پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اندیشه و تفکر تشیع انگلیسی، ایده ای جدید از پروژه شیعه هراسی است که با تبلیغات بسیار گسترده و وسیع در سطح جهان با بهره‌مندی از خود مسلمانان به خصوص شیعیان، چهره‌ای زشت و خشن از تشیع، نزد ملل و ادیان جهان به نمایش گذاشته و به تخریب چهره شیعه پرداخته است و با این برنامه ها می‌خواهند جاذبه شیعه را از میان بردارند، تا مانع از نشر مبانی شیعه در جهان شوند و از طرفی دیگر با معطوف کردن توجهات بر تفاوت ها و عصبیت‌های مذهبی، به دنبال ایجاد اختلاف و تشدید شعله نزاع میان مذاهب اسلامی است تا زمینه‌های وحدت اسلامی را کم رنگ کند.

در واقع، تشیع انگلیسی شیوه جدیدی از اسلام آمریکایی است که با محوریت تبری و سب و لعن مقدسات اهل سنت، رکن اساسی زندگی اجتماعی و سیاسی امت اسلام، یعنی وحدت را نشانه گرفته است و به فتنه اندازی و تفرقه میان امت اسلام دامن می‌زند.

این مسئله با به انحراف کشیدن آموزه های ناب اسلام، امت اسلام را از اهداف و آرمان های اصیل خود دور ساخته و همه آنچه که با اسم مذهب و دین انجام می دهد، در خدمت سیاست کشورهای استعمارگر و قدرت طلبی همچون آمریکا و انگلیس است. این تشیع به دنبال ترویج و تبلیغ ماهیت خاصی از تشیع است که در راستای تحقق یافتن اهداف و سیاستهای کشورهای استعمار است.

در واقع شیعه انگلیسی یا اسلام آمریکایی نام فرقه یا گروه خاص مذهبی نیست، بلکه مجموعه‌ای از اندیشه‌ها و افکاری با رفتارهای انحرافی و افراطی است که در هر زمانی با توجه به شرايط اجتماعی یک جامعه از سوی افراد یا گروهی به اندیشه‌های اصولی تشیع نفوذ می‌کند و خود را در قالب اندیشه مذهبی نمایان می‌سازد.

این تفکر علاوه بر حمله به علما و مجتهدان مذهبی که نزد شیعیان از احترام بالایی برخوردارند، وحدت ستیزی و نفی وحدت با اهل سنت نیز از خصوصیات بارز این جریان است و در اندیشه مذهبی مانند وهابیت معتقد به حصر و جزم گرایی بوده و هر کسی را که با اندیشه آنان مخالف باشد، به کفر و خروج از شریعت متهم می‌کنند.

از جمله تفکرات و اقداماتی که در راستای سیاست فتنه‌ انگیزی انگلیس یا شیعه انحرافی مورد حمایت و همسو با سیاست غرب انجام می‌شود، حمایت از شخصیت های مخالف با تقریب بین مذاهب اسلامی است. غرب، همیشه از شخصیت‌هایی که مخالف با جریان موجود در جوامع و امت‌ها بوده، حمایت و با آغوش باز از آنها استقبال کرده است. در این مورد، همسو با شرایط حاکم بر هر جامعه‌ای و در هر زمینه‌ای از ابعاد حیاتی کشور، به تشکیل این اپوزیسیون‌ها روی می‌آورد تا به اختلاف و تفرقه‌افکنی میان یک امت منجر شود.

از این رو، یکی از اقدامات کشورهای غربی و دشمنان اسلام برای به چالش کشاندن تعامل و روابط پیروان مذاهب اسلامی، حمایت از افرادی است که مخالف با وحدت و تقریب مذاهب هستند، افرادی که از موقعیت و پایگاه مناسبی نزد مردم برخوردارند و همین سبب می‌شود برخی به راحتی تحت تأثیر افکار و عقاید آنها قرار گیرند و فریب بخورند. غرب نیز با استفاده از همین موقعیت، با حمایت از آنها، به اختلاف افکنی و تفرقه میان مذاهب اسلامی می‌پردازد.

این سیاست غربی در جریان شیعه انگلیسی به شدت دنبال می‌شود و ممکن است به هر شیوه و نامی خود را مطرح کند و در گروه‌های دیگر هم اعمال شود؛ گاه در قالب انجمن حجتیه، گاه در فرقه‌های ساختگی همچون بهائیت و بابیت و گاهی در ظاهر وهابیت و گروه‌های افراطی سلفی شکل می‌گیرد.(1)

پی‌نوشت:
1. بنشاسته، عباس، تشیع لندنی، ص9-12، انتشارات مقصد.