شیعه انگلیسی
یاسر الحبیب ادعا می کند که چون عایشه به حضرت علی (ع) اهانت کرده، لذا هیچگونه احترامی ندارد؛ در حالی که اگر ما شیعه و پیرو امیرالمؤمنین (ع) باشیم باید عمل اهل بیت (ع) را سرلوحه کار و عمل خود قرار دهیم.
روایاتی که موافقان مشروعيت قمه زنی و لطم در عزاداری بر حضرت سید الشهدا (ع) به آنها استناد کرده تا استحباب قمه زنی و لطم و امثال آن را ثابت کنند، مانند روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) علاوه بر اینکه با شأن و مقام حضرت زینب (س) منافات دارد، ضعیف و غیر قابل استناد است.
موافقان قمهزنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری بهحساب آورند، به چندین روایت مختلف از جمله روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب(س) متمسک شدهاند، خبری که اگرچه علامه مجلسی آن را نقل کرده، لیکن مآخذ آن، منتخب طریحی و کتاب نورالعین است که حال هر دو کتاب بر اهلفن پوشیده نیست.
استعمارگران و ایادی آنان از فرقه های پوشالی و استعماری مانند تشیع لندنی و وهابیت در جهت انحراف جامعه و رو آوردن به مسائل فرعی و ضربه به اسلام معارف اسلامی و نیز تفرقه در صفوف مسلمین نهایت استفاده را بردهاند.
عدهای از افراد شیعه نما و تحت فرمان استکبار، مقارن ایامی که توسط جمهوری اسلامی، هفته وحدت نامیده شده، هفته برائت اعلام کردند. این افراد با استفاده از امکانات دولتهای غربی و شبکههای ماهوارهای به نام شیعه، به اختلافات دامن زده و با توهین به اعتقادات اهل سنت و صحابه مورد احترام آنان در این شبکهها، آب به آسیاب دشمن میریزند.
جریان تشیع لندنی که سابقهای نسبتاً طولانی در توهین به علما و مراجع تقلید شیعه دارد، آشکارا با وحدت امت اسلامی مخالفت میکند؛ به خیال خام خویش، به دنبال نمایش مبانی حقیقی اسلام است؛ غافل از اینکه اینگونه حرکات، ثمری جز تقویت پروژه اختلافافکنی دشمنان حقیقی اسلام و شعلهور ساختن آتش تفرقه و نفاق در جامعه اسلامی را به دنبال ندارد.
تشیع لندنی از جریانهای انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهلبیت علیهمالسلام پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کردهاند.
برخی از افراد برای اثبات جواز قمه زنی می گویند: اینکه دشمنان مذهب اینگونه افعال را نمی پسندند، دلیل نمیشود که قمه زنی را کنار بگذاریم؛ چون خیلی از احکام واجب وجود دارد که دشمنان دین، آنها را هم نمیپسندند، پس با این استدلال باید کنار گذاشته شوند. در پاسخ باید گفت بین احکام مسلم شرعی با کاری که مشروعیت آن ثابت نشده (قمه زنی و لطم در عزاداری) تفاوت بسیاری است و مقایسه این دو درست نیست.
یکی از موارد انحرافی و از مصادیق افراط سیاسی در جریان تشیع انگلیسی، مخالفت با روز قدس و آرمان آزادی فلسطین و قدس است؛ باوری که ریشه در انحراف و غلو در تبری آنان دارد؛ لذا در اقدامی رسمی مؤسسه رسول اعظم (ص) وابسته به بیت سید صادق شیرازی، جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان روز نصرت عسکریین (ع) نامگذاری کرد و برای کمرنگ کردن استکبارستیزی مردم مسلمان جهان در روز قدس و جمعه آخر ماه رمضان، کاروانهایی را برای حضور در شهر سامرا و زیارت حرم عسکریین (ع) راه اندازی کرد؛ در حالی که این امر مخالفت ضمنی با حرکت جهانی روز قدس است.
جریانهای افراطی منتسب به شیعه با استناد به روایت «رفع قلم» بر این باورند که به بهانه برائت از دشمنان اهلبیت(ع) میتوان جشنهایی با مضامین نامناسب برگزار کنند؛ در حالی که این روایت در منابع معتبر شیعه (کتب اربعه) نیامده است و از طرفی هم، مخالف نص قرآن کریم است.
قرآن کریم ایجاد صلح و اصلاحگری را از ضروریات زندگی اجتماعی انسان دانسته و همواره بر آن تأکید کرده است. خداوند متعال در یکی از آیات قرآن خطاب به همه مسلمانان میفرماید:«پس شما مؤمنان باید از خدا بترسید و در رضایت و مسالمت و اتحاد بین خودتان بکوشید و خدا و رسول او را اطاعت کنید اگر اهل ایمانید».
برگزاری مجالس سب و لعن و اهانت به مقدسات سایر مذاهب تبعات منفی بسیاری دارد که از تبعات این امر، ریخته شدن خون شیعیان بیگناه و تعرض به مال و ناموس آنها و همچنین از بین رفتن وحدت میان مسلمین است.
جریانهای افراطی منتسب به شیعه با استناد به روایت «رفع قلم» بر این باورند که به بهانه برائت از دشمنان اهلبیت(ع) میتوان جشنهایی با مضامین نامناسب برگزار کنند؛ در حالی که این روایت در منابع معتبر شیعه (کتب اربعه) نیامده است و از طرفی هم، مخالف نص قرآن کریم است.
از جمله مبانی فکری جریان انحرافی «تشیع لندنی» این است که طرفدران این جریان، وحدت، یکپارچگی و اتحاد بین مذاهب اسلامی را کفر و آن را ساخته و پرداخته برخی افراد برای حذف ولایت اهلبیت عصمت و طهارت علیهمالسلام میدانند.