پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یک پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت به همراه مبلّغی بهائی، به بررسی ادعای ابداع آموزه‌ی ترک تعصب، توسط پیشوایان بهائی پرداخته و علّت مخالفت بهائیت با تعصبات پسندیده را به گفت و گو نشستند:
مبلّغ بهائی: یکی از تعالیمی که پیشوایان ما ابداع و اختراع کرده‌اند، آموزه‌ی ترک تعصبات هست؛ همچنان که عبدالبهاء گفته است: «تعالیم حضرت بهاءالله فی الحقیقه مثل ندارد، روح این عصر است و نور این قرن... می‌گفتیم از جمله‌ی این تعالیم... ترک تعصب مذهبی و دینی و تعصب وطنی و تعصب سیاسی و تعصب جنسی است و این در کدام کتاب است».[1]
پژوهشگر: خُب 1200 سال قبل از این‌که پیشوایان بهائی بخواهند زحمت اختراع بکشند، قرآن کریم و روایات معصومین (علیهم السلام) از لزوم ترک تعصبات جاهلانه سخن گفته‌اند؛ همچنان که حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) فرموده‌اند: «مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فقَد خَلَعَ رِبْقَ الإيمانِ مِن عُنُقِهِ [2]؛ هرکس تعصّب ورزد یا دیگران به خاطر او تعصّب ورزند، رشته‌ی ایمان را از گردن خود باز کرده است».
مبلّغ بهائی: بله برخی تعصبات در اسلام هم مذمت شده، اما پیشوایان فرمان به ترک تمامی تعصبات داده‌اند، حال آن‌که شما نسبت به برخی مسائل نظیر وطن، ناموس و... تعصب دارید.
پژوهشگر: به هر حال پذیرفتید که اصل آموزه‌ی ترک تعصب، ابتکار پیشوایان بهائی نیست و آنان به دروغ اختراع این اندیشه را به خود نسبت داده‌اند. اما لازم است بدانید دین اسلام با تفکیک میان تعصبات جاهلانه و غیرت پسندیده، اولی را سبب گمراهی و دومی را نشانه‌ی ایمان برشمرده است؛ همچنان که پیامبر گرامی اسلام (صلّی الله علیه و آله) فرموده‌اند: «الغیرةُ مِنَ الإیمان و المذاء مِنَ النِّفاق [3]؛ داشتن غیرت از ایمان و بی‌بند و باری از نفاق است». 
مبلّغ بهائی: در آیین ما همین میزان تعصب هم مذموم هست؛ چرا که تا جمیع تعصبات از بین نرود، عالم انسانی راحتی نمی‌یابد.
پژوهشگر: به اعتراف یکی از کشیش‌های تبشیری و کارکُشته‌ی مسیحی به نام "رایسه"، تعصب هم‌چون دیواری بلند و نفوذ ناپذیر است که مانع نفوذ و رسوخ بیگانگان به افکار و حریم زندگی مسلمانان می‌باشد.[4] اما جالب اینجاست که بهائیت، در زمانی پدید آمده و فرهنگ ترک جمیع تعصبات و بی‌غیرتی را ترویج داده که حامیان استعمارگرش از لحاظ فکری و فیزیکی، قصد استثمار کشورهای دیگر را داشتند. در این زمان نیز یکی از عوامل بازدارنده‌ای که با زیاده‌خواهی سلطه‌طلبان مقابله می‌کند، تعصبات پسندیده‌ی ملّی و مذهبی است و لذا بهائیت از سوی حامیان خود، وظیفه‌ی مقابله با آن‌ها را دارد.

پی‌نوشت:
[1]. عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 78.
[2]. شیخ کلینی، اصول کافی، تهران: دارالکتب الإسلامیه، 1365 ش، ج 2، ص 308.
[3]. ابوالقاسم پاینده، نهج‌الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله)، چ4، تهران: دنیای دانش، 1382 ش، ح 2045.
[4]. ر.ک: میرزاحسن جابری انصاری اصفهانی، معجزات کلام الله، چاپ سنگی، ضمیمه‌ی تاریخ نصف جهان و همه جهان، ص 208.