پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سران بهائی وقتی در عالم منطق و استدلال، دلیلی بر حقانیت خود برای پذیرش جهانیان نیافتند، سعی کردند این کمبود خود را، از راه‌های مختلف جبران کنند و برای تبلیغ آئین خرافی و باطل خویش، به هر طریقی متوسل شوند و با مظلوم‌نمایی، عوام‌فریبی و تبلیغات گسترده، روزانه بر پیروان جاهل و اندک خود بیفزایند. از جمله ابزارهای تبلیغی فرقه‌ی بهائیت، استفاده از کرسی‌های سازمان ملل متحد، برای تبلیغ و معرفی آئین باطل بهائیت به جهانیان است. سران فرقه‌ی بهائی از بدو تشکیل سازمان ملل، تلاش نموده‌اند که در این سازمان، جای پایی پیدا کنند. در سال 1945 میلادی با افتتاح سازمان ملل در سانفرانسیسکو، نمایندگان این فرقه حضور پیدا کردند و با تلاش آن‌ها در سال 1948 میلادی، اداره‌ی اطلاعات عمومی سازمان ملل متحد (undp) این فرقه را به عنوان سازمانی غیر دولتی به رسمیت شناخت.
مرکز تشکیلات بهائیت در حیفا، با آگاهی به اهمیت سازمان ملل، شعبه‌ی مربوط به سازمان ملل متحد را دایر نمود و با نفوذ در آن، بعضی از کرسی‌هایش را اِشغال کرده است. در سال 1968 میلادی یک نماینده‌ی بهائی به عضویت کمیته‌ی اجرایی سازمان‌های غیر دولتی ملل متحد درآمد و سپس به مقام نایب رئیس و ریاست آن کمیته رسید. از آن پس نمایندگان جامعه‌ی بهائی، به عنوان مدیر یا رئیس هیأت‌های مختلف حضور پیدا کردند.[1]
چنان‌که در سال 1970 میلادی نماینده‌ی بهائیان به عنوان عضو مشاور شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (ecosoc)، در سال 1974 میلادی عضو وابسته‌ی برنامه‌ی محیط زیست ملل متحد (unep)، سال 1976 میلادی عضو مشاور صندوق کودکان سازمان ملل[2] (unicef) و در سال 1998 میلادی نماینده‌ی دائمی این فرقه، به سِمَت دبیر کنفرانس سازمان‌های غیر دولتی (که هیئت مرکزی تنظیم امور آن‌ها در سازمان ملل متحد است) انتخاب شد.[3]
بهائیان با استفاده از این موقعیت‌ها و مناصب توانستند در کنفرانس‌های بین‌المللی حضور یابند و آئین فرقه‌ی خود را معرفی و ترویج نمایند؛ برای نمونه به گزارش رسمی بیت‌العدل اعظم، در سپتامبر سال 2000 میلادی در اجلاس سران جهان (که با عنوان جشن هزاره و با حضور 149 نفر از رؤسای ممالک جهان برگزار شد) شخصی که به نمایندگی از مجمع سازمان‌های غیر دولتی و در سِمَت یکی از رؤسای مشترک مجمع هزاره، در جلسه‌ی سران جهان سخنرانی کرد، نماینده‌ی بهائیان بود.[4] نفوذ بهائیان در سازمان ملل و حمایت دولت‌های سلطه‌گر از ایشان، ابزار تبلیغی خوبی برای بهائیت فراهم کرده، تا جایی که در بخشی از گزارش حقوق بشر احمد شهید، نماینده‌ی سازمان ملل، که اخیراً منتشر شد، به مظلوم نمایی بهائیان پرداخته و جَو رسانه‌ای خوبی برای تبلیغ و هم‌زاد پنداری مردم جهان با بهائیان، فراهم نموده است.

پی‌نوشت:
[1]. مرکز جهان بهائیت (بیت‌العدل اعظم)، قرن انوار، ترجمه‌ی هوشنگ فتح اعظم، آلمان: مؤسسه‌ی عصر جدید، دارالمشتات، اول، 158 بدیع/1380 ه‍.ش، صص 109-98.
[2]. همان.
[3]. همان.
[4]. همان.