اسناد
مسلم در صحیح خود در باب «جمع نماز در حضر» هفت روایت از «ابن عباس» نقل کرده است، به این مضمون که رسول خدا نمازهای ظهر و عصر، مغرب و عشاء را با هم در یک‌جا، بدون داشتن عذرهایی مانند ترس از دشمن و مسافرت به جا آورد.
صحیح مسلم، ج1، ص489 - 492.
احمد بن حنبل از ابن عباس نقل می‌کند: «رسول خدا نمازهای ظهر و عصر، مغرب و عشاء را با هم در یک‌جا، بدون داشتن عذرهایی مانند ترس از دشمن و مسافرت به جا آورد.»
مسند احمد بن حنبل، ج3، ص421.
عمادالدین طبری می‌نویسد: «زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردانی را که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران و دختران ایشان پوشیده می‌داشتند و هر کودکی را وعده می‌دادند که پدر تو به فلان سفر رفته است، تا ایشان را به خانه یزید آوردند.
اربلی، به نقل از کمال الدین می‌نویسد: امام حسین ده فرزند داشت؛ شش پسر و چهار دختر و از دخترها زینب، فاطمه و سکینه را نام می‌برد و چهارمی را نام نمی‌برد.
کشف الغمه، ج2، ص490.
سید بن طاووس، در کتاب لهوف، به وداع امام حسین (علیه‌السلام) با اهل خیامشان اشاره می‌کند و می‌نویسد: امام حسین (علیه‌السلام) به خواهرش زینب فرمود: «ای خواهرم!
فقیه معاصر و عالم جلیل‌القدر، مرحوم آیت الله میرزا جواد تبریزی در عظمت شخصیت حضرت رقیه بنت الحسین (علیهماالسلام) می‌نویسد:
مسلم از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده است: «در اصحاب من 12 نفر منافق هستند.»
صحیح مسلم، ج4، ص2143.
مقاله: «تعریف صحابی از نظر شیعه و سنی»
بخاری به نقل از ابن‌ملیکه آورده است: «سی نفر از صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را درک کردم که بر خویش از نفاق می‌ترسیدند.»
صحیح بخاری، ج1، ص32.
مقاله: «تعریف صحابی از نظر شیعه و سنی»
ابوالحسن بیهقی، معروف به ابن‌فندق و صاحب کتاب ارزشمند لباب الأنساب در کتابش از حضرت رقیه (علیهاالسلام) یاد می‌کند و می‌نویسد:
«از فرزندان امام حسین (علیه‌السلام) کسی به غیر از امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)، فاطمه، سکینه و رقیه باقی نماندند.»
لباب الأنساب، ج1، ص355.
فخرالدین طریحی در کتاب المنتخب، با ذکر قصیده‌ی جناب سیف بن عمیره کوفی می‌نویسد: «حضرت رقیه کسی بود که حسودان برای ضعف و ناتوانیش دل سوزاندند. این عده فردای قیامت مجبور به عذرخواهی از او می‌شوند، هرچند که هیچ عذری برای آنها وجود ندارد؛ ...
ابن‌کثیر در تعریف صحابه می‌نویسد: «صحابه کسی است که پیامبر را در حالی‌که مسلمان است، ببیند، اگرچه مصاحبت او طولانی نشود و از او نیز روایت نقل نکرده باشد؛ این قول جمهور علمای سلف و خلف است؛ بخاری و علمای دیگر نیز رؤیت را در اصطلاح صحابه، کافی می‌دانند!»
از احمد بن حنبل سؤال شد که برای صحابه بودن مرزی است؟ احمد در پاسخ گفت: «خیر! کسی‌که همراه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد، او صحابه است، حتی اگر این مصاحبت، لحظه‌ای یا ساعتی باشد.»
مسائل الامام احمد بن حنبل و ابن راهویه، مروزی، ج2، ص533.
بخاری در تعریف صحابه می‌نویسد: «کسی‌که مسلمان باشد و پیامبر را همراهی کند و یا او را ببیند.»
صحیح بخاری، ج3، ص5.
مقاله: «با یک‌بار دیدن پیامبر (ص)، صحابه شوید!»
زرکشی در مورد صحابه می‌نویسد: «اگر کسی بگوید ما ثابت کردیم که صحابه مطلقا عادل هستند، ولی صحابه کیست؟