بهائیت

انجمن خیریه حجتیه مهدویه، در سال 1335 تأسیس شد. اعضای این انجمن، به سبب تشکیلات منسجم و سازماندهی دقیقی که داشتند، دچار غرور و تکبر خاصی شدند؛ همین موضوع باعث شد که پذیرای هیچگونه انتقادی نباشند و کم کم از آرمانهای انقلاب اسلامی فاصله بگیرند.

مقام معظم رهبری (مدظله): «بنده نظرم را راجع به انجمن حجتیه، روشن و صریح به شما میگویم. انجمن حجتیه قبل از انقلاب با انقلاب نبود؛ بعضی از افرادشان کار فعال ضد انقلابی هم میکردند؛ بعد که انقلاب پیروز شد، بسیاری از کسانی که با انقلاب نبودند، بعد از آن که عظمت و شکوه انقلاب را دیدند، به انقلاب پیوستند.»

انجمن حجتیه نه تنها مبارزه و فعالیتی علیه حکومت طاغوت نداشت، بلکه در راستای اهداف سیاسی آنها فعالیت میکرد و جوانان مؤمنی که در فعالیتهای انجمن داخل بودند را از هرگونه مبارزه با رژیم طاغوت منع میکرد و اگر کسی هم فعالیت داشت، عذر او را میخواستند.

انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها بیاعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی عقلی، میتواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند؛ این دلیل سه مقدمه با این بیان دارد: برای مصالح فردی و اجتماعی بشر و جلوگیری از هرج و مرج و فساد، حکومت در جامعه، ضروری است؛ حکومت ایده آل، حکومت امام معصوم (ع) است؛ هنگامیکه تحصیل ایدهآل میسر نشد، نزدیکترین مرتبه به حد مطلوب را باید تأمین کرد.

انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، بیاعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور، عدم اعتقاد به ولايت فقيه و انحراف در بحث دشمن شناسی و پرداختن به مسائل تفرقه انگیز و خلاف وحدت است.

انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، مشی جانبدارانه نسبت به حکومت طاغوت و بهرهمندی از حمایتهای ساواک، مواضع سیاسی منفی انجمن حجتیه نسبت به پدیده انقلاب اسلامی و موضع منفی انجمن نسبت به قیام پانزدهم خرداد است.

انجمن حجتیه در ابتدا که عراق به ایران حمله کرد، هیچگونه عکسالعملی مانند کلیه گروهکها و مجامع بینالمللی از خود نشان نداد و پس از مدتی با همان دلایلی که علیه رژیم شاه، مبارزه نکردند و حتی با آن سازش و در مواردی همکاری داشتند، شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان (عج) کردند.

مرحوم شهید بهشتی در مورد انجمن حجتیه و موضع گیری اشتباه آن نسبت به انقلاب اسلامی ایران فرمودند: «انجمن حجتیه مجموعهای است از افراد مختلف با شیوههای مختلف؛ انجمن حجتیه در دوران انقلاب، در رابطه با انقلاب، موضع گیری بسیار غلطی داشت؛ آن موضع گیری را ما همان وقت رد کردهایم و حالا هم رد میکنیم.»

انجمن حجتیه تا قبل از شروع نهضت امام خمینی (ره) در نگاه برخی قابل تحسین بود و اکثریت قریب به اتفاق علما و نیروهای مذهبی، انجمن را تأیید کرده و با آنان همکاری میکردند؛ با شروع تدریجی مبارزه سیاسی با رژیم گذشته، انجمنیها از هرگونه دخالت در امور سیاسی پرهیز کردند و در حالیکه ادعای مبارزه با بهائیت داشتند، این مبارزه هم واقعاً توسط انقلابیون صورت گرفت، نه آنان!

درحالی که تمام ادیان آسمانی به ضرورت حجاب اشاره دارند و حجاب را به عنوان یکی از شرائع اصلی به شمار آوردهاند و هدف از حجاب را حفظ عفت، پاکدامنی و در نهایت رسیدن به کمال و سعادت انسان دانسته است، فرقه ضاله بهائیت مخالف تمام ادیان قدم برداشته و از آغاز، با حجاب مخالف ورزیده و در جهت حذف آن از جوامع دینی قدم برداشته است.

مصطفی آزمایش شیخ مأذون فرقه صوفیه گنابادی، نظام جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق ادیان متهم کرده است، در صورتی که پیروان ادیان مختلفی همچون زردتشتیها، مسیحیها و کلیمیها در سرزمین ایران با آزادی کامل اعمال عبادی خویش را انجام می دهند و امنیت جانی آنها مانند سایر ایرانیها تامین میشود.

انجمن حجتیه، اساسنامهای داشت که یک مورد آن این بود که به هیچ وجه در امور سیاسی مداخله نخواهد داشت؛ اما در شهریور سال 57، هنگامیکه شرایط برگشت و اوضاع به نفع انقلاب شد، انجمن با تغییر رویکرد و برخلاف آنچه که در اساسنامه آمده بود، مواضع خود را در ارتباط با سیاست تغییر داده و سعی در ارتباط با انقلاب داشت.

اعضای انجمن حجتیه، نه تنها اعتقادی به مبارزه با رژیم سفاک و خونریز پهلوی نداشتند، بلکه حتی در مقاطع مختلف، از آن حمایت کردند و دلخوش به این بودند که رژیم پهلوی، اجازه فعالیت بر ضد بهائیان را به آنها داده است؛ حتی زمان اوج گیری انقلاب به رهبری امام خمینی (ره)، انجمن حجتیه حتی از صدور اعلامیهای در جهت دفاع از این حرکت عظیم ملی و دینی دریغ کرد.

اعضای انجمن حجتیه، نه تنها اعتقادی به مبارزه با رژیم سفاک و خونریز پهلوی نداشتند، بلکه حتی در مقاطع مختلف از آن حمایت کردند و دلخوش به این بودند که رژیم پهلوی اجازه فعالیت بر ضد بهائیان را به آنها داده است؛ حتی زمان اوج گیری انقلاب به رهبری امام خمینی (ره)، انجمن حجتیه حتی از صدور اعلامیهای در جهت دفاع از این حرکت عظیم ملی و دینی دریغ کرد.