پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در سخنان خود، پس از انتقاد از دولت و دولتمردان، به نمازگزاران توصیه و تأکید کرد که در تأمین هزینه‌های مسجد جامع مکی زاهدان مشارکت کنند؛ وی گفت: «مسجد [مکی زاهدان] به خاطر ساخت‌وساز، به شدت بدهکار است. این مسجد، نه تنها برای مردم زاهدان، بلکه برای مردم استان و کشور ارزشمند بوده و مایه عزت و شرف است و مردم به صورت گروه گروه، برای بازدید مسجد می‌آیند».

وی افزود: «قرآن می‌فرماید که مساجد از آنِ الله تعالی هستند. در مسجد مکی، به انسانیت فکر می‌شود؛ ما نه تنها به منافع مسلمانان، بلکه به منافع تمام انسان‌ها فکر می‌کنیم؛ دین اسلام این تعلیم را به ما داده است. الله تعالی خانه کعبه را فقط برای منافع مسلمانان معرفی نکرده، بلکه برای منافع تمام انسان‌ها قرار داده است. مساجد و عبادتگاه‌ها در تمام دنیا، دارای حرمت هستند. مسلمانان در صدر اسلام، به عبادتخانه‌های تمام ملت‌ها، حرمت قائل بودند و حتی یک عبادتگاه را هم خراب نکردند».[1]

درست است که خداوند به آباد کردن مساجد دستور داده‌اند و می‌فرمایند: «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ»؛[2] «مساجد خدا را تنها کسی آباد می‌کند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده و نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد و جز از خدا نترسد؛ امید است چنین گروهی از هدایت‌یافتگان باشند»، اما مسجد مکی زاهدان با قدمت 50 سال، چه ارزشی دارد؟! مایه عزت و شرف چه کسانی است؟! مردم برای چه به صورت گروهی، به بازدید این مسجد می‌آیند؟!

آیا جز این است که این مسجد، پایگاه مخالفان نظام اسلامی شده است؟! آیا غیر از این است که خطیب این مسجد، به نمادی در مقابله با حکومت اسلامی تبدیل شده است؟! چرا در 80 هفته اخیر، بدون وقفه، در این مسجد سخنرانی‌هایی در انتقاد به نظام اسلامی برگزار شد و حتی یک تشکر از خدمات مخلصانه نظام، صورت نپذیرفت؟!

آئین بهائیت که یکی از گرایش‌های الحادی است که در دین مقدس اسلام، مطلقاً مردود و باطل به شمار آمده و پیروان آن نیز ملحد و کافر محسوب می‌شوند، در این مسجد مورد حمایت قرار گرفت! در این مسجد از محاربان، قاچاقچیان و متهمان امنیتی حمایت شده و به صورت مکرّر، به بهانه حمایت از زنان، به نظام اسلامی تاخته شده است.

هر هفته، پس از برگزاری نمازجمعه، مستمعین خطیب جمعه، شعارهایی علیه نظام اسلامی سر می‌دهند و محرک آن‌ها، انتقادی است که سخنران علیه نظام کرده و یک دفاع از جمهوری اسلامی، از او نشنیده‌اند. آیا چنین کاری در حکومت اسلامی از نظر اهل‌سنت جایز است؟![3] آیا در فقه حنفی، خطیب جمعه، بدون اجازه حاکم، حق خطبه خواندن و برگزاری نمازجمعه دارد؟![4]

با این توصیفات، مسجد مکی، عبادتگاه معمولی نیست که سخن عبدالحمید که گفته: «عبادتگاه‌ها در تمام دنیا، دارای حرمت هستند»، درباره آن صدق کند؛ بلکه اگر کسی به این مسجد کمک کند، در تفرقه میان مسلمانان و مخالفت با نظام که در مذهب اهل‌سنت جایز نیست، شریک می‌گردد.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 17 فروردین 1403.
[2]. سوره توبه، آیه 18.
[3]. در صحیح بخاری از ابن‌عباس نقل شده: «رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: کسی که از حاکمش آزرده شده باشد، باید صبر کند؛ به درستی که هر کس از سلطانش به‌ اندازه یک وجب دور شود، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است» صحیح البخاری، بخاری، ج9، ص47 و ابن ابی‌شیبه نیز از عمر نقل کرده است که امیر، هر کسی که باشد، اطاعت از او واجب است؛ حتی اگر حقوق زیردستانش را ضایع کند و حتی اگر در دینش نقص وارد کند و یا کاری کند که باعث تخریب دین شود، نباید علیه او شورش کرد. الکتاب المصنف فی الاحادیث و الآثار، ابن ابی‌شیبه، ج6، ص544.
[4]. در فقه حنفی، انتخاب امام جمعه با مردم نبوده و سلطان یا نایب او یا کسی که از طرف سلطان مأمور شده، می‌تواند نمازجمعه را برپا دارد. مرغَینانی حنفی می‌نویسد: «اقامه نماز جمعه جایز نیست، مگر برای سلطان یا کسی که سلطان به او امر کرده است؛ چون نماز جمعه با جمع کثیری اقامه می‌شود و در مقدم شدن نزاع می‌شود؛ پس ناچار باید یا او برگزار کند یا به امر او این کار به اتمام برسد». بداية المبتدی، مرغينانی، ص26 و الهداية فی شرح بداية المبتدی، مرغينانی، ج1، ص82.