پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کره جنوبی را با موج کره‌ای، کشوری زیبا با مردمی مهربان و با فرهنگ به دیگران معرفی کرده‌اند، اما حقایقی که نامطلوب است را پنهان می‌کنند. وجود دوربین‌های مخفی در مکان‌های عمومی و خصوصی برای فیلمبرداری جنسی از زنان یک معضل جدی برای کره‌ای‌ها شده است.

واقعا عجیب است که تمایلات جنسی عده‌ای آنقدر به انحراف برود که دیدن حریم خصوصی و شخصی دیگران باعث لذت و ارضای جنسی آنان شود. عده‌ای برای سودجویی و یا ارضای حس عجیب جنسی خود، اقدام به کار گذاشتن دوربین مخفی در مکان‌های عمومی و یا خصوصی مانند توالت‌ها می‌کنند تا با آن، تصاویری از زندگی خصوصی مردم به ویژه زنان به دست بیاورند. دوربین‌های باشگاه‌ها، دوربین‌های تاکسی و... که برای امنیت مردم نصب شده بود با این فرهنگ انحرافی جنسی، خود باعث عدم آرامش مردم شده است. برای این معضل تصمیم گرفته شده است که به صورت روزانه اقدام به بازرسی توالت‌های عمومی کنند. البته نکته مهم ان است که چرا کشوری سنتی و با آداب و رسومی که حیا و عفت در آن وجود داشته دچار اینچنین ناهنجاری اخلاقی و جنسی شده است. آیا تغییر سبک زندگی و پذیرش فرهنگ برهنگی و آزادی جنسی عامل این موضوع نیست؟ خطرناک‌تر از این مشکل؛ این است که این فرهنگ منحط را با موج کره‌ای به سایر کشورها و ملت‌ها منتقل می‌کنند و در آینده نه چندان دور، همین معضلات را در میان همان مخاطبان خواهیم داشت.

مردم کره خود مجبور شدند که به این ناامنی‌ها واکنش نشان دهند؛ هزاران زن در کره جنوبی بر علیه دوربین مخفی‌های کثیف اماکن عمومی به خیابان ریختند. این زنان عصبانی در سئول با حضور در خیابان‌ها از دولت کره جنوبی خواستند در این مورد کاری کند تا صنعت پورنوگرافی نتواند آن‌ها را برای اهداف شومش هدف قرار بدهد. حدود 55هزار زن در این راهپیمایی شرکت کردند. آنها می‌گویند: «زندگی من وسیله برنامه‌های جنسی تو نیست. ما انسان هستیم نه یک ابزار جنسی برای ذهن بیمار تو.» این نوع ویدیوها در کره جنوبی بسیار زیاد شده است. مردان در مدارس، محل‌های کار، سرویس‌های بهداشتی و حمام و رختکن‌ها مخفیانه از زنان فیلمبرداری می‌کنند و این مساله به قدری شایع است که تقریباً هر روزه در صدر اخبار این کشور قرار می‌گیرد. با اینکه این کار در کره جنوبی ممنوع است، ویدیوها به طرز وسیعی در اینترنت جای می‌گیرند و برای تبلیغ سایت‌های پورن و روسپی‌گری استفاده می‌شوند. مجرمان که تعدادشان سالانه به هزاران نفر می‌رسد بعد از دستگیری با کمترین مجازات روبرو می‌شوند و بیشترشان حتی به زندان Prison نمی‌روند. برخی از آنها را استادان دانشگاه، معلم‌های مدرسه، پزشکان، کشیش‌ها، ماموران پلیس Police و مسئولان خدمات عمومی تشکیل می‌دهند و حتی بیبن‌شان یک قاضی Judge دادگاه به چشم می‌خورد. [1]

یکی از برگزارکنندگان اصلی تظاهرات، در این‌باره گفت: «من همواره از این مسأله ترس و واهمه دارم که شاید دوربین‌های مخفیانه جاسوسی در توالت‌های شرکت وجود داشته باشد. وی افزود: ولی غیر از ساختمان شرکت این تهدید همواره وجود داشته است که دوربین‌های مخفی پورنوگرافی در رختکن استخرها، استراحتگاه‌ها و حتی در خیابان‌ها وجود داشته باشد. تعداد موارد جرم ناشی از دوربین‌های جاسوسی مخفیانه از 1000 مورد در سال 2010 میلادی به بیش از 6 هزار و 500 مورد افزایش داشته است. این یعنی بیش از 600درصد این نوع جرم رشد داشته است که قابل توجه است و این افزایش جرم همچنان روند صعودی طی می‌کند. برخی از زنانی که تصاویر آنها در این فیلم‌ها بوده، دست به خودکشی زده‌اند. این فیلم‌ها یا در اتاق‌های گفتگوی اینترنتی به اشتراک گذاشته می‌شود یا به عنوان وسیله‌ای برای اخاذی مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد.»[2]

پلیس منطقه گیونگی کره جنوبی اخیراً 50 هزار محافظ دوربین چاپ کرده و در حال عرضه رایگان آن‌ها به مردم است تا از افزایش جرائم مرتبط با دوربین‌های جاسوسی جلوگیری کند. قبل از این هم، دولت کره جنوبی اعلام کرد که مراکز حمل و نقل عمومی به استخدام تیمی متخصص برای کشف دوربین‌های مخفی بپردازند. دستشویی‌های عمومی هم از دیگر مراکزی هستند که در صورت بازرسی مداوم، برچسب «منطقه امن» را دریافت می‌کنند. گفتنی است که در صورت تخطی از این قانون، تمامی مراکز ممکن است با غرامت‌های سنگین مواجه شوند. لذا فن‌های موج کره‌ای که عاشق کره شده‌اند و برای تحصیل، کار و گردشگری و... قصد سفر به کره را دارند حتما حواسشان باشد که از مکان‌هایی که برچسب منطقه امن دارد استفاده کنند. هر چند جعل این برچسب‌ها هم احتمالا در آینده معضل دیگری برای کره‌ای‌ها خواهد بود.

رئیس جمهور کره جنوبی گفته است که اپیدمی دوربین‌های مخفی به بخشی از زندگی روزمره کره‌ای ها تبدیل شده و باید برایش مجازات سنگین‌تری در نظر گرفته شود. به قول معروف آنقدر آش، شور شده که صدای آشپز هم درآمده است؛ سیاستمداران کره با ترویج فرهنگ برهنگی و آزادی روابط جنسی و ارئه سبک پوشش غربی که برهنگی در قالب فرهنگی است، بزرگترین ظلم را به خود مردم کره جنوبی وارد کردند. از لحاظ روانی مردم خود را تبدیل به بیماران تصاویر جنسی کرده‌اند و حال که در چاهی که خود کنده‌اند گرفتار شدند، صدایشان در آمده است؛ سعی بر مدیریت این فضا دارند که البته محقق نخواهد شد. یکی از این طرح‌های کنترل این آسیب، کمپین «فیلم برداری غیرقانونی ممنوع» می‌باشد که چند وقتی است در کره به راه افتاده است، اما این طرح فقط شاید فعالیت این مجرمان را پنهانی‌تر و با احتیاط‌تر کند و نمی‌تواند بازدارنده باشد. مَثل کره جنوبی مَثل کسی است که زیر باران نشسته است و دارد صورت خیس خود را با دستمال خشک می‌کند،  تا وقتی که شخص از زیر باران خارج نشود مشکل حل نمی‌شود.

قابل توجه است پلیس در یک گزارش اعلام کرده بین سالهای 2012 تا 2016 بیش از 26 هزار شکایت از کشف دوربین مخفی در اطاق‌های پرو و دستشویی ثبت کرده است.[3] این آمار قطعا بیش از این‌ها است، چون مردم کره خیلی به آبروی خود حساس هستند و خیلی از افراد از ترس شکایت نمی‌کنند. جامعه كره‌جنوبی به داشتن نگاه تبعيض‌آميز به زنان شهره است. ماه گذشته دادگاهی در اين كشور يك زن را به دليل انتشار عكسی غيراخلاقی از همكار مرد خود به يك سال زندان محكوم كرد. اين در حالی است كه در پرونده‌های مشابه مردان فقط جريمه مالی می‌شوند. تاسف‌بار اينكه حدود 90 درصد مجرمان پرونده‌های غيراخلاقی و چشم‌چرانی در كره‌جنوبی مرد هستند.[4]

در فرهنگ دینی ما این عمل را با عبارت زنا آورده‌اند که قباحت شدید را برساند، اما متاسفانه با موج کره‌ای، در بین مخاطبان به‌ویژه نوجوانان ما این عمل قبیح نیست، بلکه یک نوع گرایش شمرده خواهد شد. امام باقر (علیه‌السّلام) فرمودند: «زنای چشم، نگاه به نامحرم و زنای دست، لمس کردن نامحرم و زنای دهان، بوسه زدن بر نامحرم است»[5] این چشم‌چرانی مقدمه مفاسد بسیار زیاد می‌باشد. اگر کره می‌خواهد به این ناامنی اخلاقی که تالی فاسدهائی مانند خودکشی، افسردگی، جرم و جنایت، قتل و... در پی دارد، پایان دهد، باید سبک زندگی که چند دهه‌ای است آن را پذیرفته را، تغییر دهد. کره مسیر کشورهای غربی را در پیش گرفته است، در حالی که خود مردم و متفکران غربی به بی راهه بودن فرهنگ غرب رسیده‌اند و در پی این هستند که چگونه از این معضل غیر قابل جبران خارج شوند.

پی‌نوشت:
[1].پایگاه خبری رکنا،  کدخبر: 396083
[2].خبرگزاری تسنیم، ۱۵ مرداد ۱۳۹۷
[3]. پایگاه خبری شفقنا، کد خبر : 622094
[4].همشهری آنلاین(روزنامه همشهری) کد خبر 415279
[5]. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۱۳۸، ح۲، تهران، کتاب‌فروشی اسلامیه.   

محمد جواد نصیری