پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در روزگار کنونی شریف‌ ترین عنوان وحدت و بلکه مصداق وحدت واقعی، مقاومت در برابر رژیم اشغالگر و ستمگر صهیونیستی است. این مصداق از وحدت، یک امر اصولی و فریضه است که خاستگاه قرآنی دارد.

بر اساس مبنای قرآنی، اصل اولیه و مسلّم در ارتباط انسانى بر احسان و مدارای مسلمانان و حکومت های اسلامی با تمام گروه ‌ها، مکاتب و ادیان است: «لا يَنْهاكُمُ اللهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ؛(ممتحنه، 8) خدا شما را از نيكى كردن و عدالت نسبت به كسانى كه در كار دين با شما نجنگيدند و شما را از ديارتان بيرون نكردند، باز نمى ‏‌دارد؛ زيرا خدا عدالت ‌پيشگان را دوست دارد.» البته از اين ميان، كسانى كه با مسلمانان در ستيزند و نيز كسانى كه مسلمانان را از شهر و كاشانه خود بيرون رانده ‌‏اند را استثنا نموده است؛(1) زیرا دوستى با آنان فايده ‌‏اى ندارد و اگر بر مسلمانان دست يابند با دست و زبان خود به آزار و اذيت آنان مى ‌‏پردازند.(ممتحنه، 1- 2)

با الگوگیری از معیار قرآنی بر مسلمانان لازم است با دشمنان معاند و مستکبری که عرصه‌ های دعوت حاکمان اسلامی، همزیستی مشترک و گفتگوهای مسالمت ‌آمیز را نادیده بگیرند و به مقابله با آنان و برنامه ‏هايشان برخیزند و با بهره‏ گیرى از همه قدرت و امکانات، در مقابل آنان مقاومت و حتی با آنان برخوردى قهرآميز داشته باشند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ؛ (فتح، 29) محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پيامبر خداست و كسانى كه با اويند بر كافران سختگير [و] با همديگر مهربانند.»

بر اساس آیه بیان شده تمام کسانی که پیرو پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند، باید در دو مسأله اساسی وحدت داشته باشند: اول، شدت و غلظت رفتار با معاندان، کافران و مستکبران. دوم، مهربانی با همدیگر.

ذکر این نکته لازم است که این شدت و غلظت رفتار، در عرصه دعوت، یا در عرصه همزیستی مشترک یا در فضای گفت ‌و‌ گو با کافران و مستکبران نیست. این شدت برخورد ناظر به مواقعی است که مسلمانان در صحنه جنگ، چالش و درگیری با آن‌ها قرار گرفتند که البته خاستگاه و دلایل همین شدت برخورد نیز نوعی خُلق ویژه و شریف است؛ زیرا اولاً التزام به ایمان و توحید لوازمی دارد. یکی از لوازم مهم آن، مقاومت و دفاع همه‌ جانبه از آن در مقابل کسانی است که درصدد تضعیف ایمان و تقویت کفر و استکبار هستند.(2) از دیگر لوازم آن، مقابله با کسانی است که مانع برپایی عَلم عدالت، توحید و مانع پيشرفت، سعادت و تحقق صلح و به ‌اصطلاح سدّ راه هستند.

ثانیاً برای اجرای عدالت همه‌ جانبه براى بر‏پایی حكومت الهى، آن ‏هم به گستردگى جهان، آنچه امر طبيعى و لازم به نظر مى‏ رسد، آن است که موانع سر راه مسلمانان برداشته شوند؛ زیرا اگر کاری صورت نگیرد، ظلم و ستم در گوشه ‌هایی از جهان باقی خواهد ماند و حتی گسترش می یابد؛ بنابراین دفع ظلم لازم است.

ثالثاً چه بسا به‌ طور کلی بتوان گفت، يكى از مصاديق رأفت و رحمت ویژه نسبت به مؤمنان و مظلومان جهان را مقابله قاطع با ظالمان و موانعی است که سر راه دوستان و پیروان پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) قرار دارند؛ زیرا برای تحقق رفع ظلم و احسان به مظلومان جهان که محصول آن آرامش، امنیت و صلح در جهان است، چاره‌ای نیست جز آنکه یا موانع برداشته شوند یا حداقل از تداوم آن جلوگیری شود.  

امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) به صراحت رژیم غاصب صهیونیستی را فرزند نامشروع مستکبران جهانی دانسته و فرمود اگر ملت های اسلام و مستضعفان جهان بر ضد آن قیام نکنند، این جنایتکار و غده سرطانی از بیت المقدس، لبنان و دیگر مناطق اسلامی دست بر نخواهد داشت.(3)

امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) رژیم صهیونیستی را جزء یهودیان به شمار نیاورده و فرمود: «آنها جزء اهل مذهب اصیل نیستند. اینها اتصال به مستکبرین پیدا کردند. جاسوس آنها هستند؛ نوکر آنها هستند؛ و بر ضد مستضعفین عمل می ‌کنند. آنها یهودی نیستند. آنها یک مردم سیاسی هستند که به اسم یهودی یک کارهایی را می ‌کنند و یهودی‌ ها هم از آنها متنفر هستند و همه انسان‌ ها از آنها باید متنفر باشند.»(4)

مقام معظم رهبری نیز فرمودند: «وجوب ایستادگى و مبارزه در برابر این دشمن حربى و غاصب، مورد اتفاق همه‌‌ مذاهب اسلامى و محل اجماع همه‌‌ جریانات صادق و سالمِ ملى بوده است. هر جریانى در کشورهاى اسلامى که این وظیفه‌‌ دینى و ملى را به ملاحظه‌‌ خواست تحکم ‌‌آمیز آمریکا یا به بهانه‌‌ توجیه ‌‌هاى غیر منطقى، به دست فراموشى بسپارد، نباید انتظار داشته باشد که به چشم وفادارى به اسلام یا صداقت در ادعاى میهن ‌‌دوستى به او نگریسته شود.»(5)

 طلایه ‌داران اصلی صهیونیسم سیاسی نظیر تئودور هرتصل و دیگران، منکر خدا و بی ‌اعتقاد به ‌مذهب بودند و بر خلاف یهودیان سنتی، منتظر ماشیح نبوده و اعتقاد چندانی به ارض موعود نداشتند، ولی هویت قومی- نژادی برای آنان اهمیت داشته است. از این رو برای تأسیس یک دولت ملی برای یهودیان در فلسطین تلاش کردند.(6)

بنابراین بر اساس آیات قرآن کریم شریف ترین مصداق وحدت برای پیروان پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روزگار کنونی مقاومت و ایستادگی در برابر رژیم ستمگر صهیونیستی است که اگر ظلم و جنایت این رژیم دفع نشود، این غده سرطانی در تمام مناطق اسلامی گسترش خواهد یافت.

پی نوشت:
1. سيد محمدحسین طباطبایی، ‏الميزان فى تفسير القرآن، ‏چاپ پنجم، ‏قم‏: جامعه مدرسين‏، ‏1417 ق، ج 19، ص 234
2. سيد محمدحسين‏ فضل الله، تفسير من وحى القرآن‏، چاپ دوم‏، بيروت‏: دارالملاك للطباعة و النشر، 1419ق. ج 21، ص 128 
3. «پیام به ملت ایران در هفته دفاع مقدس(بررسی علل و ابعاد جنگ تحمیلی)»، ۲۷ شهریور ۱۳۶۰، صحیفه امام خمینی، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹، ج ۱۵، ص 239؛ نیز ر.ک: ج 16، ص 36 و 328؛ ج 20، ص 319
4. «سخنرانی در جمع اعضای جامعه کلیمیان ایران (اسلام و اقلیت های مذهبی)»، 24/ 2/ 1358، ج ۷، ص ۲۸۹
5. بیانات مقام معظم رهبری در اجلاس جهانی علما و بیداری اسلامی در 9 اردیبهشت 1392
6. محمد ماضی، سیاست و دیانت در اسرائیل، ترجمه سید غلامرضا تهامی، تهران: سنا، 1381، ص 115