وحدت
انقلاب شکوهمند اسلامی ایـران، آوای اسـلام ناب محمدی را در تمام دنیای معاصر طنین افکن سـاخت و عصر نوینی را فـراروی بشریت گشود و اینک که چهل سـال از پیروزی افتخارآفرین انقـلاب اسلامی می‌گذرد، شاهد به بار نشستن شجره طیبه‌ای هستیم که با خون هزاران شهید آبیاری شده و دستاوردهای ارزنده و نتایج ارزشـمندی را عاید مردم مسلمانان و آزادی‌خواهـان جهـان کرده و بـه عنـوان الگویی زنده در منظر جهانیان قرار گرفته است.
عبدالبهاء، آموزه‌ی اُلفت و محبّت را ابداع و اختراع پدر خود عنوان کرده است. اما این پیشوای بهائی در برخی مواقع، دُمب خروسش بیرون زده و به غیرابداعی بودن آموزه‌ی اُلفت و محبّت توسط پدرش اعتراف کرده است. بنابراین در منطق بهائیت، چگونه ادعای اختراع آموزه‌ی اُلفت و محبّت، با اعتراف به تقلیدی بودن آن قابل جمع است؟!
یکی از موضوعات مهم در دوران حاضر موضوع وحدت است. وحدت یعنی در عین اصرار بر تفاوت ها در برابر دشمن متحد بودن.
ضرورت وحدت امت اسلامی بر کسی پوشیده نیست. افزون بر قرآن کریم و سنّت پیامبر اکرم سخنان و راه و روش پیشوایان معصوم (علیهم السلام) ندای روح بخش و طراوت آفرین «وحدت» را طنین انداختند. این رفتارها، از روح بلند وحدت و یکپارچگی حکایت دارد. عملکرد امام علی (علیه السلام) سراسر اهتمام به مصالح اسلام و پایداری وحدت امت اسلامی بوده است.