پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تشکیلات بهائیت در راستای اجرای طرح براندازی و تشکیل حکومت بهائی، پیش از شکل گیری آشوب های شهریور و مهرماه 1401 تلاش کرد تا با ساخت سناریوهایی نظیر روشنکوه،(1) فضای ضد حاکمیتی درون سازمانی خود را به بطن جامعه تسری دهد.

در این بین، فوت مهسا امینی در مرکز آموزشی گشت ارشاد بهانه ای شد تا سازمان بهائیت و بهائیان سازمانی با آتش افروزی، ثمره سال ها کاشت سیاست گفتمان نفرت را به همراه هم قطاران خود، در کف خیابان ها برداشت کنند. در این دوره آشوب ها هم تشکیلات بهائیت، به جریان سازی رسانه ای علیه جمهوری اسلامی بسنده نکرد و همراهی با آشوب گران را از عناصر خود و عموم مردم خواستار شد.

از این رو در بند چهار بیانیه وزارت اطلاعات در معرفی عوامل به آشوب کشاندن اعتراضات اخیر، رسماً به نقش بهائیت اشاره شده است: «سازمان جاسوسی بهاییت بنا به دستور مرکزیت مستقر در حیفای اشغالی، ورود پرحجمی به صحنه‌ی آشوب و اغتشاش و تشویق به خرابکاری و تخریب اماکن عمومی داشت. بر این مبنا در روزهای اخیر هسته‌ی اصلی و سرّی بهاییت شامل سه نفر از سران بهاییت و دو نفر از تیم رسانه‌ ای آن‌ها بازداشت شدند.»(2)

تشکیلات بهائیت در این جریانات برای باری دیگر اثبات کرد که در خباثت علیه ایران اسلامی و تلاش برای تغییر حکومت، تا جایی که توان دارد کوتاهی نمی کند. بیت العدل اسرائیلی بهائیت، ثابت کرده که در دشمنی با جمهوری اسلامی حتی دستورات و سفارش های پیامبرنما و پیشوایان خود را نیز زیر پای می گذارد یا به توجیه آنها می پردازد.

دستورات و تأکیداتی که بهائیان را از هرگونه دخالت در امور سیاسی یا اعتراض به حاکمین نهی کرده اند: «میزان‌ بهائی‌ بودن‌ و نبودن‌ این‌ است‌ که‌ هر کسی‌ در امور سیاسیّه‌ مداخله‌ کند و خارج‌ از وظیفه‌ خویش‌ حرفی‌ زند یا حرکتی‌ نماید، همین‌ برهان‌ کافی‌ است‌ که‌ بهائی‌ نیست، دلیل‌ دیگر نمی‌خواهد...»(3) یا آنجا که گفته اند: «اگر چنانچه نفسی بخواهد کلمه ای از تصرّفات حکومت و اعتراضی بر اولیای امور نماید، دیگران موافقت ننمایند، زیرا امرالله را قطعیاً تعلّق به امور سیاسیه نبوده و نیست.»(4)

با این حال، چگونه رهبران سازمانی که خود را منسوب به پیشوایان بهائی و مجری فرامین آنان معرفی می کنند، از اوامر صریح و احکام بهائیت در فرمانبرداری و دسیسه نکردن علیه حکومت ها سرپیچی می کنند: «بر احبای‌ الهی‌ اطاعت‌ اوامر و احکام‌ اعلیحضرت‌ پادشاهی‌ است‌ آنچه‌ امر فرماید اطاعت‌ کنند و همچنین‌ کمال‌ تمکین‌ و انقیاد به‌ جمیع‌ اولیای‌ امور داشته‌ باشند.»(5)

به راستی تشکیلاتی که در راه براندازی، حتی اصول مکتوب خود را زیر پای می گذارد، چگونه قابل اعتماد است و بهائیان معتقد چه توجیهی برای پیروی از آن دارند؟!

پی‌نوشت:
(1). جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: ماجرای روستای بهایی نشین ساری
(2). خبرگزاری ایرنا، تیتر خبر: بیانیه‌ مهم وزارت اطلاعات پیرامون حوادث اخیر کشور، کد خبر: 84900726، مورخ: ۸ مهر ۱۴۰۱.
(3). اشراق خاوری، گنجینه احکام و حدود، بی جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، نشر سوم، 128 بدیع، ص 336.
(4). همان، ص 337.
(5). همان، ص‌ 335.