پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کرتیر (Kartir / Kardir) پیشوای بزرگ دین زرتشتی در دوران ساسانی بود. او در قرن سوم میلادی زندگی می‌کرد و برای مدتی طولانی، در زمان شاپور اول، هرمزد اول، بهرام اول و بهرام دوم، صاحب نفوذ و قدرت بسیار در حکومت بود. اما نگاهی کوتاه به کارنامه کرتیر:

- کرتیر به ترویج ازدواج با محارم پرداخت و کوشید که این مسئله را در ایران (لااقل بین اشراف) جا بیاندازد.[1]

- كرتير در كتيبه KSM (دراستان فارس) ستون 2، سطر 30-31 می‌گويد كه معابد ديوها را ويران و به جای آن معابد زرتشتی را برقرار کرد. او در ادامه می‌نویسد که پیروان ادیان دیگر را قتل عام کرد: «بر اهريمن و ديوان، گزند و زيان فراوان رسيد، و كيش اهريمن و ديوان از اين سرزمين رخت بربست و ديگر كسی بدان باور نداشت و يهوديان و بوداييان و برهمنان و نيز مسيحيان و مانويان مغتسله در اين سرزمين نابود شدند.»[2]

- کرتیر در شکنجه و اعدام مانی، نقش اساسی ایفاء کرد و به تحریک او بود که مانی اعدام و مانویان سرکوب شدند.[3]

کرتیر و یک حرکت عجیب

کرتیر در کتیبه KNR، هنگامی که از باورهای خود و اعتقاد عمیقش به "خدایان" سخن می‌گوید، انگشتان دست خود را به صورتی خاص بالا آورده است:

تاریخ‌پژوهان غربی در سخنی مبهم می‌گویند: هدف کرتیر از این حرکت، احترام بوده است.[4] می‌گوییم احترام به چه کسی یا چه کسانی؟ این حرکت، حرکت آشنایی است. امروز، شیطان پرستان بر اساس یک سنت کهن، انگشتان خود را به این صورت به یکدیگر نشان می‌دهند که به عنوان «احترام» به کار می‌رود:

که این به نماد شاخ شیطان مشهور است. اما عجیب‌تر اینکه کرتیر در هر آیین و مناسبت دینی زرتشتی، اصرار می‌داشت که مراسم در 1133 نقطه برگزار شود.[5] عددی که معنای خاصی دارد. کسانی که در عرصه فراماسونری و شیطان پرستی مطالعه می‌کنند متوجه هستند که عدد 11 و 33 یک راز در میان آنان است. به نظر شما، آیا کرتیر ارتباطی با فراماسونرهای جهان باستان داشت؟ و آیا آنان بودند که دین زرتشتی را در ایران ترویج کردند؟

پی‌نوشت:

[1]. بنگرید به:
Prods Oktor Skjærvø, “KARTIR,” Encyclopædia Iranica,  April 24, 2012. Vol. XV, Fasc. 6, pp. 608-628.
[2]. مری بويس، زرتشتيان، باورها و آداب ديني آنها، ترجمه ع.بهرامی، تهران: نشر ققنوس، 1391، صص 139-141، صص 149،150،153،171. حسن پیرنیا، تاريخ ايران باستان، تهران: انتشارات دنیای کتاب، 1375. ج‏ 3 ص 2583. آرتور كرستين سن، ايران در زمان ساسانيان، ترجمه: رشيد ياسمى،‏ تهران: انتشارات دنياى كتاب، 1368. ‏صص 415-419. عبدالحسین زرینکوب، دو قرن سکوت، تهران: انتشارات سخن، 1381. ص 279.
Prods Oktor Skjærvø, “KARTIR,” Encyclopædia Iranica,  April 24, 2012. Vol. XV, Fasc. 6, pp. 608-628.
[3]. بنگرید به: Prods Oktor Skjærvø, “KARTIR”, Ibid.
[4]. بنگرید به:
Walther Hinz, Altiranische Funde und Forschungen, with contributions by Rykle Borger und Gerd Gropp, Berlin, 1969, pp. 189-228.
Ursula Weber, “Wahrām II., König der Könige von Ērān und Anērān,” Iranica Antiqua 44, 2009, pp. 559-643, pp. 597-627.
Rika Gyselen, “Vahram III (293) and the Rock Relief of Naqsh-i Rustam II: 29. A Contribution to the Iconography of Sasanian Crown Princes in the Third Century,” in Carol Bromberg, Nicholas Sims-Williams, and Ursula Sims-Williams, eds., Iranian and Zoroastrian Studies in Honor of Prods Oktor Skjærvø, BAI 19, 2005 [pub. 2009], pp. 29-36.
[5]. بنگرید به: Prods Oktor Skjærvø, “KARTIR”, Ibid