تکریم و احترام از اهمیت بالایی در دین اسلام برخوردار است و خداوند در قرآن مجید موارد متعددی را به صورت خاص در بیان جایگاه افراد بیان کرده، که باید حرمت و احترام ایشان نگه داشته شود.
اما در فضیلت بخشی به افراد نیز باید نکاتی رعایت شود و آن این‌که هر کس را به اندازه جایگاه خودش مورد ستایش قرار داده، که نه از مقام و منزلتش کاسته شود و نه گزافه‌گویی اتفاق بیفتد.
در بیان القاب و عناوین، رعایت قواعد به آن باید رعایت شود، به عنوان مثال برای شخص رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) صلوات خاصه را بیان می‌کنیم که موافق با اول شخصیت عالم امکان است و افراد دیگر نیز هر کدام به تفاخر حال و موقعیت خود از القاب و عناوینی بهره‌مند می‌شوند.
عنوان «شیخ الاسلام » از جمله عناوینی است که مردم هر زمانی برای بزرگان و کسانی‌که در دین مبین اسلام، به درجات عالی علمی در این خصوص رسیده باشند، استعمال می‌شود، ولی «وهابی‌ها به ابن‌تیمیه لقب «شیخ الاسلام» داده و تلاش می‌کنند، این لقب را در او منحصر کرده و به هیچ شخص دیگری اطلاق نکنند»،[1] که این موضوع نیز از مصادیق غلو و خود برتربینی به شمار می‌رود. چرا که می‌توان این‌گونه پرسش کرد که آیا ابن‌تیمیه از احمد بن‌حنبل، ابوحنیفه، شافعی، مالک، بخاری، مسلم، ابن عبدالبر قرطبی مالکی و بسیاری دیگر از علمای سلف بالاتر است؟ آیا رتبه ابن‌تیمیه از تابعین بالاتر است؟ آیا وهابیت مقام ابن‌تیمیه را از خلفا بالاتر می‌دانند؟ و آخر این‌که آیا این لقب (شیخ الاسلام) در ابن‌تیمیه غلو نیست؟

پی‌نوشت:

[1]. حسن بن فرحان مالکی، قراءة فی کتب العقائد المذهب الحنبلی نموذجا، مرکز الدراسات التاریخیه، 1430ق، ص139. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.