دونادون یا گردش متوالی روح در هزار و یک بدن از عقاید مهم و اساسی فرقه اهل حق است که در اندیشه پیروان آیین یارسان از آن به "سیر تکامل انسان" تعبیر شده است. سؤالی که در ذیل این اندیشه از اهل حق مطرح می‌شود این است که سبب ترقی و تکامل دونی به دون دیگر یا از منزلی به منزل دیگر چیست که اهل حق در پاسخ به این سؤال مطالب متناقضی بیان می‌کنند.

سرسپردگان به فرقه اهل حق معتقد هستند که برخی از انسان‌ها مثل حضرت علی (علیه‌السلام)، شاه خوشین و سلطان اسحاق برزنجه‌ای، متجلی از ذات حقانی و تجلی اعظم هستند که هزار و یک دون را گذرانده‌اند اما علیرغم اعتقاد به اینکه هرکس که هزارویک‌ دون را طی کند به عالم بقا می‌رود، معتقد هستند که برخی از تجلی‌های اعظم در افراد دیگر ظاهرشده‌اند.

دونادون یا گردش‌های متوالی روح در بدن‌های مختلف یکی از عقاید مهم و بنیادی در فرقه اهل حق است که جهان‌بینی و انسان شناسی اهل حق بر آن مبتنی است. برخی از نویسندگان اهل حق در مقابل این سؤال که آیا روح در بدن جدید اعمال و رفتار گذشته خود را به یاد می‌آورد، می‌گویند که اعمال گذشته بایگانی می‌شود.

اعتقاد به برزخ یکی از باورهای مسلم در بین مسلمانان است اما اکثریت اهل حق که خود را مسلمان معرفی می نمایند با توجه به اعتقاد به تناسخ سخنی از بزرخ به میان نمی آورند هرچند متون اولیه اهل حق حاکی از انتقال روح بعد از مرگ به عالم دیگر است.

تعدادی از پیروان فرقه اهل حق که اصرار بر استقلال این آیین از سایر ادیان مخصوصاً اسلام، دارند بر وجود عقیده به تناسخ در این فرقه که در اسلام مطرود است، تمسک می‌کنند؛ درحالی‌که این باور در فرقه اهل حق اصالت ندارد.

بحث خداشناسی و اسماء و صفات الهی در متون اهل حق به‌صورت مستقل بیان‌نشده است و در برخی از متون متأخر اهل حق به‌صورت پراکنده به آن اشاره‌شده است و حال‌آنکه این مبحث مهم‌ترین اصل بنیادین هر دین، مذهب و آیینی است.