پاسخ به شبهات
برای نقض اسلام و قرآن، اشکال کردهاند که اولین یار پیامبر (ص) و کاتب وحی، شک کرد و مرتد شد؛ در پاسخ میگوییم مشخص نیست وی چه وقتی مسلمان شده و معلوم است که حداقل 15 سال پس از رسالت پیامبر (ص) مشرک بوده است؛ وی ادعای آوردن همانند قرآن داشت و آیهای علیه وی نازل شد و از مدینه گریخت؛ ارتداد چنین شخصی، ضربهای به حقانیت اسلام نمیزند.
کلیپی از برداشت شخصی یک بانوی مسلمان، در صفحات مجازی مخالفین اسلام پخش شده است و آنان کلیپ را در کنار چند کامنت که آن سخن را مسخره کرده بودند، منتشر کرده و نتیجه گرفتند که هر کاری انجام دهید، نمیتوانید با مرگ ادیان مقابله کنید؛ در پاسخ میگوییم، نه گوینده کارشناس دینی بوده، نه اصل مطلب ضدیت با عقل دارد و نه این مطلب، تمام دین است.
آتئیستها با مسخره کردن اعتقاد متدینین، میگویند اگر دین بر علم برتری دارد، در زمان مریضی نزد دکتر نروید بلکه به معابد و زیارتگاهها بروید. باید به آنان گفت که فرد متدین در زمان مریضی، نزد پزشک رفته و در ضمن، صدقه هم میدهد و با دعا کردن، از خداوند درخواست شفا میکند؛ قرار نیست دعا و توسل، جای دارو و درمان را بگیرد.
آتئیستها برای اینکه اسلام را مخالف عقل جلوه دهند، ابتدا سفارش میکنند که قبل از پذیرش دین، عقل خود را به کار گیرید، سپس با نقل یکی از معارف دینی، سعی میکنند اینگونه جلوه دهند که آن مطلب مخالف عقل است؛ در حالی که سفارش شده است که اصول دین حتماً با تحقیق و یقین پذیرفته شود و معاد یکی از اصولی است که قبل از مسلمان شدن باید با عقل آن را بپذیریم.
آتئیستها در فضای مجازی، کلیپی پخش کردند که خطیبی روایات مورد پذیرش عقل را نقل کرده است؛ پس از آن تیتر زدهاند «آخوندها روز قیامت، از مردم شکایت میکنند» و به این طریق، قصد تمسخر این سخن را داشته و اینگونه وانمود میکنند که این کلام ردیه نمیخواهد، بلکه با شنیدن آن، خود متوجه باطل بودنش میشوید؛ در حالی که مضمون این حدیث در قرآن آمده و مطلب مورد قبول عقلا است.
شیوه عبادت ادیان مختلف، توسط آتئیستها مورد تمسخر واقع شده است؛ باید گفت که این کار به دلیل درک نکردن خداوند و لزوم پرستش است که در هر طریقهای با آداب خاصی انجام میشود. هیچ تمدنی، خالی از نشانههای پرستش نیست و میل به پرستش موجودی برتر، یکی از گرایشهای عالی و روحی انسانها است.
علت اصلی دفن شبانه حضرت زهرا(س)، ابراز نارضایتی نسبت به غاصبان خلافت امیرالمؤمنین(ع) بود؛ اما برخی برای اینکه این نارضایتی را بپوشانند، علت وصیت به دفن شبانه را عفت و حیای شدید حضرت بیان کردهاند که با قرائن موجود میتوان آن را نفی کرد.
مخالفان اسلام، شبهه کردهاند که ازدواج موفق و تاریخی حضرت زهرا سلاماللهعلیها و امیرالمؤمنین در سن کودکی حضرت واقع شده و این ازدواج میتواند مشکلاتی از قبیل عدم توانایی جسمی، عدم آمادگی روانی، عدم توانایی مدیریت زندگی و عدم بلوغ در همه ابعاد را به دنبال داشته باشد که تاریخ، خلاف آن را در مورد زندگی حضرت زهرا سلاماللهعلیها ثبت کرده است و طبق عرف آن زمان، مشکلی در این ازدواج نبوده است.
برخی روایات شیعه با کلماتی بیان شده که از ظاهر آن، تجسیم و جسمانیت خداوند برداشت شده است؛ در توضیح آن گفته میشود، شیعه معتقد به عدم جسمانیت و مرئی بودن خداست و هر چه با آن منافات داشته باشد، باید تأویل گردد؛ رواياتی که در آن معرفت به خداوند محال خوانده شده، بر رؤيت با چشم ظاهر و روایاتی که وصول و لقاء خدا را ممکن دانسته، بايد بر رؤيت قلبی حمل گردند.
برخی روایات شیعه درباره زیارت امام حسین(ع) و عرضه اعمال بندگان، با کلماتی بیان شده است که از آن تجسیم و مکان داشتن برای خدا برداشت شده است؛ در توضیح آن گفته میشود، شیعه معتقد به عدم جسمانیت و مرئی بودن خداست و هر چه با آن منافات داشته باشد، باید تأویل گردد.
دشمنان شیعه به حدیثی از فروع کافی ایراد گرفتهاند و برای قبولاندن به مخاطبانشان، در معنای روایت تحریف کردند. اگر به درستی معنا شود، هیچ قبحی در این گزارش وجود ندارد، بلکه مسئلهای منطبق بر علم و دین است. آراستگی برای همسر در معارف دینی تأکید شده و روانشناسان نیز رعایت آن را لازم میدانند.
در انتقاد به منابع حدیثی شیعه برای اثبات بطلان این مذهب، روایتی از شیخ صدوق را میآورند و ادعا میکنند قاتل امام رضا(ع) راوی آن است و آن حدیث را پذیرفتهاند؛ در حالی که از یک روایت برداشت میشود شخص مذکور ممدوح باشد؛ نهایتاً اگر طبق برداشت برخی علما، وی را ضعیف بدانیم، مانند حدیث ضعیف با آن برخورد میکنیم.
به شیعه اتهام میزنند که آنان امیرالمؤمنین(ع) را خدا میدانند و برای اثبات آن به تفسیر یک آیه مثال میزنند؛ در پاسخ گفته میشود تأویل یک آیه غیر از معنای ظاهری آیه است و در آیه مذکور، کلمه رب، بر حضرت تأویل شده است که از نظر لغوی مانعی ندارد. لفظ مختص خداوند «رب» است اگر مطلق و به تنهایی بیاید و بر «رب» مضاف، معانی غیر خدا نیز اطلاق میگردد.
زنی از امام صادق(ع) درباره دوستی خلفا سؤال پرسید و حضرت به دوست داشتن آنها امر کرد؛ اما تقیهای بودن این حدیث، از ادامه آن مشخص میشود. مخالفین ادعا دارند که این روایت تقیهای نیست، در حالی که اگر روایت به طور کامل بررسی شود، مشخص خواهد شد که امام خود به این امر (دوستی شیخین) معتقد نیست.