مناظرات اصحاب اهل بیت (ع) با بزرگان علمی اهل سنت یکی از موضوعاتی است که مورخین و محدثین شیعه و اهل سنت به نگارش آن پرداخته‌اند. یکی از شبهات قدیمی، علت دفاع نکردن امیرالمؤمنین علی (ع) از حق امامت خود است. در پاسخ می‌گوییم: قتل کسانی که با خلفای اهل سنت بیعت نکردند، یکی از روش‌های مورد استفاده برای حذف افراد مشهور بوده است.

در صحیح بخاری سفارش شده که به حرمت پیامبر (ص) به اهل بیتش احترام بگذارید؛ اما در تاریخ آمده ابوبكر به قنفذ دستور داد امیرالمؤمنین (ع) را بیاورد؛ امیرالمؤمنین (ع) خلیفه بودن او را دروغ دانست؛ خبر به ابوبكر رسید گریست. عمر گفت: به او مهلت مده! ابوبكر قنفذ را فرستاد که علی (ع) را برای بیعت بیاورد...؛ از این جسارت، حضرت زهرا (س) نسبت به ابوبکر غضبناک شد که غضب ایشان غضب پیامبر (ص) است.

در منابع شیعه به هجوم غاصبان خلافت به خانه حضرت زهرا (س) اشاره شده است. در این اتفاق تلخ، عمر بن خطاب با آوردن آتش به درب خانه حضرت زهرا (س) قصد ورود به خانه را داشته است. او بعد از آنکه درب خانه را آتش زد، با لگد به درب، وارد خانه شد و با غلاف شمشیر به پهلوی حضرت زهرا (س) می‌زند.

مولوی اهل سنت آقای گرگیج اخیراً در گفتاری جاهلانه و اشتباه ادعا کرده‌ در نبرد بین اعراب با لشکریان یزدگرد، بعضی از دختران پادشاه ایران به اسارت سپاه عمر بن خطاب درآمدند و آنان به این وسیله اسیر شده و به مدینه آورده شدند. در صورتی که شواهد بر خلاف این ادعا دلالت دارد.

شیعیان بر اساس ایمان و اعتقاد به مقام شامخ امیرالمومنین (علیه‌السلام)، همواره به دنبال ابراز پایبندی خود به ساحت مقدس حضرت بوده و هستند. اما یک سؤال پیش می‌آید که چرا با وجود بیان مقام الهی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، نام ایشان در نماز نیامده است؟ در پاسخ گفته می‌شود که نماز، عبادتی توقیفی است و تمام ارکان و اجزای واجب آن از جانب شارع مقدس وضع شده است.

یکی از تهمت‌های آتئیست‌ها به دین مبین اسلام، ادعای توهین و سب از جانب رسول خدا به بت‌های مشرکین و کفار است. آنان معتقدند که مشرکین به دلیل سب از جانب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نزد ابوطالب آمدند و از ایشان شکایت کردند. اما در پاسخ باید گفت، قرآن کریم و سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، خلاف نظر و ادعای آتئیست‌ها را اثبات می‌کند.