علماء و تصوف
از جمله دستاویز هایی که صوفیه برای خود دارند عدم فهم علماء و منتقدان ایشان از صوفیه است. ایشان معتقدند که علماء فقه باطن را نمی دانند و برای راهنمایی باطن باید پیر و مرشدی باشد که مورد تایید صوفیه است.
از حربه هاي صوفيه براي جذب افراد آن است که علماء برجسته و بزرگ را به خود نسبت مي دهند تا بدين وسيله مردم را فريب داده و آنان را جذب خود کنند؛ اما سخنان علماء عظام غیر از این را نشان می دهد.
گزيده اي در معني عرفان و تصوف و محبوبيت نداشتن واژه صوفي در عرف متشرعه و اينکه عارف غير از صوفي است.
در این اواخر سردمداران فرقه ی گنابادی بیش از گذشته به فکر مشروعیت فرقه داری هستند و از علمای بزرگ در این را برای خود خرج کرده و با تهمت و افترا برای خود کسب آبرو کرده اند!
صوفیه همواره در پی تضعیف جایگاه علماء نزد مردم است تا بدین وسیله جایگاه خود را نزد مردم حفظ کرده و موقعیتی در مقابل علماء برای خود ثابت کنند لذا اعلام می کنند اجازه اقطاب صوفی من عند الله و واجب الاطاعه است، اما اجازه علماء اکتسابی و جایز الاطاعه است.