عایشه
برخی از مولفین اهل سنت برای وجیه جلوه دادن چهره عایشه، در صدد این بر آمدند که روایاتی را بیان کنند که عایشه در آن به بیان فضائل اهل بیت (علیهم السلام) پرداخته است. با این روش ادعا می‌کنند که عایشه ارتباط صمیمی و دوستانه‌ای با خاندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته است. ولی آن‌چه از تاریخ بر می‌آید چیزی غیر از آن است.
عایشه همسر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در عکس العمل به شهادت حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نه تنها برای تسلیت‌گویی به نزد امیرالمومنین (علیه‌السلام) و نزدیکان ایشان نرفت بلکه حتی از شهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) اظهار خشنودی و سرور نموده است که این نقل تاریخی، بنابر اعتراف یکی از عالمان حنفی اهل سنت است.
شخصی نزد عایشه به امیرالمومنین(ع) دشنام داد، اما عایشه نه تنها هیچ عکس العمل منفی در برابر فرد دشنام دهنده نشان نداد، بلکه به نوعی رضایتش را از این عمل، اعلام کرده و به فرد دشنام دهنده گفت که من در مورد ناسزایی که به علی گفتی چیزی به تو نمی‌گویم. سیاق این حدیث دلالت بر رضایت عایشه از ناسزاگویی به امیرالمومنین(ع) دارد.
برخی می‌گویند: عایشه محبوب‌ترین افراد نزد پیامبر بوده است. اما از برخی آیات استفاده می‌شود که دو نفر از زنان پیامبر، کاری با پیامبر کرده‌اند که باید به سوی خدا توبه کنند. و همینطور در منابع اهل سنت در مورد فردی از زنان پیامبر که معلوم است چه کسی است آمده است که او صدای خود را بر پیامبر بلند کرده بود.
یکی از احادیثی که امروزه بسیار بر سر زبانها افتاده و اهل سنت به طور گسترده به آن استناد می کنند ، حدیثی است که در مورد فضائل عایشه از پیامبر اکرم نقل می شود . اما آیا این حدیث واقعا از رسول خدا صادر شده یا این که هدف از نقل و نشر آن چیز دیگری است ؟
سال‌هاست که وهابیان به دنبال ایجاد تفرقه میان شیعه و اهل سنت هستند. لذا چنین تبلیغ می‌کنند که شیعه به صحابه‌ی رسول خدا(ص) و همسران ایشان خصوصا عایشه، توهین می‌کند. در حالی‌که به اعتقاد خود وهابی‌ها، جناب عایشه یک بدعت‌گذار محسوب می‌شود. چون ایشان در عزاداری برای پیامبر(ص) به سر و صورت خود زده، که از دید وهابیان، بدعت است.
ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «برخی با تمسک به برخی روایات به برتری خدیجه بر عایشه حکم کرده‌اند، زیرا جبرئیل به عایشه سلام می‌رساند، درحالی‌که در روایت دیگر، پیامبر سلام خداوند را بر خدیجه (علیهاالسلام) ابلاغ می‌کند». ابن حجر عسقلانی می‌گوید که معلوم می‌شود مقام خدیجه بالاتر از عایشه است که خداوند اعلی به او سلام می‌رساند.
عایشه به عنوان یکی از همسران نبی مکرّم اسلام مورد اهمیت و احترام بوده و هست. به این معنی که او را به واسطه این‌که همسر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده کسی جسارت و بدگویی نمی‌کند و در واقع عاقبت کارهای او به خداوند واگذار شده است. امّا این بدان معنی نیست که کارنامه اعمال ظاهری وی توجیه گردد و یا عمل ارتکابی وی نادیده انگاشته شود...
یکی از مواردی که به پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) و صحابه ایشان در کتب حدیثی نسبت داده شده است، رقص و بازی آنان در مسجد النبی و تأیید پیامبر اکرم و تماشای ایشان است، که در چند روایت مشابه و با حالت‌های مختلف توصیف گردیده‌اند؛ متأسفانه در کتب معتبر حدیث تشویق پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) نسبت به یکی از همسرانشان...
اهل‌سنت در کتب خود روایاتی را بیان می‌کنند که قابل تأمل است، و جایگاه یک صحابی را از پیامبر خدا بالاتر می‌برند، و می‌نویسند که شیاطین جن و انس از عمر فرار می‌کنند، اما از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هیچ وحشتی ندارند! با توجه به این گونه روایات باید ببینیم تا چه اندازه قداست برای خلیفه دوم قائل شده‌اند تا با این وسیله، بتوانند قلم توجیهات...
عايشه 4 سال قبل بعثت به دنيا آمد، و هنگام ازدواج با پيامبر اکرم (صلی الله عليه وآله وسلم)، 17 ساله بود و در شوال سال دوم هجری، در 19 سالگی وارد خانه پيامبر شدند، و چون ایشان قبل از پیامبر (صلی الله عليه و آله و سلم)، همسر مطعم بن جبیر بوده اند، مشخص می شود، دروغ عقد ایشان با پیامبر، در شش سالگی، برای اثبات باکره بودنشان بوده، که صحت ندارد.
اجتهاد ام‌المؤمنین حفصه در محرمیت توسط شیر دادن زن به فرد بزرگسال، مانند اجتهاد ام‌المؤمنین عایشه بوده و ابن‌حزم و عطاء هم همین نظر را دارند. دلیل آنان روایتی است که در آن پیامبر اکرم(صلى الله عليه و آله و سلم) به همسر ابوحذیفه اجازه فرمودند، تا به سالم (فرزندخوانده خود که بالغ شده بود)، شیر دهند، تا محرم شوند؛ مخالفین این روایت را استثناء می‌دانند...
آیا می دانستید ، عایشه ، حدیثی را که وهابیون آن را دستاویزی برای حکم به شرک و کفر سایر مسلمین به خاطر انجام اموری چون زیارت قبور و گریه بر مردگان،قرار داده اند، خطا و از اشتباهات عمر می‌داند.