تساوی زن و مرد
تشکیلات بهائیت در حالی با تخریب اسلام، به تبلیغ دروغین جایگاه زن در قول عبدالبهاء می پردازد که این پیشوای بهائی مدام به تحقیر جنس زن می پرداخت و از حقوقش محروم می کرد. در این صورت یا در انتساب سخنانی در تکریم زن به پیشوایان بهائی باید تردید کرد و یا به دورویی و عوام فریبی شان ایمان آورد.
دین ساختگی بهائیت، از یک سو شعار تساوی زن و مرد می دهد و از سویی دیگر مردها را مجبور به پرداخت مهریه به زن می داند! از یک سو از آزادی و شخصیت زن دم می زند و از سویی باکره بودن زن را شرط پرداخت مهریه و نفقه به او دانسته اند. در بهائیت حتی میان زنان هم عدالت رعایت نشده وشهری ها لایق طلا و روستایی ها سزاوار نقره دانسته شده اند.
شعار تساوی زن و مرد برای زنان بهائی، حاصلی جز تبعیض و بهره کشی تبلیغاتی ندارد، اما در عین حال برای فرقه و تشکیلات بهائیت نان و آب خوبی در ترویج و توسعه بهائی گری دارد.
بر خلاف شعار آزادی و برابری زن و مرد، مالکیت خصوصی او هیچ احترامی در بهائیت نداشته و در مواردی اموالش، به جرم زن بودن، مصادره می شود!
هرچند حقوق اجتماعی و مدنی زن بر خلاف شعارهای رنگی در بهائیت پایمال شده، اما به نام آزادی و با شعار برابری، از شعار زن و زنان، بهره وری تبلیغی می شود!
محفل بهائیت در استرالیا به جای زیرپا گذاشتن حکم پیشوایان خود، دخالت در امور ایران و اظهار نظر پیرامون حقوق بشر و زن، بهتر است ابتدا نیم نگاهی به سوابق سیاه و دیدگاه منفی کشور و مسلک خود به این مسائل داشته باشند تا با اغراض سیاسی جمهوری اسلامی را متهم نکنند!
بهائیتی که ادیان الهی را به تبعیض و خود را پیام آور تساوی زن و مرد معرفی می کند، علاوه بر محرومیت زن ها از تصدی ارکان رهبری خود، امکان نبوت و اِنباء از غیبت را نیز از زن ها، به دلیل پستی و ضعف ایشان رد کرده است. این در حالیست که طبق تعریف یهودیت از نبوت، این مقام به مردها اختصاص نداشته و در اسلام، نبوت انبائی مشترک میان زن و مرد است.
عبدالبهاء، ثمره تساوی زن و مرد و حضور زن‌ها در اداره عالم را به دلیل خانواده دوستی زن‌ها، گسترش صلح می‌دانست. این در حالیست که در بهائیت، زن‌ها از مدیریت ارکان رهبری بهائیت محروم شده و به نفرت از خانواده، بخاطر برگشت بستگان خود از بهائیت، محکوم می‌شوند.
تشکیلات بهائیت در آفریقای جنوبی، کلیدواژه تبلیغی خود را حول محور برابری نژادی و تساوی زن و مرد معرفی می‌کند. این در حالیست که پیشوایان بهائیت به تحقیر برخی نژادها پرداخته و موضوع نادرست برابری جنسی را در کلام و احکام خود نقض کرده‌اند.
نماینده‌ی تشکیلات بهائیت در آذربایجان، هدف از به راه اندازی برنامه گفتمان در این کشور را تبلیغ بهائیت ذیل شعارهایی نظیر تساوی زن و مرد و تشریح شخصیت طاهره برغانی عنوان کرد. اما آیا فرقه‌ای که اساساً جنس زن را پست‌تر از مرد برشمرده، می‌تواند متمسک به این‌گونه تبلیغات باشد؟! و یا از زنی فاجره برای زن‌ها الگوسازی کند؟!