پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیشوایان بهائیت که سعادت عالم انسانی را در گِرو تساوی میان مرد و زن معرفی می کنند،(1) در حکمی تبعیض آمیز و برخلاف تساوی، مرد را مجبور به پرداخت مهریه و نفقه به زن کرده اند!(2)

در واقع همین رهبران بهائی که از آزادی و ارزش نهادن به شخصیت زن دم می زنند، باکره بودن زن را شرط لزوم پرداخت مهریه به او دانسته اند. چرا که حکم داده اند، در صورت کشف خلاف و باکره نبودن زن، مرد می تواند تمام مهریه پرداختی به زن، نفقه و مخارج عروسی را از او باز پس گیرد: «اگر بعد از اداء مهر (پرداخت مهریه) بر زوج معلوم شود که زوجه باکره نیست زوج می تواند اعاده مهریه و مصارف را مطالبه نماید.»(3)

البته پیشوایان بهائی در حکم مهریه خود، حتی میان زنان هم تساوی را رعایت نکرده و زنان شهری را در دریافت مهریه سزاوار طلا و زنان روستایی را سزاوار نقره دانسته اند: «لایحقّق الصِهار إلّا بالامِهار قد قدر للمُدن تسعة عَشر مثقالا مِن الذَهب الأبریز و لِلقُری مِن الفِضه؛(4) دامادی تحقق نمی یابد مگر به مهر (یعنی دادن مهریه واجب است) برای شهرها نوزده مثقال طلا و برای روستاها نقره.» (4)

آری؛ این هم نمونه ای از تناقضات دین ساختگی بهائیت است که با ترکیب احکام دین الهی و تفکرات مثلاً روشنفکری، محصولی پدید آوردند که هردو طرف از پذیرش آن ابا دارند!

پی‌نوشت:
(1). ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان: لجنه ملّی نشر آثار امری، 127 بدیع، ج 2، ص 150.
(2). ر.ک: حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 60، بند: 66.
(3). حسینعلی نوری، اقدس (ملحقات اقدس)، نسخه الکترونیکی، ص 86.
(4). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 60، بند: 66.