اهل بیت
وهابیون ادعا کرده اند که شیعیان به دلیل آنکه اجدادشان مجوسی بوده، آثار و اعمال و اعتقاداتشان را در مذهب خود وارد کرده اند. در پاسخ به این ادعای باطل، باید گفت برخی از محدثان بزرگ و مشهور اهل سنت ایرانی بودند و جدّ بعضی از آنان مسلمان نبودند؛ در نتیجه تأثیرپذیری از اعتقادات مجوس بیشتر بر آنان صدق می‌کند.
مفتیان وهابی ادعا کرده اند که مذهب شیعه را دشمنان اسلام یعنی همان یهود و مجوس به وجود آوردند و هدفشان مقابله با مذهب اهل سنت بوده است. در پاسخ به این افترا باید گفت، هر کجا که پیامبر (ص) دعوت به نبوت و رسالت خود کرده اند، به امامت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین (ع) و ائمه معصومین (ع) نیز دعوت کردند و شیعه مذهب اهل بیت (ع) است.
به دلیل روایتی که اصطلاح اهل البیت را منحصر در چهارده معصوم کرده است، از اطلاق این واژه بر شخصیت دیگری نمی‌توان امامت و مهدویت او را اثبات کرد و به قرینۀ دو روایت، این واژه معنای عامی نیز دارد.
وهابیون ادعا می کنند که شیعیان ائمه اطهار (ع) را خدا می دانند و کار شیعه شبیه کار مشرکین صدر اسلام است؛ در حالیکه تفاوت نظر شیعه با مشرکین صدر اسلام در این است که مشرکین برای خداوند شریک قائل می شدند و شیعه قائل به واسطه هایی است که از جانب خداوند مأمور به انجام وظایفی شده اند.
وهابیون به شیعه نسبت می دهند، که شیعه ائمه اطهار (ع) را خدا می داند اعتقاد بسیاری از عالمان شیعه و بسیاری از فرق اسلامی این است که شرک دانستن یک عقیده، بر محور استقلال از خداوند می گردد و ملاک شرک، خدا پنداشتن و پرستش غیر خدا و مستقل دانستن آنهاست. این ملاک در چند مسئله مانند توسل و عرض حاجت، استغاثه، شفاعت، و صفاتی مانند خالقیت، رازقیت، قدرت، علم غیب نیز وجود دارد.
وهابیون به شیعه نسبت می دهند، که شیعه ائمه اطهار (ع) را خدا می داند و دلیلشان نسبت دادن صفاتی است که آنان معتقدند فقط مخصوص خداوند است؛ در حالیکه می توان به موجودات خلقت را نسبت داد. خداوند این قدرت را دارد که صفات رازقیت، خالقیت، قدرت، علم غیب و ... را به هر بنده ای که بخواهد و به هر اندازه ای که بخواهد بدهد و این صفات را با اذن خدا و در طول خدا می توان به این واسطه ها نسبت داد.
وهابیون به شیعه نسبت می دهند، که شیعه ائمه اطهار (ع) را خدا می داند و به آیاتی استدلال می کنند که خداوند در آن آیات خطاب به مشرکین که غیر خداوند را عبادت و پرستش می کنند، گوشزد می کند معبودانی که می پرستید، توسط خداوند اذنی ندارند و مستقل از خدا توانی ندارند و ربطی به عقاید شیعیان ندارد که فردی غیر خدا را نمی پرستند!
بعضی از سنتهای حسنه ای که از گذشتگان به یادگار مانده، سبب شده که اسلام نیز به آنان مهر تأیید بزند. یکی از این سنتها، نوروز است که علاوه بر آنکه نزد ایرانیان به عنوان جشن ملی شناخته می شود، به دلیل مناسبتهای مذهبی و اسلامی که با نوروز قرین گردیده، ازجمله غدیرخم و بعضی از حوادث دوران صدر اسلام، این عید نزد مسلمانان ایرانی ارزش ملی و مذهبی پیدا کرده است.
يكی از شبهاتی که از جانب وهابیون مطرح می‌شود، چرایی عدم ساخت گنبد و بقعه توسط ائمه اطهار (ع) بر روی قبور صالحان و اولیای الهی است. وهابیون با بیان این شبهه ادعا می کنند، اگر ساخت حرم امری جایز بود، ائمه شیعه (ع) قطعاً این کار را باید انجام می دادند. با بررسی منابع اهل سنت مشخص می شود، ائمه معصومین (ع) همواره از جانب دشمنان مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند و امکان چنین عملی برای آنان محال بود.
یکی از وظایف اصلی هر مسلمانی عمل به توصیه رسول خدا (ص) است. در روایات اهل سنت به دو ثقل گرانبها از رسول خدا (ص) اشاره شده است. این در حالی است که وهابیون معتقدند لازمه دوست داشتن رسول خدا (ص) دوست داشتن اصحاب ایشان است. مسلم نیشابوری با ذکر روایتی به نقل از رسول خدا (ص) به نفاق و جهنمی بودن بعضی از اصحاب اشاره می کند.
محبت اهل بیت و تبعیت از آنان به عنوان اصل مهمی است که بارها در کلام رسول خدا (ص) اشاره شده است؛ اما وهابیون معتقدند، اگر کسی تمام اصحاب حضرت را دوست نداشته باشد، نمی تواند رسول خدا (ص) را دوست داشته باشد. با بررسی منابع اهل سنت مشخص می شود قرآن و اهل بیت (ع) دو یادگار گرانقدر نبی اکرم (ص) هستند و مسلمانان در قبال آنان باید پاسخگو باشند.
از امام صادق (ع) نقل شده است كه آن حضرت در تفسیر آیه «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» فرمود: مراد از "لیل"، فاطمه (س) است و "قدر" خداوند است و همچنین در روایتی از پیامبر (ص) بین خشنودی فاطمه (س) و خشنودی خدا و خشم فاطمه (س) و خشم خدا رابطه برقرار است.
کتاب صحیح بخاری به عنوان معتبرترین کتاب حدیثی و روایی نزد اهل سنت شناخته می‌شود. با بررسی راویان این کتاب، متوجه عدم نقل حدیث از اهل بیت (ع) و نقل حدیث از نواصب می‌شویم. وجود راویانی که پرونده سیاه آنان در دشمنی با اهل بیت (ع) به وضوح مشخص است، در این کتاب، نشان‌دهنده‌ی گرایش به ناصبی‌گری در محمد بن اسماعیل بخاری است.
مفتی‌های وهابی با ادعای باطل خود معتقدند، شیعیان نسبت به اهل بیت رسول خدا (ص) بی‌ارادت وبی‌محبت هستند. آنان می‌گویند: به کار بردن جمله «علیه‌السلام» امری بی‌ارزش و عادی است که شیعیان بعد از اسم اهل بیت (ع) به کار می‌برند. اما استفاده از این جمله مقدس، ریشه در آیات قرآن کریم دارد و تنها شیعیان هستند که به دلیل محبت قلبی و ایمان واقعی به آن عمل می‌کنند.