پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتیان وهابی در سخنانی مضحک ادعا کرده اند، از منظر شیعیان، اهل بیت (علیهم‌السلام) اداره کنندگان آسمان و زمین هستند. آنان مدعی اند که شیعیان از اهل بیت (علیهم‌السلام) بتهایی درست کرده‌اند که آن بتها امور بندگان خدای رحمان را اداره می‌کنند و به حوائج شیعیان رسیدگی می‌کنند.

در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می شود:
نکته اول؛
شیعیان بنا بر آیات نورانی قرآن کریم، فرماندهی عالم هستی را تنها به دست خالق آن یعنی الله متعال می دانند. خدای رحمان در آیات نورانی قرآن کریم می فرماید: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (فاتحه/5) پروردگارا! تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم.» این آیه اصل اعتقادی و اساسی در اعتقادات شیعیان است و جای هیچگونه شک و شبهه و ایرادی باقی نمی‌گذارد.

نکته دوم؛
قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت در آیات خود به تدبیر امور توسط ملائکه الهی اشاره می‌کند که دلالت بر صحت اعتقادات شیعیان دارد. خدای رحمان می فرماید: «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (نازعات/5) و سوگند به فرشتگانی که به اذن خدا امور آفرینش را تدبیر می‌کنند.» بر طبق مبنای اعتقادی وهابیون باید گفت اگر کسی هر موجودی را به نوعی عامل در بعضی از امور هستی بداند مشرک شده و تنها خدای رحمان است که مدبر عالم هستی است.

این ادعای آنان با آیه پنجم سوره نازعات در تضاد است و باید گفت قرآن سخنی متفاوت در مقابل ادعای آنان می‌گوید. قطعاً شیعیان بر این عقیده هستند که ائمه معصومین (علیهم‌السلام) تنها با اذن خداوند متعال و در طول اراده الهی به تدبیر امور عالم هستی می‌پردازند و اگر واسطه فیض بودن، سخنی شرک آمیز است، خدای رحمان در قرآن کریم نمونه های مختلفی از آیات قرآن را بیان کرده است و این آیات، دلیلی محکمی بر رد ادعای مفتیان وهابی است.

نکته سوم؛
در آیات قرآن کریم آمده است هنگامی که حضرت ابراهیم می خواهد خدای متعال را معرفی کند تا مشرکان ویژگی ها و خصائص پروردگار عالم را بشناسند، شفا دادن را یکی از افعال خدا می‌داند. خدای رحمان می‌فرماید: «وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (شعراء/80) و هنگامی كه بيمار شوم مرا شفا می‌‏دهد.» بر اساس این آیه، شفا دادن یکی از افعال انحصاری خدای رحمان است؛ اما در جای دیگر قرآن کریم خدای متعال شفا دادن را یکی از آثار عسل می‌داند. قرآن می‌فرماید: «ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/69) آنگاه از هر ثمره‌اى بخور و فرمانبردار به راه پروردگارت برو. از شكم او شرابى رنگارنگ بيرون مى‌آيد كه شفاى مردم در آن است و صاحبان انديشه را در اين عبرتى است.» قرآن کریم یک مرتبه شفا دادن را از افعال اختصاصی خدای رحمان می‌داند و در جای دیگر همان ویژگی را در شهد شیرین عسل می‌داند.

نکته مهم این آیات، آنجاست که قرآن کریم فعل خداوند را در کنار یک مایع شیرین قرار داده است. در نتیجه باید گفت اگر در طول افعال و اراده خداوند قرار گرفتن نشانه شرک است، قرآن کریم در دل خود آیاتی را بیان کرده که بر اساس سخن وهابیون شرک و کفر به حساب می‌آید.

در انتها باید گفت مثال های متعدد و آیات مختلفی در قرآن بیان شده که بعضی از موجودات در عمل و یا قوه، کارهایی را با اراده و قدرت الهی انجام می دهند که همانند افعال خداوند است و شیعیان نیز اراده اهل بیت (علیهم‌السلام) را در طول اراده الهی و افعال آنان را در طول افعال الهی می‌دانند و در تمام امور، اذن خدای رحمان شرط تحقق آن افعال و اراده‌ها است.

محمدجواد مهریار