پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و به آتش‌ کشیدن خانه آن حضرت، از مسلّمات نزد شیعیان است؛ ولی برخی از جریانات ضد شیعه، منکر هجوم و آتش زدن درب خانه آن حضرت، توسط برخی از صحابه هستند و در فضای مجازی، شبکه‌های ماهواره‌ای، نشریات و کتب مختلف، به مخاطبین خود این‌گونه القا می‌کنند که چگونه ممکن است صحابه رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله دست به چنین اقدام وحشتناکی بزنند و به حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها که پاره تن رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله است، جسارت کنند و آن حضرت را به شهادت برسانند.

در پاسخ به این شبهه باید بگوییم:
بحث هجوم به خانه وحی و شهادت بانوی دو عالم، حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، از ديرباز مطرح بوده است، حتی از بعضی روايات استفاده می‌شود كه اولين بار، اين قضيه را وجود مقدس پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله مطرح کرده‌اند و در حقيقت، ايشان در زمان حياتشان، از وقوع اين قضيه در آينده خبر داده و آن را پیش‌گویی کردند.

جوينی، استاد ذهبی و شخصیتی که ذهبی از او با عنوان امام، محدث، یگانه، اكمل فخر الاسلام ... یاد می‌کند،[۱] در کتاب فرائد السمطین، از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله اين‌گونه روايت می‌كند: «من هر وقت او را می‌بينم، ياد آن اتفاقی می‌افتم كه بعد از من برايش رخ خواهد داد؛ گويا می‌بينم كه ذلت در خانه وی داخل شده، حُرمتش شكسته شده، حقش غصب گرديده، از ارثش محروم گرديده، پهلويش شكسته شده است و فرزند در رحمش سقط شده است، در حالی‌كه صدا می‌زند يا محمداه! ولی كسی جواب او را نمی‌دهد؛ ... او اول كسی است كه از خانواده‌ام به من خواهد پيوست. او در حالی نزد من می‌آيد كه اندوهگين و سختی كشيده و غمگين است و كشته (شهيد) شده است.»[۲]

وجود مقدس و مبارك رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بعد از ذكر اين جنايات در حق حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، تعبير مقتوله را در مورد ايشان می‌آورند و اين صراحت دارد كه سبب شهادت حضرت، همين جنايات بوده است.
بعد از وفات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، برخی از افراد، به گواه تاریخ نویسان، چندین مرتبه به خانه امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیهما هجوم بردند و در هجوم سوم دشمن، وقتی با مقاومت حضرت زهرا و آقا اميرالمؤمنين سلام‌الله‌علیهما مواجه شدند، وقيحانه به ساحت مقدس ناموس دهر، ام ابيها فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها جسارت کردند و حضرت امير عليه‌السلام را به زور به مسجد بردند و در اين هجوم بود كه حضرت محسن عليه‌السلام، به شهادت رسيد.

ابراهیم بن سیار نظّام معتزلى که به دلیل زیبایى کلامش در نظم و نثر، به نظّام معروف شده است، واقعه خانه فاطمه سلام‌الله‌علیها را چنین نقل می‌کند: «عمر در روز اخذ بیعت براى ابوبکر، بر شکم فاطمه زد؛ او فرزندى که در رحم داشت و نام او را محسن نهاده بودند، سقط کرد!»[۳]

پی‌نوشت:
[۱]. ذهبی، تذكرة الحفاظ، دارالكتب العلمية، ج۴، ص۱۹۹. «وسمعت من الإمام المحدث الأوحد الأكمل فخرالإسلام صدر الدين إبراهيم بن محمد بن مؤيد بن حمويه خراسانی جوينی.»
[۲]. حمویی جوینی، فرائد السمطين، موسسه المحمودی، ج۲، ص۳۵. «ما يصنع [بها] بعدی كأني بها و قد دخل الذلّ بيتها و انتهكت حرمتها و غصب حقها و منعت إرثها و كسر جنبها و أسقطت جنينها و هی تنادی يا محمداه فلا تجاب. ...»
[۳]. صفدی، الوافی بالوفیات، دار إحياء التراث، ج۶، ص۱۵. «ان عمر ضرب بطن فاطمة یوم البیعة حتى ألقت المحسن من بطنها.»