پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) و آتش‌ کشیدن خانه آن حضرت، از مسلمات نزد شیعیان است؛ ولی برخی از جریانات ضد شیعه، منکر هجوم و آتش زدن درب خانه آن حضرت توسط برخی از صحابه هستند و در فضای مجازی، شبکه‌های ماهواره‌ای، نشریات و کتب مختلف، به مخاطبین خود اینگونه القا می‌کنند که چگونه ممکن است صحابه رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دست به این چنین اقدام وحشتناکی بزنند و به حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) که پاره تن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است جسارت کنند و آن حضرت را به شهادت برسانند.

در پاسخ به این شبهه باید بگوییم:
بحث هجوم به خانه وحی و شهادت بانوی دو عالم حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) از ديرباز مطرح بوده است، حتی از بعضی روايات استفاده می‌شود كه اولين بار اين قضيه را وجود مقدس پيامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مطرح کرده‌اند و در حقيقت، ايشان در زمان حياتشان از وقوع اين قضيه در آينده خبر داده و آن را پیش‌گویی کردند.

جوينی استاد ذهبی و شخصیتی که ذهبی از او با عنوان امام، محدث، یگانه، اكمل فخر الاسلام ... یاد می‌کند(۱) در کتاب فرائد السمطین از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اينگونه روايت می‌كند: «من هر وقت او را می‌بينم ياد آن اتفاقی می‌افتم كه بعد از من برايش رخ خواهد داد؛ گويا می‌بينم كه ذلت در خانه وی داخل شده، حرمتش شكسته شده، حقش غصب گرديده، از ارثش محروم گرديده، پهلويش شكسته شده است و فرزند در رحمش سقط شده است، در حالي كه صدا می‌زند يا محمداه، ولی كسی جواب او را نمی‌دهد؛ ... او اول كسی است كه از خانواده‌ام به من خواهد پيوست. او د ر حالی نزد من می‌آيد كه اندوهگين و سختی كشيده و غمگين است و كشته (شهيد) شده است.»(۲)

وجود مقدس و مبارك رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بعد از ذكر اين جنايات در حق حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) تعبير مقتوله را در مورد ايشان می‌آورند و اين خود صريح در اين است كه سبب شهادت ايشان همين جنايات بوده است.
بعد از وفات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برخی از افراد به گواه تاریخ نویسان چندین مرتبه به خانه امیرالمومنین و فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیهما) هجوم بردند و در هجوم سوم دشمن وقتی با مقاومت حضرت زهرا و آقا اميرالمؤمنين (سلام‌الله‌علیهما) مواجه شد، بار ديگر وقيحانه به ساحت مقدس ناموس دهر ام ابيها فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیهما) جسارت کردند و حضرت امير (عليه‌السلام) را به زور به مسجد بردند و در اين هجوم بود كه حضرت محسن (عليه‌السلام) به شهادت رسيد.

ابراهیم بن سیار نظام معتزلى که به دلیل زیبایى کلامش در نظم و نثر به نظّام معروف شده است، واقعه خانه فاطمه (سلام‌الله‌علیهما) را چنین نقل می‌کند: «عمر در روز اخذ بیعت براى ابوبکر، بر شکم فاطمه زد؛ او فرزندى که در رحم داشت و نام او را محسن نهاده بودند، سقط کرد!»(۳)

پی‌نوشت:
۱. حمویی جوینی، ابراهیم بن محمد - محمودی، محمدباقر، فرائد السمطين، ج۲، ص۳۴و۳۵.
۲. شمس الدين أبوعبدالله محمد بن أحمد بن عثمان بن قَايْماز ذهبی، تذكرة الحفاظ، ج۴، ص۱۹۹، نشر دارالكتب العلمية بيروت - لبنان.
۳. صلاح الدين خليل بن أيبك بن عبدالله الصفدی، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۱۱۵. «ان عمر ضرب بطن فاطمة یوم البیعة حتى ألقت المحسن من بطنها.»