پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از روش‌های کنترل ذهن اعضا در فرقه‌ها منع از حضور در اجتماع و معاشرت اعضا با دیگران است. مسئولان فرقه سعی می‌کنند به هر نحوی افراد را از حضور در اجتماع نهی کرده و ارتباطات افراد را منحصر به رهبر فرقه و اعضای فرقه کنند. علت این امر هم این است که ذهن و قلب فرد عضو فرقه با حجمی از اطلاعات و داده‎های دلخواه فرقه اشباع شود و فرد، فرصت و ظرفیتی برای شنیدن سایر سخنان نداشته باشد، وقتی فرد سخنان مخالف این فرقه را نشنود، در فرقه باقی مانده و با دریافت مطالب مورد دلخواه فرقه و با ذهن‌شویی به مرور تبدیل به یک عضو افراطی در فرقه می‌گردد.

یکی از فرقه‌های عصر حاضر، فرقه حاجی فردوسی است، وی هرچند طرفداران کمی دارد ولی با سوء‌استفاده از لباس روحانیت سعی در القاء تفکرات مسموم خود به مخاطبانش دارد. وی برای نهی طرفداران و مخاطبانش از حضور در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی خاطره‌ای تعریف و نتیجه می‌گیرد برای رسیدن به قرب الهی، صدر بهشت و همنشینی با اولیاء، نباید فعالیت اجتماعی و سیاسی انجام داد.

حاجی فردوسی در یک صوتی که از جلسه خود منتشر کرده است بیان می‌کند که به همراه جمعی از دوستانش در یک سال، در راهپیمائی روز 22 بهمن، شرکت کرده بوده‌اند و وی تصمیم می‌گیرد که در وسط راهپیمایی یک بیانیه‌ای صادر و صحبتی کرده و از خود فیلم گرفته و منتشر کند، در همین حین یک مأمور با لباس شخصی، جلوی فیلمبرداری آنان را گرفته و بیان می‌کند رفتار آنان مشکوک است و درخواست کرده است که برای پاره‌ای از توضیحات، به مقر فرماندهی آنان بروند. بعد از مدتی معطلی و بررسی، به حاجی فردوسی اعلام می‌شود که مشکلی نیست و ایشان می‌توانند بروند. آقای حاجی فردوسی ادامه خاطره را چنین بیان می‌کنند؛ «مدتی به این موضوع فکر می‌کردم و ناراحت از این موضوع بودم، بعد از اینکه خشمم فرو نشست، متوجه شدم این حادثه یک پیام از سمت خداوند به بنده بوده است که اگر می‌خواهی به صدر بهشت برسی، نباید در کف خیابان به له (نفع) یا علیه (ضرر) کسی پیام بدهی. نباید در مسیری باشی که همه در آن هستند». حاجی فردوسی در آخر این صوت بیان می‌کند که پس از این جریان، دیگر در هیچ راهپیمایی شرکت نکردم. وی ادامه می‌دهد، همچنین قبلاً هم به‌ندرت در انتخابات شرکت می‌کردم که آن را هم کنار گذاشتم.

در نهایت می‌گوید: «پیام تربیتی این واقعه، این بود که «اگر می‌خواهی به آنجا برسی، نباید در اینجا باشی». این پیام را به شما (مخاطبان و مریدانش) هم می‌دهم برای رسیدن به کمال باید متمرکز باشید و نباید حواستان با چیزی پرت بشود. نباید در هیچ صحنه‌ای حضور جسمی داشته باشید و حداقل حضور روحی و ذهنی نداشته باشید.» [1]

حاجی فردوسی با این نوع خاطره‌ها کناره‌گیری از اجتماع را یک امر مقدس و در مسیر سلوک معرفی می‌کند، فرقه منافقین نیز اعضایش را از جامعه و تحولات آن دور کرده بود، فرقه اکنکار و... همین روش را داشته‌اند.

همچنین این نوع گرایشات و تفکرات حاجی فردوسی را باید در کنار سایر سخنان و رفتارهایش سنجید. از جمله انحرافات وی توهین به مقام مراجع تقلید، توهین با الفاظ و عبارات رکیک و زشت به مخالفان خود، سوءاستفاده مالی از مردم و ایجاد یک گروه مخاطب فرقه‌ای و... می‌باشد. ایشان فقط در یک رفتار انحرافی که داشتند، به‌صورت رسمی از مردم پول دریافت می‌کردند تا برایشان دعا کند که به بیماری کرونا دچار نشوند. وی اعلام کردند که مردم مبالغی به حساب‌های متعلق به مجموعه ایشان واریز کنند تا موقع تحویل سال عید نوروز 1403 برایشان دعا کنند و آنان به حاجاتشان برسند. نظرات خاص و نامتعارف دیگری هم در مسائل دینی و سیاسی اجتماعی دارند که در فرصت دیگری باید به آن پرداخت و نقد کرد.

پی‌نوشت:
[1]. یوتیوپ حاجی فردوسی، تلویزیون جهانی منهاج فردوسیان، عنوان کلیپ: خاطره تلخ حاج فردوسی از شرکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن
محمد جواد نصیری