پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید که سال گذشته با اغتشاشات کشور همراهی می‌کرد، هر هفته با سخنان خود، عده‌ای از اهل‌سنت را تهییج کرده و به خیابان می‌کشاند تا شعارهایی علیه نظام سر دهند. او در آخرین اظهارات خود گفته است: «آن حضرت (پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله) هیچ‌ کاری را پلیسی انجام نداد و کسی را به‌خاطر رعایت‌نکردن موضوعی، از سواری پیاده نکرد و یا کسی را بازداشت نکرد، بلکه همه کارها را با ارشاد و راهنمایی انجام داد. ... در حیات طیبه آن حضرت زندان نبود. یک‌مرتبه اسیری را آوردند و به ستون مسجد بستند؛ وقتی آن حضرت او را دید، پرسید: به چه چیزی فکر می‌کنی؟ پاسخ داد: من خیر می‌بینم و به خیر فکر می‌کنم (اگر مرا بکُشید، حق شماست؛ چون خونی بر گردن من است و اگر ببخشید، احسان شماست). آن حضرت دستور داد او را آزاد کنند. آن شخص وقتی این اخلاق را دید، مشرف به اسلام شد. ... خلفای راشدین و صحابه نیز جامعه را مطابق سیره و منهج آن حضرت اداره کرده و مردم را تربیت کردند».[1]

عبدالحمید در ضمن اشاره به رحمت و مهربانی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، مدعی شد که هیچ برخورد پلیسی در حکومت حضرت رخ نداده و همین جمله وی توسط معاندین، به عنوان تیتری در طعنه و علیه اقدامات امنیتی نظام استفاده شده است. او در یک سال اخیر، در سخنرانی‌های متعدد، با زندانی کردن، بازداشت و اجرای حکم مجرمین مخالفت کرده بود و از این سخن وی برداشت می‌شود که معتقد است در حکومت صدر اسلام، هیچ اقدام امنیتی صورت نمی‌گرفت و خودبه‌خود در جامعه اسلامی، امنیت برقرار می‌شد. زندان و بازداشت و اعدام هم نبود، در حالی که هم در حکومت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و هم در دوره امیرالمؤمنین علیه‌السلام، برخوردهای پلیسی وجود داشت و با مأمور کردن مخبرین در مناطق مختلف و حتی در سرزمین دشمن از توطئه‌چینی علیه حکومت اسلامی جلوگیری کرده و اجازه ناامنی به اغتشاش‌گران داده نمی‌شد.

یکی از آن اقدامات در دوره حکومت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، دستور حضرت به دستگیری زن جاسوسی بود که خبری برای مشرکین مکه می‌برد؛[2] از این موارد در دوران امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز بسیار اتفاق افتاد. حضرت در جای جای حکومت اسلامی، افرادی را برای باخبر کردن ایشان از جریانات داشتند که به طرق مختلف، ازجمله به صورت شفاهی، نامه نگاری، پیک و گزارش‌های رمزی، خبرهای جهان اسلام، به حضرت می‌رسید.

علت این اشراف اطلاعاتی در حکومت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، نظارت بر مأمورین و مسئولین دولتی، حفظ بیت‌المال مسلمین و حفظ آمادگی همه جانبه جهت صلح و امنیت عمومی جامعه بود. با توجه به حرکت خصمانه و تهدید دائم دشمن، هوشیاری و احتیاط همیشگی حکومت اسلامی لازم است و برای این هدف، اطلاع از برنامه آنان، امری لازم و ضروری است. اکنون که خبرهای غیبی در اقدامات حکومتی دخیل نیست، لازم است دستگاه اطلاعاتی امین و دلسوز در راستای حفظ امنیت پایدار نظام اسلامی و اقتدار آن ایجاد شود تا حکومت اسلامی از این طریق، ضربه نخورد.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام در دوران حکومتشان، برای نماینده خود در مکه نوشت: «حج را اقامه کن؛ گزارشگران ما از شام به من اطلاع دادند که معاویه عده‌ای را وادار کرده که از شام به مکه بیایند، مسلمانها را اغوا کنند و تبلیغاتی علیه حکومت اسلامی کنند! مواظب باش که این‌ها اثری در جامعه اسلامی نگذارند و با حاجیان برخورد سوء نداشته باشند».[3] در موارد مختلف، امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نامه‌های خود به یکی از کارگزارانش از «عیون» و گزارشگرانی سخن می‌گویند که مأموریت دارند، اخبار مخفی را به حضرت یا والی امام برسانند که مشخص می‌شود وظیفه کارگزاران حکومتی این است که از اخبار تمامی عملیات و حرکت‌های سیاسی و نظامی افراد در حیطه مسئولیت خویش باخبر باشند.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 31 شهریور 1402.
[2]. «مخالفت عبدالحمید با تأمین امنیت توسط حکومت اسلامی»
[3]. نهج البلاغه، نامه 33.