ارتباط مستحکم بین مسیحیت صهیونیستی و صهیونیسم سیاسی
صهیونیسم سیاسی که مولودِ ملیگرایی یهودی و مسیحیت صهیونیستی است، تلاش می کند زمینههای ظهور مسیحا را فراهم کند حتی اگر به ترور شخصیتهایی نظیر حاج قاسم سلیمانی بینجامد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- اخیرا مقامات رژیم صهیونیستی خون آشام به همکاری با آمریکا در ترور شهید سلیمانی اعتراف کردند. "تمیر هایمن" فرمانده سابق یگان اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی در گفتوگویی تأکید کرد: «اجرای ترور این شخصیت ها توسط آمریکاییها انجام گرفت اما سرویس اطلاعاتی اسرائیل در این کار نقش عمدهای داشت.»[1] دشمنی مستکبران و صهیونیستها با ایران و اسلام تمامشدنی نیست. ارتباط و همکاری آمریکا و رژیم صهیونیستی از جهاتی ریشه اعتقادی دارد که شناخت نسبت به چگونگی و چرایی ارتباط این ستمکاران و سوء استفاده گران از باورهای مردم ضرورت دارد.
در میان مذاهب ادیان ابراهیمی، سه فرقه شدیداً موعود محور هستند: امامیه، مسیحیت پیوریتان[2] و یهودیت سنتی ارتدوکس. پیوریتانها(پارسایان) از تندروترین شاخه مذهبی پروتستان هستند، که که از قرن 16 میلادی به خاک آمریکا پا نهادند و در شکلگیری تاریخ، فرهنگ و مذهب جامعه آمریکا نقش مؤثری داشتند. آنان پس از آنکه در قرن 17 در انگلستان انقلاب کرده و قدرت را به دست گرفتند، با یهودیان آواره و علمای آنان رابطه برقرار کردند و در قرن 19 رسماً پیوندشان محکم شد.[3]
اصلیترین دلیل حمایت پیوریتان ها از یهودیان و رابطه با آنان، در واقع مقدمهی تحقق طرح «زمینهسازی بازگشت مجدد مسیح» بود.[4] هدف اصلی آنان استفاده ابزاری از عنصر یهودیان بود، به این معنی که رویکرد سنتی یهود که قبل از ماشیح نباید به فلسطین بروند و حکومت مستقل تشکیل دهند، را تغییر داده و متقاعد یا راضی شوند قبل از ظهور ماشیح[مسیحا] به فلسطین برگردند تا مسیح بازگشت کند. آنان بر این باورند اگر یهودیان به فلسطین برنگردند، راههای تحقق ظهور مسیح باز نخواهد شد و صهیونیستها به منافع استراتژیک و راهبردی خود نخواهند رسید. از این رو برای آنکه با یهودیان، یعنی مادة انسانی مورد نظر خویش، تماس برقرار کنند و آنان را از کُنج گِتوها[5] به پیوستن با حرکت صهیونیسم ترغیب کنند، کارهای عمدهای نظیر تألیف هزاران کتاب، نگارش مقالات فراوان، برگزاری کنگرهها، نفوذ در آنان و گماردن آنان به مناصب عالی در دولتهای اروپایی انجام دادند.[6]
تئودور هرتصل[7] وقتی به این باور پیوریتان ها که بازگشت مسیح وابسته به شکل گیری دولت یهودی در فلسطین است، پی برد، بدون آنکه از این فرمول آرمانی سخنی بگوید، «سازمان جهانی صهیونیست ها» را تشکیل داد. او با ایجاد این سازمان کوشید تا میان پیوریتان ها و یهودیان توافق ایجاد کند. سرانجام این توافق به واسطه او با شکل گیری جنبش «صهیونیسم سیاسی» در قرن 19 انجام پذیرفت.[8] در تحقق این جریان و رفتن یهودیان به فلسطین، هرتصل نقش «موسی جدید» برای آنان داشت.[9]
طلایهداران این جنبش در یهودیت به «ملی گرایان»[10] معروفند و هدف اصلی آنان، دستیابی به اهداف و آرمان صهیونیسم و تأسیس یک دولت ملّی برای جامعه یهودیان در فلسطین بود.[11] در این قرن ملی گرایان یهودی نظیر هرتصل و دیگران، پیوریتان ها را به سبب حمایت همهجانبه از صهیونیسم، با عنوان «صهیونیست مسیحی» خطاب می کردند.[12]
از قرن 19 تا کنون سیاست مداران و جوامع تأثیرگذار سیاسی و فرهنگی در آمریکا و انگلیس به تفکر مسیحیت صهیونیسم باور دارند و در این عقیده متحدند كه صهیونیسم برنامه خداوند برای خاورمیانه هست. از این رو بایستی به شیوه های مختلفی نظیر مالی، تبلیغات، دعا برای اسرائیل، اقدامات سیاسی و نظامی، از آنان حمایت شود.[13]
دقیقاً بر اساس همین مبنای عقیدتی است که آمریکای مستکبر و رژیم ستمکار صهیونیستی تلاش می کنند به زعم خود موانع سر راه برنامه های صهیونیستی را بردارند. آنان از آغاز شکل گیری انقلاب ایران با طراحی های شیطانی و غیر انسانی شخصیت های اثرگذاری نظیر حاج قاسم سلیمانی؛ فرمانده نیروی قدس سپاه را به شهادت برسانند. شخصیتی که در ماندگاری و گسترش انقلاب اسلامی در کشورهای منطقه، تلاش ایثارگرانه برای خدمت به ملت های مظلوم منطقه و حفظ امنیت برای آنان و بلکه جهان بشریت بزرگترین نقش را داشت.[14]
پینوشت:
[1]. https://www.hawzahnews.com/news/981138
[2]. Puritan
[3]. ژیلبرت و لیبی کلاپرمن، تاریخ قوم یهود، تهران: انجمن فرهنگی اوتصرهتورا، 1354، ج 3، ص 143- 151؛ رضا هلال، مسیح یهودی و فرجام جهان، ترجمه قبس زعفرانی، تهران: هلال، 1383، ص 45؛ استیون سایزر، صهیونیسم مسیحی نقشه راه به سوی آرمگدون، ترجمه حمید بخشنده و قدسیه جوانمرد، قم: طه، 1386، ص 42، 72 و 101
[4]. Roth, Cecil, 2007, Judaizers in: Encycolopedia judaica, Jerusalem: Keter Publishing House LtD, vol. 11, p. 520
[5]. Ghetto. اقامتگاه های یهودیان در جوامع اروپایی که جدای از ملت های دیگر می زیستند.
[6]. عبدالوهاب المسیری، صهیونیسم، ترجمه لواء رودباری، تهران: وزارت اور خارجه، 1374، ص 14- 19؛ ایزیدور اپستاین، یهودیت، بررسی تاریخی، ترجمه بهزاد سالکی، تهران: موسسه حکمت و فلسفه ایران، 1385، ص 373
[7]. Theodor Herzl
[8]. المسیری، همان، ص 55 و 59- 60
[9]. یوری ایوانف، صهیونیسم، ترجمه ابراهیم یونسی، تهران: امیرکبیر، 1353، ص 83
[10]. nationalism
[11]. Medoff, Rafael and I. Waxman, Chaim, 2009, The A to Z of Zionism, The Scarecrow Press, Inc., Lanham, p. 161
[12]. استیون سایزر، همان، ص 42 و 101
[13]. پت موریسون، «اکسیر قوی و خطرناک مسیحیت صهیونیسم»، ماهنامه سیاحت غرب، ش 68، ص49- 54، اسفند 87.، ص51؛ استفان سایزر، «مسیحیت صهیونیستی از نظر تا عمل»، ترجمه ف.شفیعی، ماهنامه موعود، ش 82، ص6- 12، آذر 86، ص 8- 9
[14]. «پاسخ رهبر انقلاب به نامه سرلشکر قاسم سلیمانی درباره پایان سیطره داعش»، در پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای، تاریخ درج مطلب: ۳۰ آبان ۱۳۹۶، ۱۴ بهمن ۱۳۹۷.
افزودن نظر جدید