پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صوفیگری و درویشی ازجمله ابزارهای دشمنان اسلام برای ایجاد تغییر در ماهیت دین و استحاله آن بوده است. چنانچه فرقه‌های مختلف صوفیه در همه دوران‌ها از طرف حکومت‌های جور حمایت شده‌اند.

استفان شوارتز نویسنده و تحلیلگر غربی فاش می‌کند؛ بر اساس طرحی محرمانه که در پنتاگون بررسی شده است، یکی از هفت هدف دنیای غرب برای موفق شدن در دنیای اسلام، کمک به بازگشت تصوف به این جوامع است که به‌عنوان جایگزین و رقیبی برای اسلام رادیکال به شمار می‌رود. زیرا صوفی هیچ عقیده‌ای را غلط نمی‌شمارد و اختلاف مذاهب را اختلاف در رنگ و صورت می‌داند و طالب صلح کل است.

همین تحلیلگر غربی خصوصیات تصوف در ایران را بررسی کرده و دراین‌ باره می‌گوید: «ایران به ‌عنوان یکی از کانون ‌های مهم صوفیه در جهان است که بیشتر آثار صوفیه به زبان فارسی است و پلورالیسم و میانه ‌روی تصوف چه‌ بسا نقش تعیین کننده ‌ای در دوره گذار جهان اسلام داشته باشد.» حال منظور از دوره گذار چیست؟ یعنی دوره ‌ای که ما بتوانیم بیداری اسلامی جهان اسلام را سمت و سویی بدهیم که برویم به سمت یک اسلام بی‌ خاصیت و اصطلاحاً اسلام رادیکال را به سمت یک اسلام استحاله شده ببریم.

توجه و تمرکز آمریکا و دیگر کشورهای غربی بر روی تصوف نه تنها در ایران، بلکه در دیگر کشورها و قاره ها ازجمله آفریقا نیز وجود دارد، تا جایی که آمریکا فصلی مجزا در سیاست خارجه در باب صوفیان، باز کرده است. غرب نگاه ویژه ای به تصوف و طریقت ها دارد و می‌کوشد مبانی سکولاریسم حکمت های دموکراتیک مورد نظر خود را از آموزه های تصوف که در مناطق مختلف آفریقا ریشه دار هستند، بازیابی کند.

با این استراتژی، محققان غربی تلاش کردند تا مبنای لیبرالی را از آموزه های تصوف استخراج کنند. دیپلمات ها و افرادی که به مناطق مختلف جهان اسلام مسافرت کرده بودند نیز چنین عقده ای را ابراز نموده اند. چنانکه که "استفان شوارتز" خطاب به دولت آمریکا می نویسد که باید صوفیان را بیشتر شناخت و به آن ها تعامل کرد.

او سپس از اقصی نقاط جهان اسلام، از اقیانوس اطلس تا چین را نام می برد و از وجود طریقت ها و صوفیان سخن می گوید و اضافه می کند که بر دانشجویان، سیاستمداران و سیاستگذاران واجب است تا تصوف را بیشتر و بهتر بشناسند.

به همین دلیل، آمریکا در مناطقی کمک کرد تا مزار بزرگان صوفیه متعلق به قرون میانه بازسازی شود و کتاب های خطی ایشان ترجمه گردد و از طرفی حکومت ها را تحت فشار قرار دهد تا به صوفیان آزادی عمل بیشتری دهند.» [1]

حمایت جدی غرب از تصوف و فرقه‌های دیگر نشانگر نیاز غرب به این فرقه ‌هاست. زیرا دشمنان اسلام به دنبال اسلامی هستند که سیاست در آن نقشی نداشته باشد و از این نظر، تصوف بهترین گزینه است. زیرا متصوفه در عمل و اندیشه، انزوا گزینی از اجتماع را ترویج می‌کنند و بدین‌وسیله از زیر بار مسئولیت ‌های اجتماعی، سیاسی و مقابله با دشمنان اسلام شانه خالی می‌کنند. لذا دنیای غرب در تلاش است تا برای رسیدن به اهداف و مقاصد خود با ایجاد رهبانیت در مسلمانان، آنها را در حالت انفعال نگه ‌داشته و روحیه جهاد و مبارزه را از آنها بگیرند.

پی نوشت:
[1]. هاشمی نسب، سید سعید، تصوف در شمال آفریقا، پژوهش های منطقه ای، ش 6، بهار 1390