پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغی بهائی و پژوهشگری در زمینه‌ی بهائیت، أخذ مالیات را به عنوان دومین راه‌کار بهائیت برای تحقق آموزه‌ی تعدیل معیشت (به معنای: توزيع عادلانه‌ی ثروت و بهره‌مندی همگان از رفاه مادی​) در این فرقه، مورد بررسی قرار دادند:
مبلّغ بهائی: پیشوایان ما اصلی با عنوان تعدیل معیشت حیات را برای زندگی بهتر انسان‌ها ابداع کرده و آن را لازم الإجراء برشمردند.[1]
پژوهشگر: آیا راهکاری هم برای تحقق این شعار، توسط پیشوایان بهائی ارائه شده است؟!
مبلّغ بهائی: بله، پیشوایان ما یکی از راه‌کارهای خود را دریافت مالیات هدفمند از افراد جامعه، با توجه به وضع درآمد آنان، معرفی نموده‌اند.[2]
پژوهشگر: أخذ مالیات، ابتکار جدیدی از طرف پیشوایان شما به حساب نیامده و در طول تاریخ این روند همیشه برقرار بوده است.
مبلّغ بهائی: خیر منظور پیشوایان ما مالیات‌های مرسوم نبوده، بلکه دریافت حقوقی شرعی از مردم برای رسیدگی به قشر محروم جامعه و در نتیجه برقراری تعدیل معیشت هست.
پژوهشگر: اولاً حقوق شرعی که ازش نام می‌برید، مستقیماً به جیب بیت العدل خواهد رفت[3] و این نهاد می‌تواند به جای کمک به نیازمندان، اموال دریافتی را صرف تبلیغ بهائیت نماید. ثانیاً این روشی که شما به عنوان آموزه‌ی ابداعی پیشوایان بهائی ارائه می‌دهید، در واقع مشابه همان خمس و زکات در اسلام است. با این حال ادعای ابداع چنین اصلی از جانب پیشوایان بهائی، چه معنایی خواهد داشت؟!

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: اشراق خاوری، پیام ملکوت، هند: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 1986 م، ص 30.
[2]. همان، صص 150-148.
[3]. «این مخزن هفت واردات دارد، واردات عشریه...»: اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، باب 27، فصل واردات بیت العدل، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 224.