بخاری محدث معروف قرن سوم هجری و متوفای 256 در روستای خرتنگ نزدیک سمرقند در کشور ازبکستان است. کتاب وی بنام الجامع الصحیح، معروف به «صحیح بخاری» از جمله کتب مرجع در میان اهل سنت و مورد قبول وهابیت است که بیشتر مسائل و امور اعتقادی وهابیت برگرفته از این کتاب است.
قطعا هر نوشتاری به جز قرآن که یک معجزه الهی بوده و تحریف و غیره در آن راه ندارد، بقیه کتب ممکن است دچار خدشه باشند گرچه این سخن نیز به معنای نفی کامل مطالب یک کتاب نیست. بنابراین سخن در اینجا در مورد مبالغه گویی و اعتبار بیش از حد برای یک کتاب و محتویات آن است. از آنجایی که بخاری در کتاب خود بابی را در اثبات حد و اندازه و ... برای خداوند سبحان قائل شده است [1] و این امور با ذات اقدس الهی در تنافی شدید عقلی و نقلی است. 
با این وجود نَوَوی شارح کتاب مسلم در مورد این سخن ادعای اجماع کرده است: «اگر کسی سوگند یاد کند که آنچه در دو کتاب بخاری و مسلم آمده سخنان پیامبر (ص) می‌باشد و در غیر این صورت همسرم بر من طلاق است، به اجماع علمای اسلام سخن صحیحی گفته و کفاره شکستن سوگند بر او نیست» [1]
مبالغه در این روایت به اوج خود رسیده است از آنجایی که ادعای اجماع علمای اسلام نموده که ظاهرا مقصود ایشان فقط به عالمان اهل تسنن بر می‌گردد و دوم سوگندی که برای شکستن آن نیاز به کفاره نیست.
پی‌نوشت:
[1]. النووی، صحیح مسلم بشرح نووی، دار احیاء التراث العربی، بیروت1392، ج1، ص19