محمد بن عبدالوهاب در نامه خود خطاب به ابن عیسی، همه فقهای اسلام را تکفیر کرده و می‌گوید: همان‌گونه که احبار و رهبان غیر خدا را می‌پرستیدند، فقها نیز همین‌گونه هستند و این فقه است که خداوند آن را شرک نامیده است و آن را ارباب غیر از خدا معرفی کرده است.[الدرر السنیه، ج2، ص59] هم‌چنین وی همه متکلمین را نیز تکفیر کرده و بلکه ادعای اجماع در تکفیر متکلمین کرده است.[الدرر السنیه، ج1، ص53] او حتی فخر رازی، مفسر بزرگ اهل سنت را که کتاب تفسیرش مثال زدنی و معروف است، نیز تکفیر کرده است و در تکفیر او می‌گوید: «ان الرازی هدا الف کتابا یحسن فیه عباده الکواکب؛ فخر رازی کتابی را تألیف کرده و در آن عبادت ستارگان را خوب شمرده است.»[الدرر السنیه، ج10، ص355] این در حالی است که فخررازی کتابی نوشته است که در آن اشاره به فواید ستارگان و تأثیر آن‌ها بر زراعت و دیگر اشیاء کرده است. ولی محمد بن عبدالوهاب از آن چنین معنای نادرستی فهمیده است.

پی‌نوشت:

عبد الرحمن بن محمد بن قاسم،الدرر السنية في الأجوبة النجدية، چاپ ششم، 1417ق.