پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بر خلاف ادعای پیروان شیخیه مبنی بر عدم ارتباط بابیت و بهائیت با شیخیه؛ «ادوارد براون» خاور شناس و ایران شناس مشهور انگلیسی که نزد بهائیان نیز از جایگاه والایی برخوردار است، به افشای وحدت ریشه و طریقت بابیت و شیخیه می‌پردازد. همچنان که می‌گوید: «میرزا علی‌محمد باب و رقیب او حاجی کریم‌خان کرمانی که هنوز ریاست شیخیه در اعقاب اوست، هردو از این فرقه (یعنی شیخیه) بودند. بنابراین، اصل و ریشه‌ی طریقه‌ی بابیه را در بین معتقدات و طریق شیخیه باید جستجو نمود».[نقطة الکاف، ص 9]
اعتراف ادوارد براون به وحدت ریشه‌ی جریان بابیت و شیخیه زمانی جالب می‌شود که به قراینی نظیر شاگردی علی‌محمد شیرازی در مکتب شیخیه و استفاده‌ی او از اعتقاد رکن رابع در بروز ادعاهایش مستند گردد.
آری؛ از افتخارات علی‌محمد شیرازی را می‌توان شرکت در جلسات درس کاظم رشتی به عنوان پیشوای شیخیه عنوان کرد.[ر.ک: اسرارالآثار، ج 1، ص 193] وی با استفاده از اعتقاد شیخیان به «رُکن رابع» توانست ادعاهای خود را به پیش برد و از شیخیان، مریدانی برای خود دست و پا سازد.[ر.ک: همان، ج 2، ص 11]

پی‌نوشت:
میرزاجانی کاشانی، نقطة الکاف، با سعی و اهتمام ادوارد براون، هلند: بی‌نا، 1910، ص 9 (بط - فح).
فاضل مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 1، ص 193؛ همان، ج 2، ص 11.