پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از کارکنان وزارت مستعمرات بریتانیا در قرن 18 میلادی بنام همفر، در شرح خاص دولت مطبوعش در شناخت نقاط ضعف در کشورهای اسلامی و به ویژه کشور شیعی ایران و تلاش برای اشاعه‌ی این نقاط ضعف می‌گوید: «با گسترش حلقه‌های تصوف و ترویج و نشر کتاب‌هایی که مردم را به دنیاپرستی می‌خوانند، می‌توان مسلمین را در ناآگاهی نگاه داشت».[1]

در همین راستا و برای تکمیل این خواسته دولت‌های استکباری تلاش نمودند در سال‌های حاکمیت دولت موسوم به اصلاحات، با اشاعه، ساخت و احیای خانقاه‌های دراویش در شهرهایی که مرکز ترویج مذهب تشیّع است، ضمن دور کردن مردم از سنگر اصلی اسلام یعنی مساجد، به این مهم دست یابند. از همین رو در چندسال گذشته فعالیت‌های مشکوک و برنامه‌ریزی شده‌ای در برخی شهرهای کشور مانند قم دیده شد که منجر به فتنه‌هایی هزینه بر گردید. تلاش برای تبدیل منزل شخصی به خانقاه بدون مجوز قانونی، آن هم در اصلی ترین پایگاه تشیّع یعنی شهر مقدس قم[2] و فعالیت‌های ضدّ دینی و دعوت مردم به انحراف با عنوان جعلی و عوام‌ فریبانه‌ی حسینیه یکی از این فعالیت‌ها می‌باشد. ایشان در جریان شهر قم، با اشاره‌ی بزرگانشان شروع به عدّه کشی در قم کرده و به همه‌ی هم نحله‌های خود در دیگر شهرها فراخوان دادند. ظرف مدت کوتاهی عده‌ای قابل توجه از دراویش در قم حاضر شدند. شهرعلم و دیانت قم که مرکز علمی دنیای تشیع خوانده می‌شود، آبستن اتفاقی بوده که چشم‌های بسیاری در آن سوی مرزها منتظر تماشایش بوده و برای آن لحظه شماری می‌کردند. تجمع‌کنندگان که خواستار لغو عدم فعالیت در آن مکان بودند، ضمن حضور در خیابان‌های اطراف به دست‌انداختن مردم قم پرداخته و علمایی را که با دلسوزی آنان را به آرامش دعوت می‌کردند، به استهزاء گرفتند.

به تبع این ماجرا جمع کثیری از مردم ارزش‌مدار قم نیز در محل یادشده حاضر شدند. نیروهای انتظامی نیز با درخواست‌های پی در پی خواستار بازگشت اهل تصوف به شهرهای خود شدند؛ ولی دستوراتی که از بزرگان و مشایخ دراویش به آنان می‌رسید، مبنی بر تشجیع بیشتر آنان در ماندن در محل و تحریک برای برخورد احتمالی بود. تحریکات کارساز بود و در این رابطه دراویش حاضر در این مرکز، اقدام به برخورد با نیروی انتظامی حاضر در محل کردند. مردمی هم که برای کمک به مأموران به آن‌جا آمده بودند، از این حملات در امان نبوده و بسیاری از آنان مصدوم شدند. شدیدترین برخورد نیروی انتظامی، در خواست از مأموران آتش‌نشانی برای پاشیدن آب جهت متفرق کردن دراویش متحصن بود. ولی در جواب این اقدام در تمام بعد از ظهر و شب آن روز دراویش مستقر روی بام‌های ساختمان[3] اقدام به پرتاب اشیای سنگین و سخت بر سر مردم کوچه و خیابان و مأموران حاضر در محل کردند و دست آخر با حکم قانونی شورای تأمین قم و به واسطه‌ی غائله‌ای که می‌رفت امنیت جانی و مالی مردم را به مخاطره اندازد، محل ساختمان فتنه تخریب گردید ولیکن در حین برخورد با این عوامل خود فروخته برای اثبات وابستگی‌شان به صحنه‌گردانان اصلی در آن طرف مرزها، دشمنان تابلودار، منافقین و تروریست‌ها، شاهد از غیب رسید و شبکه‌های متعدد ضدانقلاب مانند، تلویزیون منافقین و شبکه‌ها‌ی voa، afn به طرف‌داری از صوفیان فتنه‌گر پرداختند.
بار دیگر دست پلید غرب در حادثه‌ی فتنه‌ی دراویش و جانب‌داری مستکبرین و منافقین از متصوفه مشخص گردید و وابستگی ایشان به غرب بیش از گذشته بر حق‌جویان روشن گردید.

پی‌نوشت:

[1]. خ‍اطرات‌ م‍س‍ت‍ر ه‍م‍ف‍ر ج‍اس‍وس‌ ان‍گ‍ل‍ی‍س‌ در ک‍ش‍وره‍ای‌ اس‍لام‍ی‌، ت‍رج‍م‍ه‌ اح‍س‍ان‌ ق‍رن‍ی‌، ت‍ه‍ران‌: گ‍ل‍س‍ت‍ان‌ ک‍وث‍ر‏‫‏‏، ۱۳۷۷، 86 صفحه‬
[2]. از امام صادق(ع) روايت شده است: «اگر مصيبت بر شما وارد شد بر شما باد به قم که آنجا مأمن فاطميون است». شيخ عباس قمي(صاحب مفاتيح الجنان) در کتاب سفينة البحار (ج7، ذيل حرف ق)
[3]. خانقاه شریعت، واقع در خیابان ارم قم، روبروی پاساژ قدس، این ساختمان بعد از فتنه‌ی دراویش به پارکینگ موتورسیکلت تبدیل شد.