پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن شهرآشوب (متوفای ۵۸۸) به نقل از کتاب «التبدیل والتحریف»[1] تألیف ابوالقاسم کوفی می‌نویسد: «یعقوب بن اسحاق کندی (۱۸۵-۲۲۵) فیلسوف عرب در عصر خود، دست به تألیف کتابی (به زعم خود) در تناقضات قرآن زد و کسی را در جریان کار خود نگذاشت. روزی یکی از شاگردان او به حضور امام عسکری علیه السلام رسید. امام به او فرمود: آیا در میان شما کسی نیست تا استادتان را از آنچه درباره قرآن می‌نویسد، باز دارد؟ او گفت: ما شاگردان او هستیم، چگونه می‌توانیم درباره این موضوع یا غیر آن به او اعتراض کنیم؟ امام به فرمود: اگر چیزی بگویم به کِندی خواهی گفت؟ آن مرد گفت: آری، امام فرمود: پیش او برو و از وی بپرس: آیا از نظر شما ممکن است منظور قرآن غیر از آن معانی باشد که گمان کرده و پذیرفته‌اید؟ خواهد گفت ممکن است؛ زیر اهل فهم است. پس بگو: چه می‌دانی؟ شاید همان‌گونه که امکان آن را پذیرفتی، مراد قرآن غیر از آن باشد که تو می‌فهمی و او هم سخنان امام را به وی منتقل کرد. کندی که این مسئله را در سخن، امری محتمل و از نظر عقلی جایز می‌دانست، گفت: قسم می‌خورم که این کلام از تو نیست. آن مرد گفت: این سخنان از ابو محمد عسکری علیه‌السلام است. کندی گفت: هم‌اکنون پیش او می‌روم که این امر جز از این خاندان برنمی‌آید؛ آنگاه آتش خواست و همه آنچه را که نوشته بود، سوزاند و از بین برد».[2]

پی‌نوشت‌:
[۱]. الذریعه، علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی، بیروت، ۱۴۰۳، ج ۳ ص ۳۱۱.
[2]. مناقب ابن شهرآشوب، ج ۴ ص ۴۲۴.