بابک جان من الان پیام شما رو تا آخر خوندم ! چقدر شما شیرین بیان و دوست داشتنی هستی مهربان ! شما یا در جامعه ی امروزی زندگی نمیکنید ! یا کلا خودتون رو به ندیدن واقلیات عادت دادین ! امیدوارم جسارت ندونین حرف های من رو ! چون شما چنان با خشم صحبتهای معمولی منو پاسخ دادی ! که واقعا نگرانتان شدم ! اما من باز هم با احترام و محبت پاسخگوی یلب مهربان شما هستم ! بابک عزیز و ارجمند ! بنده فکر میکنم شما در جریان نیستید که ما در ایران عزیز زندگی میکنیم ؟؟!؟ تصور کن ! من به زور به شما حکم کنم که شما موظف هستید برای حظور در جامعه و کشور خودتان ! آن رنگ لباسی را که من میگویم بپوشید ! و آن گونه که من میگویم موهایتان را کوتاه کنید ! انگونه که من میگویم راه بروید ! و اگر تخطی کنید با شما برخوردی بس ناجوانمردانه و خشن خواهد شد ! شما یک مرد هستی ! و بی شک خشمگین خواهی شد ! حال این تصور را برای یک زن بکن ! خواستم مثالی بزنم که کمتر سیاسی باشد ! و گرنه به لیست اعدامها رجول میکردم !