استاد زرینکوب: همبستری با محارم در جامعه زرتشتی رسم بود

  • 1398/06/02 - 15:15
استاد عبدالحسین زرینکوب از بزرگترین تاریخ شناسان معاصر ایران نیز در کتاب «تاریخ مردم ایران» می‌نویسند که خویذوَگدَس (همبستری با محارم) در جامعه ساسانی رواج داشت که پس از ورود اسلام به ایران این رسم، محدود و ممنوع شده و رفته رفته از میان رفت.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیشتر در این سایت، کتابچه‌ای با عنوان «80 سند در اثبات همبستری با محارم در دین زرتشتی» بارگذاری کرده بودیم (دانلود کنید).

استاد عبدالحسین زرینکوب از بزرگترین تاریخ شناسان معاصر ایران نیز در کتاب «تاریخ مردم ایران» می‌نویسند که خویذوَگدَس (همبستری با محارم) در جامعه ساسانی رواج داشت که پس از ورود اسلام به ایران این رسم، محدود و ممنوع شده و رفته رفته از میان رفت. (عبدالحسین زرینکوب، تاریخ مردم ایران، ص 16).

مأخذ:

زرینکوب، عبدالحسین، تاریخ مردم ایران از پایان ساسانیان تا پایان آل بویه، تهران: موسسه انتشارات امیر کبیر، 1377.

تولیدی

دیدگاه‌ها

جالب اینه که خودتون بارها از زرینکوب انتقاد کردید و اونو گزافه گو خواندید؟ الان ایشون شد دین پژوه؟ اگه مغز داشتی میفهمیدی خویدوده معنیش مشخص نیست! الان باید بگم که ما مگه زمان امویان حق مردمو نمیخوردن و میگفتن اسلام قوم عربو برتر میدونه. یعنی واقعا اسلام اینطوری بود؟ فکر کنم جوابتو گرفتی

پاسخ به ناشناس: 1. نویسنده این مقاله کجا استاد زرینکوب را گزافه گو نامید؟ برای جبران ضعف خود دروغ نگویید. 2. معنی خویدوده روشن است. 80 سند از منابع تاریخی وجود دارد که نشان میدهد همبستری با محارم در دین زرتشتی کردار نیک بوده است.

سلام واژه اوستایی " خویدوده " در اصل و ریشه به شکل زیر بوده است : خود تو ده تایی. معنای آن این است که هرفرد انسانی دارای ده بُعد وجودی می باشد. به این معنا که فرد انسانی در حالت اولیه کمال ایده آل بهشتی هستی از پنج آدم و پنج حوای خودی در سطح کمال خوبی و زیبایی و عشق و محبت و هنر و شناخت و دانش و توانائی آفریده شده است و قبل از سفر آفرینش از حیات جاودانه برخوردار بوده است.

پاسخ به آتوسا خشایی: این چیزها را از خودتان درآوردید. این حرفها، بافته‌ی ذهن خودتان است. رهبران سیاسی و دینی زرتشتی، بارها و بارها گفتند که منظور ما از خویدوده، همبستری با محارم است: https://www.adyannet.com/fa/book/25068

پاسخ به سامان خوب، آیا شما معتقد نیستید که محتوای کتب وحیانی محصول فعالیت های ذهنی و نتیجه گیری ها و قضاوت های قوای ادراکی فهم و عقل از دریافت های حواس پنجگانه به کمک ابزار های احساسات ؛ عواطف ؛ افکار ؛ خیالات و اوهامات بنیانگذاران ادیان و آیین ها و مخترعین یوغ های سبک و سنگین شرایع مذهبی باشد ؟ یا نادیده از راه نقل و قول های کتبی و شفاهی بر این باورید که محتوای کتب دینی از آسمان نازل شده و در گوش حضرات فرو رفته است ؟ مگر شهادت دادن نباید بر اثر رویئت مستقیم و بدون واسطه یک حادثه و اتفاق داده شود ؟ بهر حال در جهت خود شناسی ؛ خدا شناسی و شناخت معنا و مفهوم نهفته در پشت واژه اوستایی با ترجمه حقیقی و صحیح و مدرن آن یعنی " خود تو ده تایی " هیچ گونه سندی معتبرتر از واقعیت عینی در دست نداریم. ازطرفی دیگر شناخت خود و انسان و خداوند بدون شناختن طبیعت و کیهان مطلقا محال و غیر ممکن می باشند و این شناختن چند قرنی است که به دست علوم طبیعی و تجربی به زبان ریاضی افتاده است و با سرعت در حال پیشروی است. بهتر است که زوجیت قدیمی و کهنه خدا - دین جای خودرا به زوجیت نو و مدرن خدا - علم بسپارد و بیشتر از این اندیشه انسان را در ظلمت و تاریکی نگه ندارد. در مورد بررسی و شناخت سرنوشت های جنسی - عشقی پنجگانه و خودهای دهگانه ( به زبان عربی : نفوس عشره ) هیچ منبع و سند موثق تری غیر از وجود طبیعی انسان در دسترس نداریم و آنهم تنها در بخش تمایلات جنسی فرعی ؛ نهفته و پنهان در پشت میل جنسی اصلی آشکار و ظاهری. این امیال فرعی و پنهانی چهار نوع می باشند که تاکنون در مقابل چشمان سر بنیانگذاران و پدران علوم روانکاوی و روانشناسی غرب و پیروان آنان مثل گنجینه های گرانبها مخفی و کشف نشده باقی مانده اند. جای این امیال در عمق ساختار روان و و باطن هرکدام از افراد انسانی می باشد. هر قواصی که توانست تا آن اعماق نفوذ کند ، آنگاه موفق به صید آن دُر ها و گواهر و جواهر هم خواهد گردید. زوجیت با خود را نباید با زوجیت با خویشاوند مترادف و معادل و هم معنا داست. هر فرد انسانی در حالت اولیه کمال ایده آل بهشتی هستی از زوجیت با خود و عشق ورزیدن به خویشتن برخوردار بوده است و آنهم به پنج نوع. آیا شما می توانید به این حقیر جواب پاسخ زیر را بدهید : چه موجودی و چه چیزی به هر فرد انسانی نزدیک تر است غیر خود وی و خدای وی ؟ مرا ببخشید که پاسخ را هم ارائه دادم! طبق باور این حقیر وصلت " نزد - پیوند " به معنای زوجیت با پدر و مادر و برادر و خواهر نیست بلکه زوجیت با خود و خدای خود. طوریکه مطلع هستید خداوند متعال تنها نقش محبوب مذکر را بازی نمیکند بلکه نقش موئنث محبوبه را هم بازی میکند. امیدوارم سر گرامی شما را بدرد نیاورده باشم.

سلام. اگر کسی 10 ساعت استدلال و کلمات سنگین و ادبی ردیف کند که بگوید در این حوض آب نیست، ولی من دستم را در حوض فرو می‌برم و می‌بینم که حوض پر از آب است. در اینجا، یک لحظه حرکت و تجربه، بر آن 10 ساعت سخنوری ترجیح داره. به همین صورت، روایات کهن زرتشتی، بحث خویدوده را که مطرح کردند به روشنی گفته اند منظور، همبستری با خواهر و مادر و دختر است و عملاً هم این کار را انجام میدادند. حال اگر کسی 100 ساعت سخنوری بکند، که بخواهد این مسئله را انکار کند، باز هم اصل قضیه تغییر نمیکند. "لمس آب" و سخن گفتن درباره خالی بودن حوض...

برعکس این شمایی که حتی نمیخوای قبول کنی که این رسم نبوده و فقط بعضیا انجامش میدادن و دین زردتشت هم از تحریف در امان نمانده

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.