تاریخ
کتاب مقدس مسیحیت مملو از خطا، اشتباه، اختلاف و تناقض است. موضوع زیارت قبر ادعایی عیسی مسیح و نخستین زائر قبر مسیح یکی از موضوعاتی است در کتاب مقدس و اناجیل به نحوی به آن پرداخته شده است که انسان عاقل را در مقام عمل و پیروی از این کتاب در شک و تردید قرار می‌دهد.
مسيحيان ادعا می‌کنند كه متن كتب اناجيل چهارگانه از سوی خداوند به نويسندگان اناجيل الهام شده است، اما حادثه‌ای در انجيل متی بیان‌شده است كه همان مطلب در كتاب ارميا هم ذکر شده است، اما نويسنده انجيل متی به‌اشتباه تصور كرده است اين موضوع در زمان هيروديس اتفاق افتاده است درحالی‌که از متن كتاب ارميای نبی (عليه‌السلام) اين موضوع نقض می‌شود.
مسیحیان در طول تاریخ همواره به غلط اسلام را دینی وام گرفته از ادیان دیگر دانسته و افسانه‌های دروغین در این باره ساخته‌اند. غافل از اینکه بسیاری از آموزه‌های مسیحیت کنونی در زمان خود عیسی مسیح نبوده و پس از وی از ادیان غیر الهی، بت‌پرستان و مشرکان اخذ شده است.
رهبران دینی نیز برخلاف توصیه حضرت مسیح (علیه‌السلام) عنوان «پدر» دریافت کردند. القاب شرافتیِ دیگر مانند اسقف، کاردینال و کشیش نیز میان آنان رایج شد. برخی اوقات پاپ‌ها علاوه بر صلیبی که پیوسته بر گردن داشته‌اند، به نشانه رهبری دینی و دنیوی، دو شمشیر بر کمر می‌بسته‌اند و این در حالی است که در تاریخ، هیچ پادشاهی را نمی‌شناسیم که دو شمشیر بر کمر بسته باشد.
در قرون‌وسطی بعد از تشكيل فرقه‌های مختلف در مسيحيت، بسیاری از راهبان آنان به دنبال هرزگی و ولگردی و عشق‌ورزی رفتند. يكی از دلايل اين فسادهای اخلاقی در مسيحيت، حرمت ازدواج برای سران كليسا است. آمار بالايی از فسادهای جامعه ايتاليا و انگلستان به راهبان مربوط می‌شد و مورخان مسيحيت به اين فساد، اعتراف کرده‌اند.
فساد مالی كليسا در قرون‌وسطی، تنها يكی از آفات كليسا شمرده می‌شود. از اين طريق هر پاپ صدها هزار دلار از طريق فروش مناصب جزئی به دست آورد و مناصب اصلی را هم در انحصار اعضای كليسا قرار دادند. از بهترين دلايل اثبات اين ادعا، اقرار و اعتراف پاپ‌ها به اين موضوع است.
در كتاب تورات داستان سپردن امانت الهی و مقام نبوت از سوی حضرت اسحاق به حضرت يعقوب (علیهماالسلام) بیان‌شده است كه متأسفانه يعقوب با نيرنگ و دروغ اين مقام را از پدر خود به ارث برده است! اين داستان خرافی چند مشكل اساسی دارد كه برادران مسيحی لازم است به آن توجه لازم را مبذول فرمايند.
در قرآن كريم قصه هارون (علیه‌السلام) در سوره مباركه طه بیان‌شده است، وقتی حضرت موسی (عليه‌السلام) برای مناجات از ميان قوم بيرون رفت، هارون را جانشين خود قرار داد، اما در غياب موسی (عليه‌السلام) قوم او توسط شخصی به نام سامری، گوساله‌ای از طلا ساختند و آن را پرستش كردند، هارون نيز به آنان اخطار داد كه این‌یک فتنه و آزمايش الهی است و بايد از اين كار پرهيز كنيد.
به نقل متی و لوقا، عیسی در بیت لحم زاده شد. این شهر در هشت کیلومتری اورشلیم واقع‌شده است و حدود هزار سال قبل از میلاد، داوود پادشاه در آن به دنیا آمده و بزرگ‌شده بود. سال ولادت حضرت عیسی (علیه‌السلام)، تقریباً آغاز تاریخ میلادی است، ولی تعیین سال ولادت او به‌طور دقیق و قطعی، دشوار می‌نماید و شاید چهار تا هشت سال قبل از مبدأ تاریخ میلادی بوده است
در تورات از حضرت سليمان (عليه‌السلام) به‌عنوان پسر خدا نام‌برده شده كه نشان‌دهنده عظمت اين شخصيت الهی است، اما همين پسر خداوند بعد از مدتی به شخصيتی مبدل می‌شود كه خداوند از او خشمگين می‌شود و تمام سلطنت را از او می‌گیرد. این‌یک نمونه كوچكي از تناقض‌های فراوان در كتاب نامقدس مسيحيان است.
کتاب مقدس مسیحیان به خصوص در بخش عهد عتیق، حاوی پیشگویی‌های زیادی در مورد آینده‌ی جهان و پیامبر موعود است. یکی از این پیشگویی‌ها مربوط به کتاب منسوب به خود حضرت موسی (علیه‌السلام) است. خداوند از آمدن پیامبری با ذکر ویژگی‌های او خبر می‌دهد که تطبیق آن بر هیچ‌یک از پیامبران بنی‌اسرائیل حتی حضرت عیسی (علیه‌السلام)، ممکن نیست.
در كتاب نامقدس مسيحيان سير تولد كلمة الله، حضرت عيسی (عليه‌السلام) به‌طور فاجعه‌آمیزی بیان‌شده است، بخشی از نسب نامه در سفر پيدايش و ادامه آن در انجيل متی آمده است؛ و اگر اين دو مطلب در كنار هم قرار گيرند، اهانتی بسيار بزرگ در حق آن پيامبر عظیم‌الشأن به وجود می‌آید كه حتی كافر معاند هم آن را نمی‌پذیرد.
همه مسيحيان، كتاب تورات را به رسميت شناخته‌‌اند و مطالب آن را قبول دارند، زيرا اين دستور عيسی (عليه‌السلام) است، يكی از اين مطالب كه در سفر اعداد از تورات آمده است، موضوع فرمان خداوند به موسی (عليه‌السلام) است كه بايد با قوم مديان به جنگ برود، اما مسئله مهم و قابل‌تأمل در نحوه جنگ حضرت موسی (عليه‌السلام) با اين قوم است.
در قرآن و منابع اسلامی از ازدواج مریم (سلام الله علیها) با شخصی به اسم یوسف سخنی به میان نیامده است. از همین رو مسلمانان معتقدند که ایشان هرگز با یوسف ازدواج نکرده و فرزندی نیز جز عیسی مسیح، نداشته‌اند. برخلاف مسلمانان، مسیحیان معتقدند که مریم با یوسف نجار ازدواج کرده و صاحب فرزندانی نیز شده‌اند.