عایشه، از حالات پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در دهه پایانى ماه رمضان این‌گونه می‌گوید: «آن‌گاه که دهه آخر رمضان فرا مى‌‏رسید، رسول خدا شب‌ها را بیدار بود و اهل و خویش خود را نیز بیدار مى‏‌داشت و از زنان دوری می‌جست.»
المغنى، ابن قدامه، ج4، ص449.

عبدالله بن انیس جُهنى، از دامداران بادیه نشین بود، به دلیل دورى از مدینه، امکان حضور دایم در مدینه را نداشت.

نووی در شرح صحیح مسلم آورده است: «گفته شده شب بیست و سوم، شب قدر است و این موضوع قول بسیارى صحابه و تابعین است.»
شرح نووی بر صحیح مسلم، نووی، ج8، ‌ص58.
مقاله: «زمان شب قدر نزد اهل سنت»

جماعتی شب قدر را شب نیمه شعبان می‌دانند.
شرح الازهار، ابن مفتاح، ج4، ص164.
مقاله: «زمان شب قدر نزد اهل سنت»

ابولؤلؤ، عمر را به قتل رساند؛ عبیدالله بن عمر، برای انتقام گرفتن به افراد دیگری روی آورد؛ دختر خردسال ابولؤلؤ، هرمزان و جفینه را کشت و تصمیم گرفت تمام عجمیان را بکشد؛ امیرالمؤمنین اراده کشتن قاتل کرد، عبیدالله نزد معاویه گریخت و همراه معاویه به جنگ صفین آمده، کشته شد.

ام کلثوم نزد ابن ملجم رفت و فرمود: «ای دشمن خدا امیرالمؤمنین را کشتی؟» ابن ملجم گفت: «من امیرالمومنین را نکشتم، بلکه پدر تو را کشتم.» ام کلثوم گفت: «امیدوارم که این ضربت به پدرم ضرری نرساند.» ابن ملجم گفت: «گویا می بینم که بر مرگ پدرت شیون و زاری می‌کنی؛ زیرا به خدا قسم ضربتی بر او زدم که اگر این