عایشه
عایشه، همسر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله در عکس العمل به شهادت حضرت فاطمه علیهاالسلام، نه تنها برای تسلیتگویی نزد امیرالمؤمنین علیهالسلام و نزدیکان ایشان نرفت، بلکه حتی از شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام اظهار خشنودی و سرور کرده، که این نقل تاریخی، بنا بر اعتراف یکی از عالمان حنفی اهل سنت است.
طلحه و عایشه، مهمترین نقش را در قتل خلیفه سوم عثمان داشتند؛ اما پس از کشته شدن عثمان و روی آوردن مردم به امام علی علیهالسلام، آرزوهای خود را بر باد دیدند؛ به همین جهت، خون خواهی عثمان را بهانه کردند و علیه امام علی علیهالسلام شوریدند.
در برخی از منابع اهل سنت، به برخی از رفتارها از امالمؤمنین اشاره شده است که دور از شأن ایشان است. ان شاءالله که اینگونه سخنها، درست نیست و الا برای مادر مسلمین، خیلی ناگوار است که فرزندانش را به میدان قتلگاه جمل ببرد و چند هزار نفر از آنها را به کشتن دهد، یا اینکه از شنیدن خبر برادر رسول خدا، سجده شکر بجا آورد.
عایشه در جنگی علیه امیرالمؤمنین شرکت کرد، از حفصه خواست در این جنگ شرکت کند که عبدالله بن عمر مانع او شد؛ با تذکر این نکته به زبیده، گفتند علیه مأمون قیام کند، وی گفت: ساکت شوید، زنان را چه به خونخواهی و جنگ با مردان؟!
یاسر الحبیب ادعا می کند که چون عایشه به حضرت علی (ع) اهانت کرده، لذا هیچگونه احترامی ندارد؛ در حالی که اگر ما شیعه و پیرو امیرالمؤمنین (ع) باشیم باید عمل اهل بیت (ع) را سرلوحه کار و عمل خود قرار دهیم.
ای عایشه! تو واسطه میان رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و امت او هستى. حجاب تو همچنان بر حرمت خود باقى است. قرآن کریم اعمال تو را محدود کرده و تو نباید آن محدودیت اعمال را فراخى و گسترش دهى. قرآن امر کرده صدایت آرام باشد، تو آن را بلند نکن و فریاد نزن. تو به طور حتم مىدانى اگر ستون دین کج شود، به واسطه همت زنان راست نمىگردد.
شیعه، همسران پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله را بر پایه آیه ششم سوره احزاب، «امهات مؤمنین» میداند و آنان را پاس میدارد؛ اما افسوس که برخی از آنان، به فرمانهای خدا و پیامبر صلیاللهعلیهوآله پایبند نبودند؛ نمونه برجسته این ادعا، شرکت عایشه در جنگ «جَمل» است.
امسلمه میگوید: شبی رسول خدا صلیاللهعلیهوآله برخاست و میفرمود: «لا اله الا الله، امشب دیگر از فتنهها چه نازل شده؟ چه کسی صاحبان این حجرهها را بیدار میکند؟ (منظور حضرت، همسرانش بودند) چه بسا پوشیدهای در دنیا، در آخرت برهنه است!» و نیز پیامبر با اشاره به خانه عایشه فرمود: فتنه اینجاست که شاخ شیطان بیرون میآید.
جنگ جمل، نخستین فتنه بر علیه امیرالمؤمنین پس از پذيرش خلافت اسلامی توسط ایشان بود؛ در این جنگ، طلحه و زبیر در حالیکه عایشه همسر رسول خدا صلىاللهعلیهوآله را نیز با خود همراه کرده بودند، علیه امام شوریدند. این جنگ در حوالی بصره رخ داد و در آن، تعداد زیادی از هر دو گروه کشته شدند. در نهایت، جنگ با پیروزی امیرالمؤمنین پایان یافت.
در جنگ جمل به امیرالمؤمینن جسارتهای فراوانی شد و روسیاهی عاملین آن تا ابد در تاریخ ثبت و ضبط شده است. عایشه با همراهانش سوار بر جمل شد و به جانب عاملین حکومت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام حرکت کرد. اما خداوند متعال با وعدهی حقی که داده، لشکر جمل را ذلیل کرد و با روسیاهی تمام، آنان را به تاریخ ملحق کرد.
برخی از دشمنان شیعه شبهه میکنند که چرا در جنگ جمل که «عایشه» دختر ابوبکر مردم را علیه خلیفه رسول خدا صلیاللهعلیهوآله تحریک و آتش جنگ را شعلهور کرد و بیش از بیست هزار نفر از مسلمانان را به کام مرگ فرستاد، ولی توسط حضرت علی علیهالسلام کشته نشد. سرخسی این مطلب را اینگونه پاسخ میدهد که وقتی زنی از اهل بغی دستگیر شود، اگر جنگیده باشد، حبس میشود تا هیچیک از اهل بغی باقی نماند؛ ولی کشته نمیشود.
اقوال مختلفی برای مبرا دانستن عایشه در جنگ جمل ذکر شده است، اما چرا اهل سنت به معتبرترین کتاب خود یعنی صحیح بخاری رجوع نمیکنند تا معلوم شود عایشه در جنگ جمل، چه نقشی داشته است؟ آیا مقصر بوده یا نه؟! در صحیح بخارى به نقل از ابوبکره آمده است که عدم پیوستن به لشکر بصره را فرماندهى عایشه دانسته است.
از نظر علمای اهل سنت تمام صحابه عادل هستند، ولی در تاریخ صدر اسلام میبینیم آنها با پیامبر اکرم گاهی به شدت مخالفت میکردند. یکی از مخالفتهای صحابه با پیامبر اکرم در آخرین حج ایشان بود، عایشه میگوید: پس از برخورد تند برخی صحابه، پیامبر با حالتی غضبناک نزد من آمد، من کسانیکه پیامبر را غضبناک کرده بودند را نفرین کردم و گفتم خدا آنها را وارد آتش دوزخ کند.
زیارت قبور یکی از سنتهایی بوده است که از زمان پیامبر و صحابه وجود داشته است، ولی وهابیت به پیروی از ابن تیمیه زیارت قبور را گاهی بدعت و گاهی شرک مینامند.