مباحث روایی
علاوه بر روایاتی که در منابع شیعه دلالت بر خلیفة الله بودن حضرت مهدی (علیهالسّلام) دارد، تصریحات بسیاری از علمای اهلسنت نیز بر این معنا وجود دارد که آن حضرت را به عنوان دوازهمین امام و پایانبخش جانشینان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) از سوی خداوند معرفی میکند.
احادیث مهدویت از مسلّمات شیعه و سنّی بوده و هر دو مذهب، روایات آن را صحیح، متواتر و غیر قابل انکار دانستهاند تا جایی که برخی علما منکر آن را خارج از دین و کافر دانستهاند. با این وجود برخی با این دستاویز که بخاری و مسلم در دو کتاب خود «صحیحین» آن را روایت نکردهاند، تلاش در انکار این روایات کردهاند.
احادیث مهدویت از مسلّمات شیعه و سنّی بوده و هر دو مذهب، روایات آن را صحیح، متواتر و غیر قابل انکار دانستهاند تا جایی که برخی از علما منکر آن را خارج از دین و کافر دانستهاند؛ با این وجود برخی با این دستاویز که بخاری و مسلم در دو کتاب خود «صحیحین» آن را روایت نکردهاند، تلاش در انکار این روایات کردهاند.
روایاتی که در فضائل شیعه و محبین اهل بیت وارد شده حاکی از این است که شیعیان جزء کسانی هستند که با پیروی از اهل بیت پیامبر جایگاه خود را هم دنیا و هم در آخرت تثبیت کرده و جزء رستگاران امت پیامبرند. کسانیکه در راه حبّ اهل بیت دچار صدمات زیادی شدند اما از اعتقادات خود دست نکشیدند.
تاسیس مذهب تشیع به وسیله خود صاحب شریعت و با زبان وحی و سخنان پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله) بوده است و از طرف دیگر آیاتی که دلالت صریح و روشن بر ارزش و فضیلت حضرت علی (علیهالسلام) و شیعیان او دارد و در کتب فریقین اینگونه روایات ذیل برخی آیات قرآن وارد شده است که حاکی از این موضوع مهم است.
جنگهای سه گانه در زمان خلافت ظاهری حضرت علی روشی بود برای ناکارآمد جلوه دادن حکومت آن حضرت، ولی غافل از آنکه آنچه که ضربه خواهد خورد، دین اسلام است. این جنگها به اعتراف بزرگان صحابه جنگهای باطل بود که در آن خونهای بسیاری از مسلمین ریخته شد. بدتر از این جنگها توجیهاتی است که برخی برای دفاع از عاملین این شورشها انجام میدهند.
این سؤال به ذهن هر اهل علمی خطور میکند که چگونه اجتهادی قابل استناد است؟ آیا به هر اجتهادی میتوان اعتنا کرد؟ در میان صحابه بودند افراد بسیاری که مرتکب فحشا و گناهان کبیره شدند، ولی به بهانه اجتهاد آنها را تبرئه کردند. حتی با عذر اجتهاد در مقابل خلیفه مسلمین و جانشین به حق رسول خدا ایستادند و در نهایت او را به شهادت رساندند.
یکی از افترائاتی که به پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) نسبت داده شده است، حالت جنون و ترس و تردید نسبت به بعثت و رسالت خویش و نشناختن فرشته وحی (جبرئیل)، و ترس و لرز پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) حتی پس از مقدار زیادی پیاده روی (فاصله بین غار حراء تا کنار کوه مروه که خانه حضرت خدیجه در آنجا بود.) و دلداری دادن و تقویت روحیه...
یکی از اتفاقات قطعی تاریخ، انتخاب حضرت علی (علیهالسلام) از سوی رسولخدا (صلیاللهعلیهوآله) برای جانشینی و وصایت است. این امر آنقدر واضح و آشکار است که حتی بسیاری از دشمنان آن روز حضرت به این افتخار حضرت علی (علیهالسلام) اعتراف داشتند. حتی غاصبان خلافت هم میدانستند که آن جایگاه برای آنان نیست.
حدیث ثقلین از احادیث معروف و مشهور در منابع روایی است. برخی از عالمان اهل سنت تعبیرات جالبی در رابطه با حدیث ثقلین به کار بردهاند.
ما شیعیان مفتخریم به اینکه وصیت رسول خدا در روز غدیر را جامه عمل پوشانده و به ولایت و جانشینی حضرت علی(علیهالسلام) تن دادیم و آن را با جان و دل پذیرفتیم. اما سخن این است که که چرا دیگران با وجود تصریحاتی که در این خصوص وجود دارد، ولایت حضرت علی(علیهالسلام) را نمی پذیرند؟ آیا آنها به اسلاف خود تمسک میکنند؟
به جرأت می توان گفت که اول مظلوم عالم حضرت علی (علیهالسلام) است. مظلومیت از این بالاتر که حتی دشمنان جانی، برتری انسان را بیان و تایید میکنند ولی باز هم حق را سلب کنند. در مورد حضرت علی اینگونه بود. عمروعاص که اشقی الاشقیاء است و در عداوتش شکی نیست، با جسارت تمام بیان فضائل حضرت میکرد .
مصحف فاطمه (علیها السّلام) کتابی است به املاء جبرئیل و دستخط امیرمؤمنان (علیه السّلام) که در آن تمام حوادث و اتفاقات آیندهی جهان تا روز قیامت ثبت شده و چیزی درباره حلال و حرام در آن وجود ندارد. اما برخی که چشم دیدن این فضائل را ندارند به میدان میآیند و این موضوع را دستاویزی برای حمله به عقاید شیعیان قرار دادهاند.
در روایات فراوانی آمده است که حضرت علی (علیهالسلام) معیار پاکی نطفه و نجاست آن است، یعنی هر که حب حضرت علی را در دل داشته باشد، حلال زاده و هر کس بغض آن را در دل داشته باشد، حرام زاده است. این روایات به خاطر شهرتش در زمان صدر اسلام، مورد استناد برخی از انصار بود و طهارت فرزندانشان را با این معیار میسنجیدند.