احادیث و روایات شریف پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره‌ی فضیلت شیعه و دوستداران و محبین اهل بیت بسیار فراوان است و در کتب روایی شیعه و اهل سنت وارد گردیده است. این روایات و نام شیعه معمولاً در کنار اسامی اهل بیت پیامبر، از جمله حضرت علی و حضرت فاطمه و دو سبط بزرگوار پیامبر یعنی امام حسن و امام حسین(علیهم‌السلام) آورده شده تا ارزش شیعه و فضائل ایشان بیشتر نمایان شود و جایگاهشان در میان مذاهب مختلف اسلامی مشخص‌تر گردد و هر چند که مغرضین و مخالفین مذهب تشیع تلاش زیادی کردند تا این‌گونه احادیث را به طرق مختلف مورد خدشه قرار دهند. اما در هر صورت به‌علت کثرت روایات وارده در کتب فریقین خصوصاً اهل سنت درباره‌ی فضیلت شیعه، متعصبین و مخالفین نتوانستند به خواسته‌های قلبی و اهداف خود دست بیایند و تنها خود را رسوا کرده و حقد و کینه‌ی خود را آشکار ساختند. از جمله روایات وارده در فضیلت شیعیان این موارد است.
از عبدالرحمن بن عوف نقل شده است که پیامبر فرمود: «انا الشجرة و فاطمه اصلها  -فرعها- و علی لقاحها و الحسن و الحسین ثمرتها و شیعتنا ورقها...[1] من درخت هستم و فاطمه ساقه اصلی –فرعی- و علی پیوند دهنده‌ی آن و حسن و حسین میوه‌های آن و شیعیان ما برگ‌های آن هستند، ریشه آن درخت در بهشت برین و ساقه اصلی و فرعی، پیوند و برگها و میوه آن در بهشت هستند.» ابن جوزی این حدیث را موضوع می‌داند، چرا که می‌گوید راوی آن مینا غلام عبدالرحمن بن عوف است که غلوّ در تشیع داشته.[2]
در جواب او باید گفت، اولا: غلام عبدالرحمن بن عوف ظاهراً جزء صحابه است، پس چرا این حدیث معتبر نباشد؟ ثانیاً: اگر او بر فرض تابعی بودن ملاک قرار گیرد، این دلیل بر شیعه بودن او و اگر شیعه باشد دلیلی بر غلوّ او وجود ندارد. ثالثاً: او از عبدالرحمن بن عوف نقل کرده.
حافظ کوفی از ابیّ بن کعب نقل کرده است که گفت: «یا علی انت و شیعتک علی الفطره و سایر الناس منهم یراء.[3] ای علی و تو و شیعیانت بر فطرت هستید و دیگر مردم این گونه نیستند».
ابن عساکر، سبط بن جوزی، گنجی شافعی، هر یک با سندی از ابوسعید خدری نقل کرده‌اند که گفتند: پیامبر به حضرت علی نگاه کرد و فرمود: «هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامه.[4] او و شیعیانش در روز رستاخیز جزء رستگارانند.» بلاذری از مردی نقل کرده است که گفت: «تذکرون من شیعه علی؟ و هم الفائزون یوم القیامه.[5] من نزد ام سلمه از شیعه علی و عثمان یاد کردم، او گفت: از شیعه علی چه یاد می‌کنید؟ در حالی‌که آنان در روز قیامت رستگارانند.»
ابن مردویه از ابن عباس نقل کرده که پیامبر به علی فرمود: «انّک ستقدم علی الله و شیعتک راضین مرضیین.[6] تو و شیعیانت به زودی بر خدا وارد می‌شوید در حالی‌که از خدا راضی بوده و خداوند هم از شما راضی است.»
در نتیجه با ملاحظه در کتب بزرگان اهل سنت می‌بینیم این‌گونه احادیث، فراوان به چشم می‌خورد و اگر مغرضین خدشه و اشکالاتی را بر آن وارد می‌کنند مبنی بر این‌که مثلاً این حدیث جعلی و موضوع و... است، باید بگوییم که اولاً: صدور آن از طرف شیعه نبوده، بلکه از طرف خدا و پیامبر وارد شده و ثانیاً: خدا و پیامبر شیعیان و دوستداران اهل بیت را ستوده‌اند. ثالثاً: مغرضین و مخالفین مذهب تشیع لجاجت و تعصب می‌ورزند و به بی‌راهه رفته‌اند، چرا که به پیروی از معاویه و... سعی در تضعیف علی و دوستداران او کرده و این در حالی است که خداوند نمی‌خواهد ارزش تشیع محو و نابود شود.

پی‌نوشت:

[1]. تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج14 ص168 حدیث3505.
[2]. الموضوعات، ابن جوزی، دار الفکر، بیروت، لبنان، ج2 ص5.
[3]. مناقب الامام امیر المومنین، سلیمان کوفی، مجمع احیاء التراث الاسلامی، قم، ایران، ج1 باب20 ص224 حدیث142.
[4]. تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج42 ص333.
تذکرة الخواص، سبط بن جوزی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ص54.
کفایة الطالب، گنجی شافعی، دار احیاء التراث اهل البیت، تهران، ایران، باب 86 ص313.
[5]. انساب الاشراف، بلاذری، دار الفکر، بیروت، لبنان، (1417ق)، ج2 ص405.
[6]. مناقب علی بن ابیطالب، ابن مردویه، دار الحدیث، قم، ایران، (1422ق)، ص187 حدیث255.