ابن‌تیمیه، در توجیه عمل خلاف شرع خلیفه، توجیهاتی بیان کرده که در جوابش گفته می‌شود: این عمل خلیفه، مصداق ظلم است؛ درخواست حق، توسط حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، حتی اگر طبق استدلال ابن‌تیمیه، درخواست‌ دنیایی باشد، مذموم نیست؛ زیرا در قرآن کریم به پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور به توجه امور دنیایی شده است.

از جمله شبهاتی که وهابیت به شیعه وارد می‌کند، این است که این «محسن» که شیعیان می‌گویند، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را محسن نامیده و در موضوع هجوم به خانه فاطمه علیهاالسّلام به شهادت رسیده، چگونه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از سال‌ها پیش از به دنیا آمدن چنین فرزندی، باخبر گردید و او را محسن نامید؛

شبهه کرده‌اند که بزرگان شیعه، خود نیز شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را قبول ندارند و برای ایشان، از واژه وفات، استفاده می‌کنند؛ در پاسخ باید گفت که کلمه وفات، هم شامل مرگ طبیعی و هم شهادت می‌شود و در کتب شیعه و سنی، برای سایر شهدا نیز از کلمه وفات استفاده شده است.

در یکی از شبکه‌های وابسته به وهابیون، این شبهه مطرح شده که «در هیچ‌یک از منابع نیامده است که حضرت علی علیه‌السلام، حتی در ايام خلافت و حكومت خود، از شهادت همسرش یادی کرده باشد؟» در پاسخ به این شبهه باید گفت که اولاً هدف اصلی شبهه کننده این است که بگوید شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها دروغ است؛ در حالی‌که ثابت شده حضرت توسط جنایت عده‌ای مهاجم، به شهادت رسیدند.

وهابیت در یکی از شبهات خود گفته است که «سال 1371 هجری شمسی«، در مجلس شورای اسلامی ایران، پس از 1400 سال، ناگهان به راز مهمی پی بردند و آن اینکه حضرت فاطمه -رضی‌الله‌عنها- فوت نکرده، بلکه به «شهادت» رسیده است. این‌جا بود که نمایندگان مجلس اعلام کردند، از این پس، در تقویم‌ها به جای «وفات»، از کلمه «شهادت» استفاده شود.

پیروان وهابیت در شبهه‌ای به شیعه می‌گویند: چرا حضرت علی علیه‌السّلام شیر خدا، فاتح خیبر، سکوت کرده و کوچک‌ترین اعتراضی نکرده؟ که در پاسخ می‌گوییم: در صورتی‌که فرض را بر این ادعای وهابیت بگیریم که امّ‌‎کلثوم، همسر عمر بوده، همین شبهه درباره دفاع نکردن عمر از همسرش، امّ‌کلثوم مطرح می‌گردد که وهّابیت باید از آن پاسخ دهند.