پایگاه جامع، فرق، ادیان و مذاهب_ مدافعان قمه‌زنی ادعا می‌کنند که با قمه‌زنی پایه‌های دین را تقویت کرده و به این وسیله تعداد علاقمندان به مذهب تشیع را می‌توان افزایش داد.[1] در جواب به این استدلال باید گفت آنچه امروزه به وضوح قابل مشاهده و رؤیت است، دقیقاً مخالف آن چیزی است که به منزله دلیل از سوی طرفداران قمه‌زنی مطرح شده است؛ آنان ادعای تقویت پایه‌های دین و افزایش تعداد علاقمندان به مذهب تشیع را دارند؛ در حالی که مشخص است عمل قمه‌زنی باعث شده که مذهب تشیع، یک مذهب با اعمال وحشيانه معرفی شود و در نتیجه علاقمندان آن کاهش یابند.

امروزه با توجه به گسترش وسایل ارتباط جمعی و انتشار فیلم‌هایی از این مراسم، موجب سوء استفاده دشمنان اسلام قرار گرفته، به طوری که با پخش این مراسم، تبلیغات گسترده‌ای علیه اسلام و مذهب تشیع انجام می‌دهند، تا جایی که انجام این مراسم موجب وهن مذهب شده است؛ به همین جهت، امروزه حکم ولی فقیه و اکثر مراجع تقلید عدم جواز این مراسم است.

این مطلب دقیقاً همان تذکری است که رهبری انقلاب نسبت به قمه‌زنی داشته‌اند و فرمودند: «اینجانب می‌‏بینم که چگونه اخلاص مردم به سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین مورد جفا و قضاوت‌های جهانی واقع می‌‏شود و به‌خاطر بعضی اعمال جاهلانه برخی از افراد این عشق و محبت، حمل بر اموری می‌‏شود که از ساحت شیعه و ائمه بزرگوارشان بسی دور است؛ زیرا می‌‏بینم چگونه عزاداری بر جگرگوشه زهرای اطهر سلام‌الله‌علیها مورد تبلیغ سوء دشمنان متعصب و تبلیغاتچی‌‏های شیطان استعمار قرار می‌‏گیرد؛ می‌‏بینم که بعض اعمالی که هیچ ریشه دینی هم ندارد، بهانه به دست دشمن مغرض می‌‏دهد که بدان وسیله، هم اسلام و هم تشیع را به‌عنوان آیین خرافه معرفی کنند. شیعه محب و مخلصی که در روز عاشورا با قمه سر و روی خود و حتی کودکان خردسال خود را خونین می‌‏کند، آیا راضی است که با این عمل خود، در روزگاری که هزاران چشم عیب‌جو و هزاران زبان بدگو در پی بد معرفی‌کردن اسلام و تشیع است، عمل او را مستمسک دشمنی خود قرار بدهد؟»[2]

در نتیجه باید گفت باطل بودن این ادعا بسیار مشخص است، زیرا اصلی‌ترین دلیل حرمت قمه‌زنی، موضوع وهن و تضعیف مذهب بودن آن است، به گونه‌ای که انجام آن، چهره‌ای زشت و وحشیانه از اسلام در نظر غیرمسلمانان و حتی بعضی از مسلمانان بر جای می‌گذارد. امام خمینی رحمةالله‌علیه در این باره می‌گوید: «شما اگر می‌خواهید برای خدا کاری انجام دهید، در شرایطی که کاری به ضرر اسلام تمام می‌شود، بهتر است که انجام نشود، مثلاً قمه‌زنی که موجب وهن اسلام می‌شود، شما تا می‌توانید دستجات و سینه‌زنی را با شکوه‌تر انجام دهید».[3]

پی‌نوشت:
[1]. سایت شیعه استدیو، «تاریخچه قمه زنی»، 6 مرداد 1393.
[2]. در سایه آفتاب، محمدحسن رحیمیان، ص116؛ برای تحقیق بیشتر می‌توانید به سایت مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، مقاله «قمه زنی ، سنت یا بدعت»، ۱۶ دی ۱۳۸۷، مراجعه فرمایید.
[3]. سایت مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن (قرائتی)، تفسیر سوره فلق، ۵ آبان ۱۳۸۴.