جریان شیرازی‌ها
یکی از موارد انحرافی و از مصادیق افراط سیاسی در جریان تشیع انگلیسی، مخالفت با روز قدس و آرمان آزادی فلسطین و قدس است؛ باوری که ریشه در انحراف و غلو در تبری آنان دارد؛ لذا در اقدامی رسمی مؤسسه رسول اعظم (ص) وابسته به بیت سید صادق شیرازی، جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان روز نصرت عسکریین (ع) نامگذاری کرد و برای کمرنگ کردن استکبارستیزی مردم مسلمان جهان در روز قدس و جمعه آخر ماه رمضان، کاروان‌هایی را برای حضور در شهر سامرا و زیارت حرم عسکریین (ع) راه اندازی کرد؛ در حالی که این امر مخالفت ضمنی با حرکت جهانی روز قدس است.
جریان‌های افراطی منتسب به شیعه با استناد به روایت «رفع قلم» بر این باورند که به بهانه برائت از دشمنان اهل‌بیت(ع) می‌توان جشن‌هایی با مضامین نامناسب برگزار کنند؛ در حالی که این روایت در منابع معتبر شیعه (کتب اربعه) نیامده است و از طرفی هم، مخالف نص قرآن کریم است.
جریان شیرازی و منتسب به جناب صادق شیرازی (تشیع لندنی)، مرحوم سید محمد شیرازی را به عنوان اصلی‌ترین نظریه‌‌پرداز خویش معرفی کرده و از ایشان با عناوینی همچون «الامام المجدد» یاد می‌کنند؛ ولی در نظریه‌پردازی و فعالیت‌هایشان، از نظرات وی عبور کردند.
یکی از مسائل مهمی که مانع وحدت بین مسلمانان است، مسئله تکفیر مسلمانان از جانب یکدیگر است؛ درحالی که خداوند متعال از مسلمانان می‌خواهد با مراجعه به قواعد علمی، منطقی و حقیقت محور در پذیرش حقایق کتاب و سنت و نیز بهره‌گیری از خرد، اختلاف و نزاع‌های فکری خود را به خدا و پیامبر (ص) ارجاع بدهیم.
افرادی مانند یاسر الحبیب با اقدامات افراطی خود، به متحدشدن اهل‌سنت و وهابیت علیه شیعه کمک کردند. اگر بخواهیم به یکی از اقدامات یاسر الحبیب اشاره کنیم که منجر به اتحاد و وحدت اهل‌سنت و وهابیت علیه شیعه شد، می‌توان به اقدام موهن و افراطی او و اهانت به یکی از همسران رسول خدا (ص) اشاره کرد. این اقدام یاسرالحبیب، خوشحالی وهابیت را به دنبال داشت.
جریان تشیع لندنی که سابقه‌ای نسبتاً طولانی در توهین به علما و مراجع تقلید شیعه دارد و آشکارا با وحدت امت اسلامی مخالفت می‌کند، به خیال خام خویش، به دنبال نمایش مبانی حقیقی اسلام است؛ غافل از اینکه اینگونه حرکات، ثمری جز تقویت پروژه اختلاف‌افکنی دشمنان حقیقی اسلام و شعله‌ور ساختن آتش تفرقه و نفاق در جامعه اسلامی به دنبال نخواهد داشت.
صهیونیسم جهانی، در راستای تخريب شيعه در اذهان جهانيان، از هيچ اقدامی فروگذار نمی‌كند و برای رسيدن به اهدافش، هر نوع اقدام و فعاليتی عليه شيعه را جايز می‌داند؛ ازجمله اقدامات آنان عليه شيعه که در سطح بسيار گسترده‌ای انجام می‌شود، دروغ سازی، شايعه پراكنی و انتشار صدها تهمت ناروا و خلاف واقع، عليه آنان است. هدف از نشر دروغ‌ها و تهمت‌ها، ايجاد ذهنيت منفی در بين مسلمانان جهان است.
وحدت آموزه‌ای قرآنی و سفارش مؤکد پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) است؛ متأسفانه برخی از جریان‌های افراطی با حمایت استکبار، با اقدامات افراطی و تفرقه‌انگیز خود به دنبال تفرقه میان مسلمانان هستند و به مقدسات سایر مذاهب اهانت می‌کنند؛ اقدامی که باعث ریخته شدن خون شیعیان بسیاری در کشورهای عراق، سوریه، پاکستان و ... شده است.
طرفداران جریان افراطی و انحرافی «تشیع لندنی» با تندروی و خشونت در برابر سایر مذاهب به ویژه برخورد با اهل‌سنت و یا برخورد با علما و شخصیت‌های شیعی، در مسیر تحقق خواسته‌های دشمنان اسلام و شیعه قدم بر می‌دارند، درحالیکه سیره اهل‌بیت(ع) سراسر تلاش و توصیه بر تعامل و وحدت امت اسلام و محبت و عطوفت به برادران دینی و شدت و غلظت به کفار و دشمنان است.
تجربه موفق شیعه و ظرفیت بالای آن در دولت‌سازی، موجی از بیداری اسلامی را در منطقه سبب گردید که منافع اقتصادی و تفکر استکباری را به چالش کشید و احتمال احیای مجدد تمدن اسلامی را افزایش داد. به همین دلیل از منظر دولت‌مردان غربی، گسترش استراتژی شیعه‌هراسی به‌عنوان جنگ سرد پیش‌دستانه، تا حدی احیای مجدد تمدن اسلامی را می‌تواند به تأخیر بیندازد.
جریان «تشیع لندنی» جریانی است که همواره درصدد ارائه چهره‌ای منفور از شریعت اسلام بوده است. بزرگان و چهره های شاخص این جریان بیشتر به دنبال این هستند که چهره‌ای سکولار از اسلام ارائه کنند، در نگاه مخاطبین این جریان، دین اسلام به‌عنوان دین فردی و «دین آخرت» شناخته می‌شود.
جریان افراطی «شیعه انگلیسی» بر پایه مبانی و تفکراتی از جمله مخالفت شدید با علوم عقلی به ویژه فلسفه و ظاهرگرایی و حدیث محوری شکل گرفته است و طرفداران این جریان در هر موضوعی که روایت معتبری وجود نداشته باشد، ناچاراً برای راهگشایی، هر روایتی را (هرچند ضعیف و نامعتبر) مبنای اعتقادات و اعمال خویش قرار می‌دهند.
عده‌ای از افراد شیعه نما و تحت فرمان استکبار، مقارن ایامی که توسط جمهوری اسلامی، هفته وحدت نامیده شده، هفته برائت اعلام کردند. این افراد با استفاده از امکانات دولت‌های غربی و شبکه‌های ماهواره‌ای به نام شیعه، به اختلافات دامن زده و با توهین به اعتقادات اهل سنت و صحابه مورد احترام آنان در این شبکه‌ها، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
فرقه شیرازی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه‌اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.