پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ استعمارگران از دیرباز به این نتیجه رسیده بودند که بهترین راه نفوذ در لایه های مختلف جوامع اسلامی و جلوگیری از رشد و توسعه اسلام در جهان و استعمار و چپاول ثروت‌ها و ذخایر طبیعی جوامع اسلامی، ایجاد فرقه‌هایی مبتنی بر زمینه‌های اختلافی موجود در بین مذاهب مختلف اسلامی است.

فرقه‌ و جریان های افراطی، مانند وهابیت و تشیع لندنی که توسط استعمارگران پایه ریزی و حمایت شدند و هم اکنون به یک غده سرطانی در میان جوامع اسلامی بدل شده‌اند و با آشکار کردن چهره ‌واقعی خود عملاً مجری طرح‌های استعمارگران و صهیونیست‌ها در کشورهای اسلامی هستند و زمینه غارت هر چه بیشتر ثروت‌های ممالک اسلامی توسط استعمارگران را فراهم کرده اند و با به کار گرفتن سرمایه‌های مسلمانان در جهت اجرای سیاست‌های استعماری، جنگ و ترور و نا آمنی را در سرزمین‌های اسلامی پشتیبانی می‌کنند تا رونق دهنده بازار گسترده فروش تسلیحات نظامی استعمارگران در منطقه باشند.

فرقه قرآنیون نیز مانند تشیع لندنی و وهابیت و یا همان سنی آمریکایی از حمایت های جدی آمریکا برخوردار بوده و با اختصاص کرسی‌های تدریس به سران آن، زمینه‌های گسترش این تفکر را در میان جوانان تجددگرا در جوامع اسلامی فراهم می‌کنند. در مورد جریان قرآنیون باید گفت که قرآنیون جریانی فکری با آراء و فرقه‌های متعدد هستند که اعتقاد دارند قرآن تنها مصدر تشریع اسلام است و نیازی به تفسیر ندارد.(1)

نامگذاری قرآنیون یا اهل قرآن، وصف ستایشی برای این جریان یا حاکی از شدت تمسک آنان به قرآن نیست، بلکه این نام از آن روی بر این جریان نهاده شده که آنان اطاعت و پیروی بدون چون و چرا از پیامبر (صلی‌اله‌علیه‌وآله) را منکر شده‌اند و حال آنکه نص قرآن مردم را به پیروی مطلق پیامبر (صلی‌اله‌علیه‌وآله) فرا خوانده است. به پندار این جریان، بر پیامبر (صلی‌اله‌علیه‌وآله) وحی غیر از قرآن نشده و برای هیچ سخنی غیر از سخن قرآن حجتی نیست. قرآنیون مختص به يک مذهب نیستند؛ هم در مذهب شیعه و هم در مذهب اهل سنت، افرادی با اعتقادات و گرايش‌های قرآنیون وجود دارند.

تفاوت قرآنیون شیعه و غیر شیعه:
قرآنیون شیعه معتقدند که بیان قرآن در بخش اعتقادات، کافی است و نیازی به سنت ندارد و در بخش فروع و احکام نیز برخی از احکام مانند وضو به طور مفصل در قرآن ذکر شده است و نیازی به سنت ندارد و برخی مانند نماز به صورت مجمل ذکر گردیده که تفصیل آن را باید از سنت آموخت.(2)

بر خلاف آنان، قرآنیون غیر شیعه معتقدند: «هر آنچه از امور دینی مورد نیاز انسان است در قرآن ذکر شده و چیزی از آن فروگذار نشده است؛ بنابراین جایی برای سنت باقی نمی‌ماند و نیازی به آن نیست.»(3)
نکته پایانی: وجود اختلاف در بین قرآنیون، نشانه نیاز قرآن به سنت است و همین امر باعث شده است تا خود قرآنیون هم نتوانند به دیدگاه خود پایبند بمانند.

پی‌نوشت:
1. مهدی فتحی، احمد مراد خانی، حسین علوی مهر، فصلنامه علمی پژوهشی، نمایی از شکل گیری و نقدی بر مبانی فکری قرآنیون از دیدگاه شیعه و اهل سنت، ص195.
2. تقوی، سید صادق، یک روش جدید و علمی برای از بین بردن کلیه اختلافات جزئی مسلمانان، ص4-7.
3. الهی بخش، خادم حسین، القرآنیون و شبهاتهم حول السنه، ص265.