استعمار
انگلیس در تحریم و آزار رساندن به مردم ایران، هم‌دست آمریکاست. حتی دارو به بیماران ما نمی‌دهند؛ به مرگ ما راضی‌اند. اما در رسانه‌هایشان، کوروش‌پرستی و هخامنشی بازی را ترویج می‌کنند.
جریان افراطی موسوم به «شیرازی‌ها» یکی از جریان‌هایی است که از حمایت انگلیس و سایر قدرت های استعماری برخوردار است و ضدیت با جریان انقلاب اسلامی و تضعیف جایگاه رهبر انقلاب، از اهداف اطرفداران و لیدرهای آن است.
جای پرسش است که چرا برخی از کسانی که مدعی وطن‌پرستی هستند و دَم از آریایی بودن می‌زنند (مخصوصاً بسیاری از براندازان خارج‌نشین)، هیچ گاه علیه جنایات انگلیس و سایر استعمارگران، سخنی نمی‌گویند و یا ابراز احساس نمی‌کنند؟
«تشیع لندنی» جریانی سازمان‌یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل‌سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه‌اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
آیین زرتشت از ادیان کهن است که تاریخی پر فراز و نشیب از سر گذراند. این دین در قرن 17 میلادی در حال نابودی بود، هنگامی که نفس‌های آخر را می‌کشید، چند اروپایی به هندوستان رفته؛ نسخه‌های پراکنده‌ی اوستا را به دست آوردند و با زحمت فراوان گزارشی از متون زرتشتی را تهیه و منتشر کردند.
جریان «تشیع لندنی» یا «شیعه انگلیسی» یکی از جریان‌های وحدت‌ستیز شیعه است که سعی دارد با ترویج انواع و اقسام شایعات و دروغ‌های رسانه‌ای، در شبکه‌های ماهواره‌ای و ایجاد تزلزل در تفکرات شیعیان، آنها را از تفکر انقلابی و خط مقاومت اسلامی دور کند.
دشمنان اسلام برای دستیابی به اهداف استعماری خود در بلاد اسلامی، از نقشه‌های مختلفی استفاده می‌کنند که ازجمله می‌توان به حربه اختلاف‌افکنی میان مذاهب اسلامی اشاره کرد که آن از طریق ایجاد و تأسیس احزاب، فرقه و جریان‌های افراطی و نیز دامن‌زدن به اختلافات مذهبی بین پیروان فرق صورت می‌پذیرد.
«تشیع لندنی» یا «تشیع انگلیسی» یکی از جریان‌های انحرافی و افراطی است که اقدامات آنها خلاف رفتار و سیره اهل‌بیت (ع) در برخورد با اهل‌سنت بوده است. اقداماتی که علاوه بر تضعیف مسلمانان و سلطه استعمارگران، موجب کشتار شیعیان بی‌گناه در کشورهای مختلف نیز شده است.
خداوند متعال در قرآن تفرقه و اختلاف میان مسلمین را مقدمهٔ ذلّت‌پذیری می‌داند؛ بنابراین باید مسلمانان جهان با توجه به آموزه‌های قرآنی و درس گرفتن از آن، مانع تفرقه و اختلاف میان مسلمین شوند.
انگلیس می خواست ثابت کند که مردمان مستعمره هند و سایر کشورهای اسلامی که با شمشیر و زنجیر به بدن و سر خود ضربه می زنند و به آن صورت در خیابان‌ها ظاهر می‌شوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند که آنان را از جهل و توحش موجود برهاند.
فرقه شیرازی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
مقام معظم رهبری فرمود: «امروز، هم در بین اهل سنّت، هم در بین شیعه، دست‌هایی در کار است برای اینکه این‌ها را از هم جدا کند؛ همه این دست‌ها ... می‌رسد به مراکز جاسوسی و اطّلاعاتی دشمنان اسلام.» این سرویس‌ها شبانه روز فعالیت می‌کنند و فهمیده‌اند که بیداری اسلامی به وجود آمده است؛ بنابراین برای مقابله با این قیام‌های مردمی، همه این مسیرها را به طرف فتنه منحرف کردند.
تصوف در برهه‌های مختلفی به وسیله کمک غیر مسلمان‌ها رشد پیدا کرده است و از تأسیس اولین خانقاه گرفته تا ترویج روحیه صوفیگرایانه در سطح جهان به وسیله شبکه مختلف می‌تواند شاهدی بر نکته بیان شده باشد و استفاده ابزاری استعمار از بعضی از فرقه های صوفیه در معارضه با نظام اسلامی شاهدی دیگر بر این مدعی است.
هرگاه بر اثر رویدادی، زمینه‌ای برای ایجاد وحدت اسلامی میان مسلمانان و تشکیل امت واحده جهانی پیدا شد، استعمار به شکل بسیار مرموز، از حربه تفرقه استفاده کرده است.