استعمار
فرقه شیرازی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
مقام معظم رهبری فرمود: «امروز، هم در بین اهل سنّت، هم در بین شیعه، دست‌هایی در کار است برای اینکه این‌ها را از هم جدا کند؛ همه این دست‌ها ... می‌رسد به مراکز جاسوسی و اطّلاعاتی دشمنان اسلام.» این سرویس‌ها شبانه روز فعالیت می‌کنند و فهمیده‌اند که بیداری اسلامی به وجود آمده است؛ بنابراین برای مقابله با این قیام‌های مردمی، همه این مسیرها را به طرف فتنه منحرف کردند.
تصوف در برهه‌های مختلفی به وسیله کمک غیر مسلمان‌ها رشد پیدا کرده است و از تأسیس اولین خانقاه گرفته تا ترویج روحیه صوفیگرایانه در سطح جهان به وسیله شبکه مختلف می‌تواند شاهدی بر نکته بیان شده باشد و استفاده ابزاری استعمار از بعضی از فرقه های صوفیه در معارضه با نظام اسلامی شاهدی دیگر بر این مدعی است.
هرگاه بر اثر رویدادی، زمینه‌ای برای ایجاد وحدت اسلامی میان مسلمانان و تشکیل امت واحده جهانی پیدا شد، استعمار به شکل بسیار مرموز، از حربه تفرقه استفاده کرده است.
مقابله با دین اسلام و اسلام ستیزی، از همان بدو نشر اسلام و در زمان پیامبر اکرم (ص) شروع شد. این روند، هم‌چنان ادامه داشت و همواره دشمنان دین، از انجام هرگونه کاری در جهت تضعیف آن فروگذار نمی‌کنند.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و مطرح شدن اسلام سیاسی، موج بیداری اسلامی در جهان اسلام شکل گرفت و ایران را به الگویی برای مبارزه با استکبار و استبداد تبدیل کرد. استکبار جهانی، با هدف مقابله و از میان بردن آرمان‌های اسلامی و نیروهای انقلابی، از شیوه‌های گوناگونی از جمله تهاجم فرهنگی استفاده کرد.
استكبار جهانی در سى سال اخير همه امكانات سياسى- اقتصادى و نظامى خود را براى نابود كردن انقلاب اسلامى به كار گرفته است اما به اين نتيجه رسيده كه حمايت بى دريغ ملت و اتكاى نظام اسلامى به ايمان عميق مردم، از بين بردن جمهورى اسلامى را ناممكن كرده است و به همين علت با همه توان، به دنبال خنثى كردن وجهه ضداستكبارى و كاهش روح انقلابى نظام هستند.
مقام معظم رهبرى (مدظله) درباره نقشه های شوم استکبارگران نسبت به ملت ایران مى‌فرمايد: بايد هوشيار بود. من اميدوارم كه ملت ايران در شناخت دشمن، اشتباه نكند و دشمن را بشناسد. دشمن، استكبار جهانى و آمريكاست. دشمن، صهيونيستها هستند. دشمن براى مبارزه با انقلاب، انواع و اقسام روشها را تجربه كرده است.
اندیشه و تفکر تشیع انگلیسی، ایده ای در راستای پروژه شیعه هراسی است که با تبلیغات بسیار گسترده و وسیع در سطح جهان با بهره‌مندی از شیعیان، چهره‌ای زشت و خشن از تشیع، نزد ملل و ادیان جهان به نمایش گذاشته و به تخریب چهره شیعه پرداخته است و می‌خواهند جاذبه شیعه را کم کرده، مانع از نشر مبانی شیعه در جهان شوند.
در وقایع اخیر که خیابان های اصلی شهرهای بزرگ و کوچک کشور شاهد آشوب و اغتشاش برخی از افراد بود، غالباً فریب تبلیغات رسانه‌ای دشمن از ضد انقلاب و منافق و کومله تا عروسک‌های خیمه شب بازی صهیونیست، آمریکا و آل سعود همچون مسیح علی نژاد، علی کریمی، برزو ارجمند و دیگران را خورده بودند و این طرح در سازمان اطلاعات آمریکا برنامه ریزی شده بود.
از دیرباز منطقه خاورمیانه مورد طمع استعمارگران قرار گرفته است و پس از شکست های پیاپی قدرت های استعماری از مسلمانان و مواجهه با تفکر ناب شیعی، این قدرت‌ها در ایجاد تفرقه، احساس خودباختگی، دین گریزی در بین مسلمانان و دخل و تصرف در آداب و اشاعه رسومات و خلط آن با خرافات و مادّی گرایی و اقامه جنبش‌های اختلاف برانگیز کوشیده‌‌اند.
تعرض هواداران فرقه شیعه انگلیسی به سفارت ایران در لندن، در سکوت و حمایت معنادار پلیس انگلیس از این اقدام متجاوزانه با فرصت‌دهی به آنان برای طرح شعارهایشان علیه نظام جمهوری اسلامی و تعرض به پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران همراه بود، که نشان از طرح رژیم انگلیس در موج‌آفرینی علیه نظام اسلامی دارد.
دولت های استعمارگر و متجاوز انگلستان و آمریکا بر اساس سابقه تاریخی حضور در ایران و نفوذی که در دربار پهلوی داشته، همواره بحران‌هایی را در کشور به راه انداخته تا از این طریق با ایجاد اختلاف در ملت و مشغول کردن مردم در درگیری‌های داخلی، فرقه‌سازی‌های دروغین و به راه انداختن نزاع‌های قومی و مذهبی، جای پای خود را محکم کنند.
از آنجایی که استعمارگران، آموزه های وحدت بخش قرآن و دین را مانع بزرگى بر سر راه خويش نسبت به تسلط بر كشورهاى اسلامی و چپاول منابع و ذخایر طبیعی آنها مى بینند، لذا برای مهجور ساختن قرآن و كنار گذاشتن آن از زندگی سیاسی و اجتماعی مسلمانان به عنوان يك راهبرد اساسى تلاش می‌کنند تا از این طریق و نیز ایجاد تفرقه، بتوانند سلطه گرى خود را در كشورهاى اسلامی تداوم بخشند.