از جمله اختلافات موجود در میان شیعیان و اهل‌سنت، ازدواج موقت (متعه) است. شیعیان معتقدند که متعه از صدر اسلام تاکنون باقی‌مانده است و در مقابل، اهل سنت بر این باورند که متعه اگرچه در ابتدا جاری بوده و اصحاب به آن عمل می‌کردند، اما سپس منسوخ گشت.
جالب توجه است که بنا به تصریح کلام بخاری در کتابش، متعه نه در کتاب و نه در کلام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مورد نهی و نسخ قرار نگرفته است. در کتاب صحیح بخاری چاپ بیت الافکار عربستان[1] در باب متعه (ازدواج موقت) آمده است: «آیه متعه و ازدواج موقت در کتاب خدا نازل شد و ما به این آیه همراه با پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عمل می‌کردیم و در قرآن چیزی نازل نشد که آن را تحریم کند و پیامبر هم تا زمانی که رحلت کرد از آن نهی نفرمود، تنها مردی به دلخواه خود آن‌چه را خواست گفت (متعه را تحریم کرد).» بخاری پس از نقل روایت تصریح می‌کند که مراد از آن مرد، عمر (خلیفه دوم) است. کتب دیگر اهل‌سنت نیز این مساله را از بخاری نقل کرده‌اند که می‌توان به کتاب جامع الاصول اشاره کرد.[2] در این روایت مشخص است که تحریم متعه به دست عمر صورت گرفته و ادعای نسخ آن توسط پیامبر و قرآن، ناصحیح است.

پی‌نوشت:

[1]. «قَالَ: "أُنْزِلَتْ آيَةُ المُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ، وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ، قَالَ: رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ". [قال محمد: یقال انه عمر].» بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، عربستان، بیت الافکار، ص 854، ح 4518. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. ابن‌اثیر، مجد الدین عبدالکریم، معجم جامع الاصول، تحقیق: عبدالقادر الارنووط، مکتبه حلوانی و مکتبه دار البیان، بی تا، ج 3، ص 116. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.