ابن‌اثیر از عالمان برجسته اهل‌سنت در کتاب جامع الاصول خود نقل می‌کند: «عمران بن حصين -رضي الله عنه- قال: «أُنْزِلتْ آيَةُ الْمُتعَةِ في كتَاب الله، فَفَعَلْنَاهَا مع رسولِ الله -صلى الله عليه وسلم-، ولم يَنْزِلْ قُرْآنٌ يُحرِّمُهُ، ولم يَنْهَ عنها حَتَّى ماتَ، قال رَجُلٌ برأْيه ما شاء». قال البخاري، يقال: إنه عمر».آیه متعه نازل گشت و ما همراه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌را انجام می‌دادیم و هیچ نهیی از سوی کتاب و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صورت نگرفت. اما مردی به رای خود هر آن‌چه را خواست گفت. بخاری می‌گوید او عمر بود. ابن‌اثیر، مجد الدین عبدالکریم، معجم جامع الاصول، تحقیق: عبدالقادر الارنووط، مکتبه حلوانی و مکتبه دار البیان، بی تا، ج 3، ص 116