کلام بی‌دلیل ابن‌تیمیه در انکار غصب فدک

  • 1396/10/30 - 11:35
ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، که این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند، با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد.

ابن تیمیه که در مورد اتفاقات پس از رحلت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قصد تبرئه خلیفه را دارد، می‌گوید: اگر کسی بگوید که فاطمه حقش را از ابوبکر طلب می‌کرد (و نارحتی او به دلیل غصب حقش بود و شبیه منافقین نیست) این قول بر این کلام اولویت ندارد که «ابوبکر حق یهودی و نصرانی را منع نمی‌کرد، چگونه حق سیده زنان دو عالم را منع می‌کند؟» و یا این‌که «خداوند و رسول او به این‌که ابوبکر مالش را در راه خدا انفاق کرده است، شهادت داده‌اند، پس چگونه او، اموال مردم را از آنان منع می‌کند؟»[1]

در جواب ابن تیمیه باید گفت که این توجیه، غیرمنطقی است، این‌که با دو جمله به ظاهر صحیح، واقعه‌ای تاریخی، محقق شده و انکار ناپذیر را نفی کنیم، در مورد این‌که حق حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) غصب شد و ایشان به دنبال پس گرفتن حق خود، دادخواهی کرد[2] شکی نیست، و این واقعه تاریخی با این‌که بگوییم خلفا انسان‌های خوبی بوده‌اند، رد نمی‌شود.
این‌که ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، می‌گوییم: این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد، که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد و آیه‌ای از سوره لیل را که بر انفاق‌های ابوبکر دلیل می‌دانند، در شأن نزول این آیات در بین مفسرین اهل سنت، اختلاف است.[3]
ابن تیمیه‌ای که تمام فضایل امیرالمؤمنین را با گفتن یک جمله که این آیه در مورد امیرالمؤمنین دروغ است،[4] و سندی برای شأن نزول این آیه برای امیرالمؤمنین نیست، زیر سؤال می‌برد، خود چگونه جمله مبهم و بدون سند آورده است و انتظار دارد، قضیه قطعی تاریخی را تشکیک نماید.

پی‌نوشت:

[1]. «وَلَوْ قَالَ قَائِلٌ: فَاطِمَةُ لَا تَطْلُبُ إِلَّا حَقَّهَا، لَمْ يَكُنْ هَذَا بِأَوْلَى مِنْ قَوْلِ الْقَائِلِ: أَبُو بَكْرٍ لَا يَمْنَعُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا حَقَّهُ فَكَيْفَ يَمْنَعُهُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ حَقَّهَا؟ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى وَرَسُولَهُ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَدْ شَهِدَا لِأَبِي بَكْرٍ أَنَّهُ يُنْفِقُ مَالَهُ لِلَّهِ، فَكَيْفَ يَمْنَعُ النَّاسَ أَمْوَالَهُمْ؟» منهاج السنه، ابن تیمیه، ج4، ص246.
[2]. «اسناد محکم غصب فدک»
«توهین ابن تیمیه به حضرت زهرا»
«مقالات در مورد فدک»
[3]. «اختلاف در شأن نزول آیات سوره لیل»
[4]. «بررسی شأن نزول آیه مودت»
«پرسش از جهنمیان، در مورد ولایت امیرالمؤمنین (ع)»
«امیرالمؤمنین گواه بین پیامبر اکرم و مشرکان»
«نظر وهابیت در مورد آیه ولایت»
«نزول آیه انفاق در فضیلت امیرالمؤمنین (ع)»
«دروغ ابن‌تیمیه در مورد آیه «و لکل قوم هاد»»
«خوابیدن امیرالمؤمنین جای پیامبر و فدا نمودن جان خود برای رضای خدا»
«ایمان محبوبیت می‌آورد»
«امیرالمؤمنین علی (ع) مصداق گوش شنوا»

تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.