ابن‌تیمیه، در توجیه عمل خلاف شرع خلیفه، توجیهاتی بیان کرده که در جوابش گفته می‌شود: این عمل خلیفه، مصداق ظلم است؛ درخواست حق، توسط حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، حتی اگر طبق استدلال ابن‌تیمیه، درخواست‌ دنیایی باشد، مذموم نیست؛ زیرا در قرآن کریم به پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور به توجه امور دنیایی شده است.

حضرت فاطمه علیهاالسلام هنگام خروج از منزل به سوی مسجد از درب عمومی مسجد وارد شد و تعداد زیادی از زنان را همراه خود کرد. همه‌ی این رفتارها دلالت بر یک استراتژی و تاکتیک بود که حضرت با این رفتار خواست هم از نظر عاطفی و هم از نظر سیاسی بر رفتار مسلمین اثر بگذارد و در یک فضای آماده ابوبکر و عمر را در غصب خلافت توبیخ کند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن‌تیمیه، نظریه پرداز مشهور وهابی، در توجیه غصب فدک توسط خلیفه اهل‌سنت، با توهین و جسارت به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، ناراحتی حضرت از پس ندادنِ فدک را، همچون عمل منافقین دانسته و می‌گوید: خدا در قرآن فرمود: «اگر به منافقین عطا نشود، خمشگین می‌شوند».

اهل سنت معتقد هستند حضرت زهرا (علیهاالسلام) سرور زنان اهل بهشت هستند، اما ایشان ادعای مالی خاصی داشتند که از نظر ابوبکر مطرود بود. حال سوال اینجاست حق با چه کسی بود؟

ام ایمن از ابوبكر و عمر اعتراف و اقرار گرفت كه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در حقش فرموده است: ام ایمن از اهل بهشت است و آن دو (ابوبکر و عمر) اعتراف کردند که چنین بیانی از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله صادر شده است.
سپس ام ایمن شهادت داد که فدک ملک حضرت زهرا علیها‌السلام است.

پس از رحلت پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله، شمشیر و اسب و کفش ایشان، به امیرالمؤمنین داده شد، و برای باقی چیزها، ابوبکر گفت: از رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله شنیدم که می‌گفت: ما پیامبران، طلا و نقره، زمین و ملک و خانه، به ارث نمی‌گذاریم؛ بلکه ایمان، علم و حکمت، و سنت به ارث می‌گذاریم.